3 Miskramen op een rij....is er nog hoop?
- Nala483
-
20 32630 11/10/2016
Na een aantal jaren achtereen proberen zwanger te raken was het dan eindelijk zo ver begin dit jaar....
ik voelde me raar, was 2 dagen overtijd... Wij helemaal dolblij!
Helaas niet voor lang. met 6 weken echo, dacht de gyn. dat het misschien een zeer vroege zwangerschap kon zijn...
met 8 weken terug voor een officiele echo... vruchtje was niet meer gegroeid sinds de keer ervoor en de eerste missed abortion was een feit...
tabletten mee gekregen, mocht niet baten. Dus uiteindelijk curretage ondergaan.
Waar ik vreselijk bang voor was, want ik heb afwijking aan mijn baarmoeder (een hartvormige baarmoeder, met bovenin een extra, loos kamertje). en de kans op verklevingen zou dus wat groter zijn volgens mijn eigen gyn.
Volgens de arts die mij curreteerde was dat onzin... daar maar aan vast gehouden.
mijn cyclus liep direct weer normaal, en na 2x OG bleef de derder keer uit. weerd at rare gevoel. Helemaal perplex waren we dat het zo snel alweer raak was...
met 6 weken gebeld dat ik met 8 weken pas een afspraak wou. Met 7 weken kon ik terugbellen...bloedverlies :-( weinig...maar voor mij voldoende om me zorgen te maken. ik dapper alleen naar het ziekenhuis, want mijn man was werken. Echo gemaakt, en ik heb het hartje zien kloppen. Heel erg stevig en volgens de gyn was er 90% kans dat het wel goed zou komen...ik kon gewoon door werken (ondanks mijn zwaar lichamelijke werk) en een week later terug komen.
Ik samen met mijn man met de 8 weken echo terug. Bij inbrengen van echostaaf...eerste zicht was vruchtje was prachtig gegroeid! Maar......er was op geen enkele wijze een hartje te vinden :-( mijn wereld stortte in!
had ik dan toch niet moeten gaan werken? Heb ik iets verkeerd gedaan? en ik vond het vreselijk dat mijn man nu het vruchtje nooit heeft zien leven...
Kost enorm veel moeite om het een plekje te geven! Wederom gekozen voor curretage...ondanks de risico's
deze keer bloedde ik flink na, na de curretage. heel anders als de eerste keer.
Gekozen om net als de vorige keer zodra we groen licht kregen zonder bescherming te vrijen want makkelijker zal het toch nooit worden een volgende zwangerschap! En het kan nu wel een jaar duren dachten we nog...
Cyclus was wederom direct weer normaal! 2x OG gehad en voila.... weer voelde ik me raar... ik wist het gewoon dat het zo moest zijn! ik was WEER zwanger, en op de dag dat het eerste kindje geboren had moeten worden, kreeg ik dan ook een positieve test te zien! Bang en blij tegelijk. ik dacht nog. zal DIT dan het teken zijn dat er "boven wel naar ons geluisterd word?". En mag onze wens dan eindelijk in vervulling gaan?
ik had een vroege test gedaan 4 dagen voor dat mijn OG door moest komen, en daar waren 2 streepjes op te zien. en de avond op de dag dat mijn OG door zou moeten komen normaal kreeg ik koppijn, buikpijn en in de avond ook het begin van een bloeding...
Ik heb de dag erna het ZKH gebeld en, moet nu woensdag terug bellen...ik heb nog niet het idee dat het vruchtje is afgestoten :-( waarschijnlijk moet ik met 6 weken terug om te kijken of ik schoon ben, of dat ik weer een ingreep moet ondergaan...
Ik schaam me momenteel zo, dat ik het buiten onze ouders en mijn 2 directe collega's niemand durf te vertellen...Het gevoel dat mijn lichaam ons zo in de steek laat... Ik niet eens onze droomwens in vervulling kan laten gaan... Verder kan ik soms ineens zooo boos zijn over het feit dat bepaalde vrouwen wel een gezonde zwangerschap dragen (meestal vrouwen waar ik daarvoor toch al een beetje (of heel erg) een "allergie" voor had). Het gekke is dat ik daarentegen met sommige mensen in onze directe omgeving helemaal gek ben van hun kindje en er gewoon mee kan kroelen en tutten wanneer ik op visite ga...
Ik weet dat ik buiten mijn afwijking in mijn baarmoeder, te kampen heb met overgewicht, waardoor ik waarschijnlijk eerder niet zwanger raakte en dat het zwanger raken op zich nu geen probleem is dat geeft ergens wel een fijn gevoel. Daar heb ik dan ook keihard voor geknokt om er gewicht af te krijgen, en na de 2e MK is er weer 3,5 kg af... en de strijd zal doorgaan tegen mijn overtollige gewicht...Langzaam maar gestaag gaat het er af!
Alleen mijn hoop op een gezond kindje van ons zelf in onze armen te houden is momenteel een beetje vervlogen... :-(
Zijn er meer mensen met ervaring van 3 vroege miskramen op een rij? En met al die gemengde gevoelens? En hoe gaan jullie met de angst om dat een volgende zwangerschap weer zo kan verlopen?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (20) Verversen