Ik kan niet meer...
Ja, ik ben thuisblijfmama. Ja, mijn man is enige kostwinner van ons gezin. Ja, hij heeft een vorm van burn-out.
Normaal gesproken neem ik elke nacht voor mijn rekening. De tweeling, en de baby, ik doe het met plezier. Mijn man mag altijd blijven slapen, burn-out of niet, ik doe het alleen. Ook al hebben de twins elk om beurt last van buikgriep, de ene nacht moet E overgeven met 3 keer bed verschonen toe, de andere nacht moet ik G 4 keer een nieuwe pyjama aandoen en bed verschonen. De was neem ik er maar bij. Dit gaat zo al door sinds januari. Gelukkig heeft Baby R geen last van die buikgriep. Maar 2 nachten geleden was ikzelf ook slachtoffer, ik mocht met G afwisselen wie boven de pot ging hangen. De twins hebben geen koorts, ik wel. Vandaag bleef mijn koorts, de rest bleef achterwege (logisch: ik had niks gegeten).
Ik heb altijd wel onrustige nachten, Baby R maakt me vaak wakker (lees: zowat elk uur) maar ook de twins en dan vooral G houdt me wakker. Niet alleen door die maag-darm klachten, hij is ook gewoon een slechte slaper, niks aan te doen. Kan ik goed mee leven, het lukt allemaal wel.
Maar nu ik ook ziek ben, met buikgriep, keelontsteking (al 3 weken) en blaasontsteking samen, had ik mijn nachten toch graag anders gezien.
Er wordt van me verwacht, dat ik zelfs na een slapeloze nacht en ziek als ik ben, dat ik toch maar ‘s ochtends klaar sta om de twins klaar te maken voor school, en daarna gewoon doodleuk en met een glimlach het huishouden ga doen. Maar ik KAN gewoon niet meer. Is dat dan zo erg???
Oké, mijn man heeft een burn-out, is heel erg, maar vraag ik dan zoveel om voor die ene keer dat ook ik ziek ben, even iets van mijn taken over te nemen? Ze klaar te maken voor school en daarna te rusten, of even Baby R te verzorgen terwijl ik hen klaarmaak? Of eens bij de twins gaan kijken ‘s nachts als ik Baby R net een flesje moet geven? Of nu dat ietsje meer te doen in het huishouden, tot ik tenminste over mijn koorts en ergste misselijkheid (en diarree) heen ben? Vraag ik teveel? Ik kan echt niet meer, als dit teveel gevraagd is, vraag ik me af, hoe anderen het klaren om voldoende energie te hebben ook al ben je ziek, zeg het me alsjeblieft, ik ben ten einde raad, ik ben op...
reacties (0)