Waar het bekende baby-gekriebel in de vriendengroep van Emily al om haar heen lijkt te slaan, heeft ze hier zelf geen last van. Sterker nog: het omgekeerde is het geval. Emily weet zeker dat ze geen moeder wil worden. Nu niet en in de toekomst ook niet.
“Ik heb nooit interesse gehad in kinderen en voortplanting", begint Emily (24) haar verhaal. Hoewel ik dat laatste geregeld voor de lol doe - met een hoeveelheid voorbehoedsmiddelen waar de apotheek jaloers op is - is er geen haar op mijn hoofd die eraan denkt ooit kinderen te krijgen. Het is niet zo dat ik kinderen niet leuk vind - ik ben gek op mijn nichtje van 13 maanden! - ik denk oprecht dat ik niet geschikt ben als moeder.”
Introvert en egoïstisch Emily heeft hier een verklaring voor: “Ik ben altijd al egoïstischer geweest dan mijn zus en eigenlijk de meeste mensen die ik ken. Ik sta voor mijn geliefden klaar, maar wel altijd met als voorbehoud dat ik me er zelf prettig bij voel. Ik ben een typisch voorbeeld van een introvert iemand: ik houd ervan alleen te zijn en van het feit dat ik met niemand rekening hoef te houden. Ik heb om die reden ook nog nooit een relatie gehad die langer dan drie maanden heeft geduurd. Als ik dan op een zondagmiddag bij de schoonfamilie werd verwacht, verbrak ik de relatie. Ik wil dat gewoon niet.”
En er zijn meer redenen voor Emily om zich niet - nooit - voort te willen planten. “Ik vind mijn eigen leven zoals het nu is veel te leuk. Ik ga minstens drie avonden in de week stappen, heb een uitdagende baan waar ik al mijn kennis en vaardigheden in kwijt kan, date er vrolijk op los, heb genoeg tijd voor mijn lieve vriendinnen én om dus lekker alleen te zijn. Hoezo zou ik dat op willen geven om voor iemand anders te moeten zorgen? Ik kan me simpelweg ook niet voorstellen dat ik daar ooit op zit te wachten!”
Zwangere vriendin Van rammelende eierstokken heeft Emily dus geen last. Ook niet nu haar beste vriendin zwanger is: “Het was wel even slikken toen mijn beste vriendin vertelde dat ze zwanger was. Ik had het - misschien naïef - helemaal niet aan zien komen dat ze daarmee bezig was. Ze had het moeilijk gevonden het nieuws aan mij te vertellen, omdat ze van mij wel wist hoe ik in het hele babyverhaal sta. Nu ga ik graag met haar mee babyshoppen, al triggeren alle rompertjes, flesjes en babyspeelgoed bij mij absoluut geen verlangens naar een eigen kindje.”
Definitieve oplossing Een enorme hoeveelheid voorbehoedsmiddelen is voor Emily niet voldoende, zegt ze. Daarom is ze op zoek naar een meer definitieve oplossing. “Ik ben echt als de dood dat ik ooit per ongeluk zwanger zal raken. Ik heb een kindje niets te bieden en - heel eerlijk - een kind mij ook niet. Ik wil geenszins ooit moeder worden, dat weet ik heel erg zeker. Hoewel ik altijd heel streng ben wat betreft het gebruik van voorbehoedsmiddelen, zou ik toch liever een methode gebruiken om écht geen kinderen te kunnen krijgen. Ik besef dat dit vrij radicaal is, maar ik zou graag gesteriliseerd willen worden.”
In haar omgeving wordt wisselend gereageerd op Emily’s wens. “Mijn zus schrikt ervan als ik me hier zo duidelijk over uitspreek. Zij is zelf net moeder geworden en heeft wel de wens om meerdere kinderen te krijgen. Ook mijn ouders hebben het er enigszins moeilijk mee. Ze snappen mijn gevoel, want ze kennen me langer dan vandaag, maar ze zijn bang dat ik er spijt van zal krijgen. Zelf ben ik hier helemaal niet bang voor. Mijn vriendinnen begrijpen me echter heel goed, zij weten dat ik echt niet geschikt zou zijn als moeder!”
