Jij klein lief kind...
Jij die nog steeds in mij bevind.
We hebben je hartje horen kloppen.
Maar toch moest het met ruim elf weken stoppen.
Na leegte, voel ik een intens verdriet..
Lief kindje, omdat jij het leven liet.
Je was zo welkom, zo bemind
We verlangen zo naar een derde kind
We hebben je gezien, je hartje gehoord.
Een verlangen, hevig verstoord
We zagen zelfs de 1 na laatste keer,
Je armpjes en beentjes heen en weer
Je was al echt een klein mens.
En we hebben zo'n grote wens.
Míjn lichaam heeft het maar niet door
En zwangert alsmaar door.
Terwijl jij, lief kindje, je leven al hebt gegeven
Zit je nog in mijn moederschoot verweven.
Verdriet, maar ook ben ik zo bang.
Het wachten duur ook zo lang.
Toch wil ik jezelf gaan baren
Zodat ik een kleine herinnering kan bewaren
Klein mensje maar nu al zo compleet.
Ik wil niet dat ik je vergeet.
Vanaf het weten van jou bestaan..
Was ik bang..zo bang dat je zou gaan.
En nu is de angst een feit.
En de harde onwerkelijke realiteit.
Lief, klein mensje zónder naam.
In mijn hart leeft verder jou bestaan.
reacties (0)