Ik heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal hier zo schrijven maar doe het nu toch. Mijn man en ik hebben al een zoontje van 4 jaar en afgelopen zomer besloten voor een tweede te gaan. Was snel raak maar bleek helaas een buiten baarmoederlijke zwangerschap te zijn. Gelukkig heeft mijn lichaam dat zelf op weten te lossen maar heb daar wel een paar weken fysiek last van gehad. In oktober en november weer twee keer menstruatie gehad en in december bleef deze uit, ik ben weer zwanger! Klinkt allemaal prima, behalve dat tussen de bbz en nu mijn man onwijs is gaan twijfelen over onze relatie. Dit speelde al wat langer maar niet zo heftig als nu. Komt mede door gevoelens van hem voor een ander... hij heeft een paar dagen voordat we wisten dat ik zwanger was echt uitgesproken dat hij het allemaal niet meer weet en niet weet of we er samen uit gaan komen, en toen bleek ik dus zwanger. Zijn eerste reactie was: dat kindje kan nu echt niet en moet weg, anders kunnen we niet aan onze relatie werken. Ik was/ben het daar niet mee eens en daar hebben we dus ontzettend ruzie over gekregen... we hebben samen besloten relatietherapie te gaan doen en daar konden we deze week gelukkig al terecht. Ik voel me nu echt zo rot terwijl ik juist super blij zou moeten zijn met deze zwangerschap... Ik heb voor mezelf eigenlijk wel besloten dat weghalen geen optie is, hoe moeilijk dat ook zal zijn... Herkent iemand dit?
Ik werd ooit onder druk gezet voor mijn kind te laten weg halen, en heb dat desondanks niet gedaan. Weet je waarom? Dat kindje kan daar niet aan doen. Je hebt geen man nodig. Er zijn zoveel moeders die dat alleen doen, daar heb je geen man voor nodig. En als dat jou partner zijn idee is om aan een relatie te werken.. dan verdien je beter.
je baby kan er niets aan doen dat de papa gevoelens heeft voor iemand anders. Dus dat zou vanuit je man ook geen reden mogen zijn om 'het' dan maar weg te laten halen. Dat is de makkelijkste weg. Jullie hebben hulp gezocht, heel goed!! Maar als de gevoelens voor de ander bij je man blijven, wat dan? Ik ga ervan uit dat het hem is overkomen en dat hij er niet naar zoekende was. Liefde is een raar ding soms, je kunt het niet tegen houden maar ook niet afdwingen. Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe in deze dubbele situatie. Blij omdat je zwanger bent en verdrietig tegelijk door de twijfels van je man. Ik hoop dat jullie er samen wijs en goed uitkomen, ook voor je andere kind van 4 die alles zo goed mee krijgt nu. Dikke knuffel
Niet herkenbaar, maar ik denk dat er een.grote kans is dat jullie hier toch samen uit komen.
Als hij verliefd wordt op een ander, dan komt dat ergens door, dwz waarschijnlijk iets in.de relatie wat hij mist. Jullie hebben nu hulp, dus beide willen er samen uit komen. Je zwangerschap heeft zelf niets met.zijn twijfel.te maken, dat is alleen iets wat erg afleidt van.het echte probleem in de relatie.
Voor hem.staat er bovendien.veel op het spel, niet alleen jij maar ook zijn hele gezin. Niet de moeite waard om.op te geven voor een oppervlakkige verliefdheid.
Goed besluit om je kindje te houden. Hij zal ook snappen dat hij niet eerst een kind kan maken.en.dan zeggen ja sorry maar komt bij nader inzien niet zo goed uit, lever het maar weer in ofzo.
Jemig wat een heftig verhaal. Wat naar dat het zo allemaal loopt. Ik kan je hier helaas niet helpen maar zie wel een paar positieve punten die je misschien helpen: - hij is eerlijk geweest over zijn gevoelens en heeft daar (zo te lezen) niets mee gedaan - hij en jij willen werken aan jullie relatie gezien de stap relatie therapie.
Ik zou ook hem even de tijd geven om te wennen aan het idee van een kleintje erbij. Hij had moeten bedenken dat jullie bezig waren dus dat de optie bestond dus ik snap ook dat jou reactie over weghalen zo is!! Aan de andere kant heeft hij misschien al weken rondgelopen met dat ie jou iets moest vertellen en kwam dit blijde nieuws net even op een fout moment.
Alle goeds toegewenst, waar een wil is, is vaak ook een weg.
Jeetje wat een rollercoaster van emoties en gedachten voor je! Wat ontzettend rot. Vreselijk dat je partner gevoelens heeft voor een ander. Wel eerlijk dat hij het zegt en er niks mee doet. Probeer toch ook echt te genieten van dit kleine wonder in je buik. Hoe het ook komt, jouw zoontje heeft het geluk er nog een broertje of zusje bij te krijgen♥️
Wat een heftige situatie!! Allereerst gefeliciteerd en wát een respect voor jou... Ik weet niet of ik uberhaupt nog de moed had die jij hebt om ervoor te gaan als mijn man aan zou geven dat er een ander in beeld is. Vreselijk!
Lef van je partner om jou zwanger te maken in deze positie.
Ik hoop dat jullie eruit komen en jij enigszins kan genieten van de zwangerschap. Veel sterkte!
Allereerst gefeliciteerd met de zwangerschap. Wat vreselijke *** timing zo... ik zou inderdaad niet aan abortus denken ook al is de timing niet lekker, na alles wat jullie de vorige keer hebben meegemaakt zou weghalen ook niet in mij opkomen. Ik hoop dat relatie therapie helpt en jullie er samen uit komen. Zou je evt beide kids alleen willen/kunnen opvoeden?
Ik herken het gelukkig ook niet maar wat is dit moeilijk voor je. Je hebt nu je hormonen en natuurlijk laat je je kindje niet weghalen. Wat heeft je partner zelf al gedaan om de relatie te verbeteren en om zijn gevoelens voor de ander weg te laten gaan? Ze zeggen wel dat je een relatie niet niet verbreken in een zwangerschap of de eerste tijd erna omdat die periode juist pittig is. Ik hoop dat jullie eruit komen.
Mijn eerste zwangerschap was ongepland en mijn man wilde destijds ook dat ik het weg liet halen. Ook voor mij was dat geen optie! Ik heb hem toen de keuze gegeven.. of we gaan er samen voor of ik pak mn spullen en vertrek! Je hoeft t kind dan nooit te zien! Ik hoef dan ook niks van je qua geld etc. Dan stopt t gewoon..bij 8 weken zwangerschap is hij tot bezinning gekomen! Inmiddels zijn we getrouwd en zwanger van de tweede..
Ik hoop dat t bij jou bijdraait.. al lijkt t me wel erg moeilijk als je man gevoel voor n ander heeft!!! Heel verl succes!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen