Lieve allemaal,

De titel zegt het al een beetje. Ik wil graag van me afschrijven omdat ik niet het idee heb dat ik hiermee iedere keer bij mijn vriendinnen kan aankomen.
Ik ben 27 jaar, heb een goede baan,een afgeronde studie en studie nummer 2 (deeltijd) bijna afgerond. Ik ben nog niet zo lang (anderhalf jaar) samen met mijn vriend van 35 (Daniel). We hebben samen een prachtige twee onder een kap woning gekocht en vanaf dat moment is HET begonnen.

Ik wil een baby. Een mini mensje. Een meisje of jongetje wat gemaakt is door hem en mij. Waarin in Daniel zal herkennen. Nou, goed, jullie zullen het herkennen, die intense kinderwens.

In principe zijn alle basis ' eisen' voor elkaar.
Baan - huis - financiën - emotioneel stabiel -stabiele relatie.
Toch zijn Daniel en ik pas anderhalf jaar samen, en dat is relatief gezien gewoon nog kort. Daniel wil daarom nog wachten. Ik snap dat. Sta daar eigenlijk ook achter. Gewoon nog even samen genieten. Dat snap ik en ik wil Daniel daar ook alle ruimte ingeven. Gewoon nog even doen wat wij willen. Samen, met zijn tweeën. Zal hem daarin ook niet pushen. Maar toch... Eigenlijk wacht ik alleen op hem. Als hij zou zeggen: ' Zullen we je spiraaltje laten verwijderen' dan zit ik direct bij de huisarts. Want wat lijkt het me heerlijk om zwanger te zijn, een kindje ter wereld te brengen, met zijn drieën door het park te wandelen, eerste stapjes en noem alles maar op.

Omdat ik Daniel niet wil pushen 'mag' ik er van mezelf niet teveel over praten. Enkele tijd geleden hebben we er een goed gesprek over gehad. Nu wil ik het minimaal tot juni weer laten rusten, het er gewoon niet over hebben, tenzij het terloops ter sprake komt.

Maar jeetje wat is dat moeilijk af en toe! Wie herkent dit? Heeft iemand goede tips voor me? Ik wilde dit ook vooral even van me afschrijven:-)

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden


reacties (13)    Verversen


  • Marley91

    Ik begrijp jouw vriend ook wel ja.
    Anderhalf jaar is niet lang.
    Ga eerst de dingen samen doen die met kinderen lastiger te doen zijn.
    Zoals stappen, festivals bezoeken, bioscoop abbonemt nemen, op vakantie gaan naar een ver land, of gewoon weelendjes weg en lekker uren lang uiteten.
    Noem maar wat natuurlijk 😂

    Ik was 24 toen ik zwanger werd van ons eerste kindje.
    Maar. Wij waren toen wel "al" 6 jaar samen. En in die 6 jaar hebben we een hele hoop meegemaakt. En gezien samen.

  • Emma-

    Yune,

    Gaan jullie ervoor in juni? Of ga je het er dan weer eens over hebben?
    Wij zijn inmiddels 5 weken verder nadat ik dit berichtje had geplaatst. Het is me (bijna) gelukt om het er niet over te hebben! Alleen vorige week liepen we langs een kinderboerderij en toen floepte eruit: ' dat lijkt me echt ultiem leuk aan kinderen, dat je met ze naar de kinderboerderij kan om geitjes te aaien'. Vriend reageerde daar wel goed op en noemde een anekdote van een vriend van hem, die daar over ging.
    Voor de rest niet over gehad. Wel zelf veel gegoogeld op Mommyproof, Sannyzoektgeluk etc. Heerlijk om die blogs te volgen!

  • Yune

    Dit herken ik wel. Ook hier een groot verlangen naar een kindje. Maar ook wachten tot juni

  • Dare

    Ik zou echt eerst lekker genieten van de tijd samen.
    Ik wilde eigenlijk ook rond die tijd dat jullie nu samen zijn al zwanger worden/zijn, maar gelukkig niet gedaan. We zijn getrouwd, hebben elkaar afgelopen jaren veel beter leren kennen etc.

    Nu zijn we rond de 3,5 jaar verder (denk ik, ik tel het niet) en gaan we beginnen. Alle voorwaarden zijn goed, en we zijn er ALLEBEI aan toe, niet maar 1 van de twee.
    Push hem niet, dat kan echt leiden tot spanningen etc.

  • Emma-

    Thanks voor alle reacties!
    We hebben het inderdaad gehad over het feit dat zwanger worden niet altijd vanzelfsprekend is en dat het zomaar een langere tijd kan duren. Ook het feit dat als het eenmaal zover is een zwangerschap negen maanden duurt is voorbij gekomen. Hij reageert daar goed op en beseft zich dat zeker, aangezien drie van onze vriendenstellen een miskraam hebben gehad (bij 5,8 en 11 weken) gelukkig zijn zij inmiddels allemaal hoogzwanger of al bevallen. Een ander stel waar we goed mee omgaan probeert het al enkele jaren,maar dat wil helaas nog niet lukken. Dat besef is er zeker, zowel bij hem als bij mij.

