Ik heb een zoon van 2 en ben afgelopen februari na 8 dag ziekenhuis met 18 weken helaas bevallen van ons zoontje
Ik wil nu zo graag weer zwanger worden dat ik wel kan zeggen dat ik redelijk geobsedeerd ben :/ Dit werkte natuurlijk totaal niet in mijn voordeel en we zitten nu in ronde 6 Omdat ik bij James en ons andere jongetje binnen 2 mnd zwanger was duurt dit nu 'heeeel lang' En jaja ik weet dat dit niet lang is!
Nu had ik zondag 17 sep mijn eisprong en ik heb echt echt het gevoel dat het raak is.. ook voel ik een zwaar gevoel in mijn buik Maar aan de andere kant ben ik bang dat ik gewoon teveel bezig ben met zwanger worden en al het gevoel..
Ik ken dit ook wel. Wij gaan aankomende maand weer proberen na een mk bij 9w. Wij hebben ervoor gekozen om even 2 cyclussen rust te houden, ook om even van elkaar te genieten. Maar inwendig heb ik weinig rust, kan niet wachten om te beginnen. Het was voor ons de tweede zwangerschap en ook tweede miskraam dus wij wachten nog op ons eerste wondertje. Dat maakt het nog meer spannend. Zeker als er om je heen een babyboom gaande is op facebook...
Oh ja ik snap het! Mijn man zegt wel is daarbij fb moet wissen zo erg kan ik soms reageren als ze ineens allemaal zwanger zijn! Maar het komt vast goed :) Succes! Xx
Hoi, ik heb hetzelfde probleem gehad. Maar ik was inderdaad teveel bezig met zwanger worden. Ik was 11 weken zwanger toen we te horen kregen dat het niet goed was en de miskraam in gang gezet werd met medicatie en daarna nog een curretage. Mijn collega was zwanger de maand na haar miskraam en ik dacht dat dat bij mij ook wel zo zou zijn en ik had een enorme druk op mijn schouders, die ik mezelf toegelegd had. Daarna heb ik 2 cyclussen gehad van meer dan 35 dagen en toen 1 van 21 dagen, terwijl ik normaal heel regelmatig ben of was. Natuurlijk dacht ik bij die lange cyclussen dat ik zwanger was en had me er echt op toegelegd dat ik zwanger was. Ik heb vele testen toen gedaan maar steeds negatief uiteraard. 6 cyclussen later had ik me erbij neergelegd dat het niet geforceerd mag gaan en dat alles wel goed zou komen als het zo moest zijn en diezelfde cyclus was ik zwanger. Ik geloofde mijn ogen niet toen ik het zag. Het zijn heel spannende en moeilijke eerste 13 weken geweest maar ik ben ondertussen bijna 21 weken zwanger. We zijn nu super gelukkig en ik wens jou dat geluk echt van harte toe! Jij hebt het ook verdiend <3
Wat zijn jullie allemaal lief zeg! Ook super fijn te horen dat veel ook lichtelijk geobserveerd worden! Ik schaamde me daar ook een beetje voor.. ik vond het vooral heel erg dat ik jaloers werd op wel zwangeren mijn gyn zei ook dit is menselijk maar toch voel ik me soms schuldig omdat ik het iedereen gun! Gelukkig kan ik dat nu iets los laten want dat vond ik heel lelijk van mezelf!
Ik hoop dat jullie ook snel zwanger worden En voor bloemetj wens ik alle geluk! Ik hoop dat je er steeds iets meer van kunt genieten Maar ik begrijp dat dat heel eng is!!!!
Lieverd, ik zit een beetje in hetzelfde schuitje, vorig jaar oktober zijn we onze dochter verloren na 22 weken zwangerschap na een foute 20-weken echo. Ook ik wil toch heel graag nog een kindje. Hier wil het ook niet vlotten. Bij beide dames amper 1x ongesteld geweest of het was al raak en vanaf maart ‘bezig’.
Wat vreselijk Wij ook sinds maart.. Hopelijk mogen we snel Heb je ook onderzoeken gehad of je wel eisprongen hebt? Mijn gyn zegt geen menstruatie geen eisprong Dus ook geen kans?
In de luteale fase kan je lichaam een loopje met je nemen . Klachten die toebehoren aan PMS kunnen verward worden met zwangerschapskwalen, vooral als je ieder pijntje of steekje onder het vergrootglas legt, Ik herken alleen de frustratie van het niet zwanger raken na de miskraam. Mijn geduld werd ook behoorlijk op de proef gesteld. Ik heb ruim een jaar moeten wachten. Advies: pas testen twee weken na je eisprong, ongeacht alle kwalen die je wellicht voelt.
Herken het zeker! De eerste was na 2 rondes raak! Al snel na onze dochter wilde we nog een kindje toen 7 maanden geen cyclus een 'schijnzwangerschap' meteen daarna was het raak wat helaas mis is gegaan met 14 weken thuis plotseling (overdag nog echo niets aan de hand) heel graag wilde het toch weer nu ook kwam de cyclus weer niet opgang waren er echt teveel mee bezig! Snap ook wel dat je er mee bezig bent! Je kiest niet voor niks voor een kindje❤️ Inmiddels ben ik opnieuw zwanger 16 weken maar rust heb ik niet... hoop voor jullie dat het ook snel weer zover is🍀
Ik had hier boven gereageerd maar zie nu dat ik hier op jou kan reageren, Bedankt voor je berichtje! Ik snap dat het heel eng is!!! Misschien kun je na de 20 wk echo wat meer genieten? Ik ben iig heel blij voor je!
Mn eerste 2 kindjes direct en in ronde 2 zwanger.. nu was het gelukt in ronde 23 en helaas een miskraam geworden..inmiddels zitten we nu in ronde 3 na de miskraam en man man man wat is de wens groot ik hou het af en toe gewoon niet meer....
En jeetje heftig joh met 18 weken jullie mannetje verloren
Hele dikke knuffel en ik hoop dat het op mag schieten
Lieverd ik kreeg in ronde 23 een miskraam...niet de 23 weken.. lijkt me zo vreselijk om mee te maken! Ik was er al kapot van met deze paar weekjes. Laat staan hoe jij je gevoeld moet hebben. Super fijn dat jullie nog een plekje hebben om hem te herdenken. Heel veel liefs
Oh! Maar dan nog Ik las laatst een artikel dat het menselijk is om te 'vergelijken' van dat is erger dan dit zus zo Maar voor iedereen heeft het een ander gevoel en voor iedereen is het net zo erg Ik probeer daar geen onderscheid in te maken Dat van jou is net zo erg!!!
Blijf je het 'gewoon' proberen? Of mag je misschien binnenkort wat hulp? Na 23x proberen en t gaat mis is ook niet niks!!!
We zijn na een jaar proberen naar de gyn gestapt. We hebben allemaal testen doorlopen en bij beide niks mis. We waren dolblij dat het eindelijk gelukt was. Op het moment dat ik eigenlijk mijn eerste echo zou krijgen hadden we dus net een miskraam gehad. Daardoor besloot de gyn te zeggen van ja hoe rot ook het is wel gelukt dus doe ik nu het aankomende half jaar niks, omdat jullie het dus wel kunnen. In januari kijken we verder als het dan nog niet raak is. Met hormonen moeten we oppassen omdat de kans op een meerling groter is. Ik heb 2 keizersnedes achter de rug en hij wil liever niet dat we spelen mer hormonen ivm de littekens die nog meer onder druk komen met een meerling... ik dacht alleen maar vent zeur niet zo en schiet op met die hormonen. Ik heb diepe dalen gekent met elke keer weer ongesteld worden..maar nu weet ik wel dat ik moet blijven ademen en realistisch moet denken anders word ik gek.
En jou gevoel ken ik echt beamen. Ik gun iedereen een wonder maar ben soms zooooo jaloers dat ik schrik van mezelf...het is en blijft lastig dat je sommige dingen biet voor het kiezen hebt
Ja, ik herken het wel. En met jou en mij nog vele anderen. Het is heel begrijpelijk. Bij mij heeft dit zeker wel een jaar geduurd. En toen door wat gebeurtenissen in mijn naaste omgeving kon ik het eindelijk weer relativeren en was ik er klaar mee. We waren nog steeds wel bezig voor een tweede, maar de obsessie was eindelijk weg. In totaal ruim 2,5 jaar bezig geweest, waarbij ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en een missed abortion had. Na het laatste heeft het 1,5 jaar geduurd tot ik weer zwanger was en deze heb ik voldragen. Uiteindelijk zit er bijna 5 jaar tussen onze kinderen. Succes!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (20) Verversen