Week 5: 21-27 augustus 2017

Week 5:        21-27 augustus 2017

Geen idee of dit nu eigenlijk nog week 4 is of al mijn 4e week omdat ik natuurlijk geen 28 dagen in m’n cyclus heb. Maar dat zullen we nog wel horen.

21-08-2017   Exact vier weken en de vk geeld. Eerste afspraak staat. Duurt nog even maar hij staat. Las ik terug lees in het blog van m’n eerste zs… “Wat een beroerde nacht. Heel veel wakker gesnurk naast me en merken dat ik flink misselijk ben. Wat slaap ik slecht en onrustig. Of is het wakker van de buikpijn en horen dat m’n ventje snurkt.” Exact mijn gevoel van vannacht…

22-08-2017   Ben moe en met vlagen niet lekker. Trek in van alles maar geen in in eten. Verder vaak koud en blaasontstekingsgevoel blijft. Minder rugpijn dan ik had verwacht. Soms denk ik, ben ik wel zwanger? Dat voelt dan even heel lekker maar ook weer onzeker. Dan heb je liever continue die trekkingen in je bui etc dat je tenminste denkt “ja het zit goed”.

23-09-2017 Blaasontstekingsgevoel blijft en ook misselijk als ik niet eet. Maar verder vooral alleen moe. Mar nu ook echt met kou en pijn aan mn huid dus een echt griepje kan ook nog de boosdoener zijn al heb ik nu geen zin in ook nog lijfpijn en korts… Mjah. Moeders voor Moeders gemaild en bij Berichtje uit je buik aangemeld. Al weer zo lang geleden dan is dat wel weer leuk om te lezen. Mn partner ook aangemeld. Moet hij maar kijken of hij wel of niet op de activeringslink klikt…

Verder nog n uitdaging komende week werken met extra dagen vroeg op en extra trainingen. Maar daar komen we ook wel door heen. Zie er alleen tegenop. Verder nog n uitdaging… De flessen voor MvM verstoppen… opa past veel op en zal ze zeker herkennen van de vorige keer… Dan nog maar te zwijgen over de plaats waar ik ze ga neerzetten om te wisselen. Heb ook geen alternatief wisseladres.

23-09-2017   Avond        Wat n dag. Echt griepverschijnselen denk ik. Nu ik me beroerd voel maar 100x beter dan vanmiddag besef ik me pas hoe ik er de hele dag bij heb gelopen. Nu niet in de val lopen en te lang door werken want dan ben ik morgen weer niets waard…

24-09-2017   Dat is me een verschil. Heb de bedden al verschoont, de kleine aangekleed, ontbeten en n beetje was gedaan en voel me nog prima. Wat een dag gister. Gooi t maar op n grieperig dagje… Nu loopt m'n mannetje met spierpijn… Echt de heel ochtend zo ontzettend fit gevoeld met alleen een klein ongesteldheidskramp-achtig iets. Mjah dat zal er bij horen. De hele middag me goed gevoeld tot er n gele-groene afscheiding kwam. Toen schrok ik me rot. Maar daarna alleen wat meer krampjes etc verder niets… Stom dat je je meteen druk gaat maken he…

25-09-2017   Lange dag voor de boeg en door woensdag (23e) beetje bang geworden dat ik dat niet vol ga houden maar gisteren was n top dag. Dus vandaag werd dat ook. Ben wel moe maar niet meer dan dat je na een eerste werkdag zou zijn denk ik. Af en toe wat ongemakkelijk gezeten en niet zo’n honger. Hier en daar n krampje in mn buik maar dat was het dan ook. Heerlijk genieten begint nu zo stiekem een beetje te komen. Ik durf nog niet echt te genieten omdat ik het hartje nog niet heb gehoord en ook niet omdat ik nu zo weinig kwaal heb. Lijkt me bijna dat het dan niet goed is. Mjah daar gaan we gewoon niet vanuit. Er is van onder niets meer aan de hand dan n beetje branderig gevoel af en toe en verder probeer ik gewoon lekker vrolijk tot me door te laten dringen dat de kans op n gezonde tweede echt steeds groter wordt… En ok de tijd gaat sneller als je lekker werkt. Over nog geen week komt MvM en over nog geen 3 al de echt. Positief proberen te bekijken mar en dan ook al de 6 voorbij en bijna de 8. Kort bij de 6 en 9 die voor mij mooie grenzen zijn!

27-09-2017   We sluiten deze week niet ontspannen af. Wat een dag! En wat na nacht ervoor. Het begon al mis te gaan toen er nog laat visite zat en ik n mega dikke buik had. Echt dik dik. Veel lucht luchtte soms wat op. In de nacht die voor ons erg laat begon werd ons meisje ziek. En de rouwe lezer weet dat ik daar absoluut niet tegen ka. Vanaf da moment begon de stress voor mij en het wakker liggen. De hele nacht bang. De hele dag bang dat ze na de 4x overgeven overdag ook zou spugen. Een opluchting was wel een toiletbezoek van mezelf dat echt 4 maten scheelde aan m’n buik! Maar die spanning en stress van m’n meisje bleef. Zet daar m’n onzekerheid van het starten op m’n werk en m’n emo buien naast en ik kon wel huilen. Nu ligt ze net op bed en het is al erg laat… Weer in angst dat het niet goed gaat schrijf ik dit op. Kan er niets aan veranderen. Kan er niets aan doen. Maar lukt me ook niet het naast me neer te leggen. Hoop dat ik vannacht slaap en zij ook… Ze heeft vanmorgen aardig gedronken en vanavond ook maar of ze geplast heeft… Ik denk het niet. En eten al helemaal niet. Buiten dit alles valt het me op hoe weinig klachten ik heb alleen vandaag was ik uiteraard misselijk en uitgeput.