Ik weet nog goed dat ik hem voor het eerst in mijn armen hield. Overstroomd van liefde, beloofde ik hem dat ik altijd voor hem wilde zorgen. Ik vond het zo bijzonder. Zo’n klein mannetje. Zo onschuldig, zo puur. Ik zou altijd van hem houden. Zoveel ik maar kon.
Nu knijpt mijn kleuter me af en toe te hard in mijn arm. ‘Je bent stom en lelijk!’, roept hij dan. ‘Ga weg!’ Want hij is woedend. Door het dolle omdat hij bij mij achterop de fiets moet en niet zelf naar school mag fietsen. Ik heb hem uitgelegd dat we eerst gaan oefenen. Hij moet eerst de verkeersregels leren voordat we zelfstandig de weg op gaan. Belachelijk, vindt de vierjarige. Te gek voor woorden. En daarom roept mijn kleine, lieve schatje nu dat zijn moeder stom en lelijk is.
‘Mensen kunnen daar heel verdrietig van worden, als je dat roept’, leg ik hem uit als hij is bedaard. ‘Dat zijn lelijke woorden en ik denk dat jij het ook niet leuk vindt als ik dat tegen jou zeg’. Mijn kleuter kijkt mokkend naar de grond. ‘Sorry mama’, zegt hij dan bijna onhoorbaar. Om na een uur al zijn goede intenties weer vergeten te zijn. Want als hij dan niet op de iPad mag, of vlak voor het eten geen yoghurt met banaan krijgt, ontsteekt hij weer in een kleuterdriftbui. Het helpt ook niet echt als hij niet goed heeft geslapen, of een intensieve speeldag met vriendjes heeft gehad. Allemaal triggers die het kleuterleven op stormachtige wijze beïnvloeden.
Relax mama
‘Ik snap niet van wie hij dat heeft’, klaag ik later tegen mijn man. ‘Zo praten wij toch ook niet tegen elkaar?’ ‘Hij heeft het vast op school geleerd’, meent mijn echtgenoot. Ik denk dat het waar is. Ons schatje leert nu natuurlijk ook veel woorden waarvan hij de betekenis niet eens weet, maar de lading wel degelijk meekrijgt. Hij is immers al vier. Allang geen baby meer en hij kan eigenlijk alles wel zelf. Behalve als het moet natuurlijk. Of als we haast hebben en meneer is nog niet aangekleed. Dan maakt hij een sussend gebaar naar me en zegt: ‘Rieleks mama. Komt wel goed’.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Aefke (40) is getrouwd met Tijmen en heeft twee zoontjes (Tijl van 3 en Bo van 1). In het dagelijks leven is zij online communicatieadviseur en schrijft zij aan haar derde roman Lievelingskind. Het boek gaat over de zussen Karin en Renske. Renske leidt een losbandig leven en raakt zwanger van een tweeling, terwijl Karin (verpleegkundige) al jaren zwanger probeert te raken. Op het moment dat Karin’s laatste IVF-poging mislukt, knapt er iets in haar. Intussen vermijdt ze waar ze het eigenlijk over moet hebben: haar diepgewortelde kinderwens.
Reageer op dit artikel
reacties (0)