Hey dames,
Woensdagavond (de avond na mijn eicelpuntie) kreeg ik enorme pijn aan mijn maag/slokdarm (net onder mijn borstbeen). Het heeft niets met de punctie te maken, maar doordat ik onder lichte narcose was geweest durfde ik niets van medicatie te nemen. Behalve paracetamol, want dat mocht, maar dat deed geen reet uit.
Ik kon er niet van slapen, ik had echt pijn. De pijn straalde zelfs uit naar mijn rug en schouders. Liggen woelen in bed, om een comfortabele positie te zoeken waardoor de pijn iets beter werd. Maar helaas, niets hielp. Uiteindelijk omstreeks 00:15 toch iets genomen voor de maag. Ik dacht 'fuck it'. Toen kon eindelijk slapen, want ik werd daarvoor echt wakker van de pijn.
De ochtend nadien omstreeks 5.30u moest ik opstaan voor het werk, en ik had GEEN last meer. Geen krampje, geen licht pijntje. Niets, nada, noppes.
Nu.. vannacht..(!) mijn vriend kwam omstreeks 2.50u naar boven en ik werd wakker.. ik begon op dat moment terug een lichte pijn te voelen op dezelfde plaats en dacht: 'fuck, hier gaan we weer.' (Ik had vandaag de terugplaatsing gehad en ik wil geen medicatie nemen)
Op nog geen 2 minuten tijd werd de pijn ondraaglijk. Nog 10x erger dan woensdagavond. Ik ben naar beneden gegaan en het werd steeds slechter. Ik kon niet meer rechtop staan, lag echt bijna te wenen in de zetel. Ik zweette ook enorm. Ik riep mijn vriend, alleeja, 'roepen' ik kon door de pijn zelfs mijn stem niet meer verheffen. Ik vroeg hem mijn kleren te nemen, ik wou naar Spoed. Dit was niet normaal. Hij kwam naar beneden en moest me helpen aankleden. Ik kon niets meer door de pijn. Enkel ineengekropen op de zetel liggen. Eens mijn kleren aan, ebte de pijn weg. Ik stond op. Ik had NIETS meer. Dit had misschien net geen 10minuten geduurd. Geen mini-mini-mini pijntje meer. What the actual f***? Ik dacht, oké, we gaan naar boven, slapen, maar ik houd mijn kleren aan. Voor het geval dat het terug opkwam, dan konden we gelijk vertrekken. Maar niets, nada, noppes. Geslapen zoals een roos..
Damn meiden, ik wil graag bij de dokter gaan hiervoor maar er zijn twee problemen;
- Aangezien ik er niet altijd last van heb, wil ik niet de zieligaard uithangen en bij de dokter gaan. Ik vind dat ik moeilijk bij de dokter kan gaan voor iets waar ik op dat moment geen last meer heb.
- Mijn huisdokter werkt niet tussen kerst en nieuwjaar. En ik zou echt liefst bij haar gaan..
Wat zouden jullie doen?
Xxx
Debbz.
reacties (0)