Gynaecoloog Om die reden heeft Emily zich door laten verwijzen naar een gynaecoloog om over haar wens tot een sterilisatie te praten. “Ik kon merken dat de gynaecoloog een soortgelijke situatie als de mijne nog niet vaak had meegemaakt. Ze heeft goed naar me geluisterd, maar blijft van mening dat ze het moeilijk vindt om dusdanige definitieve handelingen te verrichten aan mijn gezonde lichaam. Om die reden heeft ze me doorverwezen naar een psycholoog. Daar staat binnenkort een eerste gesprek op het programma. Ik ben er zowel verontwaardigd over als zenuwachtig voor: ik baal ervan dat ik geen baas in eigen buik mag zijn en ik ben zenuwachtig voor de uitkomst. Zal ik ooit iemand vinden die mijn enorm sterke anti-kinderwens wel serieus neemt?”
Of Emily ooit een arts zal vinden die wel bereid is haar wens tot uitvoering te brengen is niet duidelijk. Gynaecologen zijn vaak bang dat iemand toch spijt krijgt, vooral als ze jong is en dit soort uitlatingen doet. “Mijn gynaecoloog heeft me letterlijk gezegd dat ze verhalen over vrouwen kent die later - bijvoorbeeld met de juiste partner - alsnog last kregen van rammelende eierstokken. Daar kon ik het mee doen, hoewel ik dus wel echt heel zeker ben van mijn zaak.”
Toekomstplannen “Als ik naar de toekomst kijk, zie ik mezelf over twintig jaar nog steeds zoals nu. Misschien is mijn appartementje iets groter en heb ik een succesvollere baan, maar grotendeels wil ik ook op de lange termijn niets aan mijn leven veranderen. Ik wil meer reizen en hoop dat ik over dertig jaar nog steeds - desnoods alleen - allerlei prachtige plaatsen op de wereld kan bezoeken. Ik wil geen huisdieren, niet per se samenwonen en ik wil dus absoluut geen kinderen. Ik baal ervan dat lang niet iedereen mijn wens serieus neemt, maar dat neem ik maar op de koop toe. Ik ga door met mijn zoektocht naar een gynaecoloog die me kan helpen en tot die tijd slik ik Microgynon alsof het pepermuntjes zijn.”
Is je leven compleet als je je hebt voortgeplant? Emily vindt van niet: "Misschien raar om te zeggen op een site voor moeders en baby's, maar ik vind het ronduit belachelijk dat altijd maar wordt gedacht dat je leven pas compleet is als je een kindje hebt gebaard. Zonder vrouwen met een kinderwens tekort te willen doen, denk ik dat er ook vrouwen zijn die een heel compleet, mooi leven kunnen hebben zonder kinderen, zonder zwangerschap te hebben meegemaakt en zonder levenspartner. Voor mij is mijn leven prachtig zoals het is, ik moet er niet aan denken dat er iets zou veranderen!"
Heb jij ook iets heftigs meegemaakt of heb je een niet-gangbare levensstijl? Mail dan naar info@babybytes.nl en wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Misschien toch eens de bron van je verhaal erbij zetten.... Nu doe je alsof een 24-jarige babyhater, babybytes heeft gecontact om haar verhaal te doen... Maar zo was het niet, hè
Ik snap wel dat je iets definitiefs wil, aan de andere kant denkt die gyn natuurlijk “ja zo kende ik er nog tien, en die zaten vijf jaar later weer hier met kinderwens”. Hoe zeker je ook van jezelf bent, je weet nooit hoe het leven loopt. Er zijn toch andere opties?
Reageer op dit artikel
reacties (4) Stuur een bedankje