    Westland89 dat is precies wat ik nu ook doe. Niet te vaak over hebben, maar wel zo nu en dan. Komt natuurlijk ook wel ter sprake als er mensen in mijn omgeving zwanger zijn of als er kinderen geboren worden. Een termijn hoe lang we er niet over spreken, hebben we niet echt afgesproken. dat is ook meer iets wat in mijn hoofd zit er ik wil het zo organisch mogelijk laten gaan.

    peepah, helaas hebben we geen neefjes of nichtjes in de familie. Ik heb na het overlijden van mijn zusje 8 jaar geleden geen broers of zussen meer, en de zussen van Daniel wonen hebben allebei geen partner. Een daarvan is zo'n beetje fulltime op reis. Zij is inmiddels 32 dus ik ben benieuwd of ze zich ooit überhaupt zou willen settelen. Wel zijn er vrienden met kinderen bij wie we wel eens langs gaan, of ze komen naar ons.

    China dad. Hoe bedoel je dat precies? Ik kan me voorstellen dat hij er gek van zou worden als ik er iedere week over begin. Maar je moet het er toch af en toe over hebben met elkaar.Het zou ook gek zijn als bepaalde onderwerpen vermeden worden in een relatie toch?

    Mijn vriend zegt dat hij geen twee jaar meer zou willen wachten. Ik hoop echt zó enorm dat hij plotseling tegen me zegt: ' zullen we?'
    Vanavond een gender reveal feestje. Niet helemaal mijn ding, maar toch zorgt het voor verhoogde rammels :-)

  • Westland89

    Mijn man was er ook nog niet aan toe... ik heb echt gewacht tot hij er helemaal klaar voor was. Ik heb het af en toe is aan gekaart en we hadden afgesproken wanneer we het er dan weer over zouden hebben. Bv zoals je nu zelf zegt na de vakantie in juni of na de kerst etc ... en dit werkte voor ons heel goed.

  • Kez

    Probeer toch te wachten tot hij er zelf over begint! Ik weet hoe moeilijk het is, heb zelf uiteindelijk zes jaar gewacht. Nu drie mooie zoons verder, die door beide ouders volledig gewenst zijn. Een kindje krijgen is t mooiste wat er is, maar ook een van de zwaarste ingrijpendste veranderingen in je leven, daar moet je wel beide helemaal achter staan, dan is de kans het grootst dat je ook samen gelukkig blijft.
    Succes!

  • china-dad

    Pas op dit is tricky. Bij sommige mannen zal het een averechts effect hebben als je er toch over begint. Denkt hij net even van het 'gezeur' af te zijn, begint ze er weeer over! Krijg je dan? Gezeik, ruzie, en je droom raakt juist verder weg.

    Dus wat je ook doet houd het luchtig en peil zorgvuldig zijn reactie!

    Want de vraag waar hij (niet nu maar wel vroeg of laat) een antwoord op MOET geven is, wanneer? Hij kan niet eindeloos blijven zeggen 'later, weet ik veel', dan houdt hij je aan het lijntje.

    Succes!

  • Barbamammie79

    Ik weet niet wat voor spiraal je hebt... Maar als het met hormonen is zou je daar al mee kunnen stoppen.... eruit dus.... en dan over op condooms of zo. Het kan best een tijd duren voordat je lichaam weer normaal doet na hormonen. Ik zeg niet dat het zo is hè? Maar ik denk dan altijd... een zwangerschap duurt ook al 9 mnd en zo.... zei toen ook tegen mijn man: wie zegt dat ik meteen zwanger ben? Duurde inderdaad 6 mnd.... ook al was ik 20 en had echt een normale cyclus en zo. Mijn man vond het allemaal prima trouwens. Maar dit zou je ter sprake kunnen brengen.... Gewoon eerst lekker van de hormonen af en over op iets anders.
    Ik herkenbaar je probleem dus niet echt... wat ik wel herken dat als je eenmaal graag wil... je het liefst snel zwanger bent
    Heb nog eens een goed gesprek... persoonlijk zou ik niet wachten tot juni... leg hem uit dat zwanger worden soms echt een tijdje kan duren.... hoeft niet... kan wel.

    Succes! Beetje 'zeuren' mag best hoor

  • Emma-

    Een hormoonspiraaltje inderdaad. De Mirena.

    We hebben allebei echt een hekel aan condooms dus dat lijkt me niet echt een realistische optie voor nu. In principe (uitzonderingen daargelaten) heeft de spiraal weinig invloed op je natuurlijke cyclus. Na de pil merkte ik wel dat ik echt moest ontpillen en dat het een tijdje duurde voor alles weer natuurlijk werd.

    Over een jaar moet hij sowieso vervangen worden. Wat mij betreft gaat er echt geen nieuwe meer in.

  • Barbamammie79

    Mirema geeft meer hormonen dan altijd gedacht werd. ...recent onderzoek. Is net als een pil.... je hebt geen normale cyclus nu
    Maar ik snap het dilemma hoor....

  • me-joyce

    Ik denk dat vooral vrouwen 'wachten' tot de man er klaar voor is.
    Ik probeerde ook vooral niet teveel te pushen. Maar om de zoveel tijd mag je er heus wat over laten vallen hoor
    Je zal zien dat straks ineens als je het niet verwacht hij zegt 'zullen we maar?!'
    Duimen dat dat snel gebeurt!

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50