Het beste vriendje (net 5) van m'n zoontje T van 4 jaar heeft m'n zoontje geen uitnodiging gegeven voor zijn verjaardag en 4 andere kindjes wel. Nu kan dat gebeuren maar m'n zoontje was erg gek op hem en het waren goede vriendjes. Ik heb enkele maanden geleden het initiatief genomen omdat m'n zoontje het erg spannend vind om iemand te spelen te vragen, maar daarna was het dikke mik (dacht ik) en op maandag en woensdag kwam hij echt elke week 1 of 2 keer bij elkaar spelen. Twee maanden terug kreeg T concurrentie van 1 ander jongetje W maar nog steeds kwam vriendje S wekelijks. Ik geloof ook niet dat er nog andere kindjes bij hem over de vloer kwamen. Ondertussen was S de beste vriend van T en S mag /mocht begin maart 100% op z'n verjaardagsfeestje komen en met moeite wist hij nog meer namen te noemen naast z'n 2 nichtjes. Ik ben erg boos over dat T blijkbaar niet goed genoeg is voor feestje maar tussendoor wel steeds bij ons aankloppen. Ik heb me dan ook voorgenomen dat er meer ruimte moet komen voor andere vriendjes en S hoeft hier niet meer elke week te verschijnen.
Mijn vraag: in hoeverre moet ik me hiermee bemoeien? Kan ik het maken om S te weigeren met smoesjes af en toe of moeten ze het zelf maar uitvechten. Want eerst was T niet heel boos en bleef hij S een goed vriendje vinden, maar ik heb het idee dat hij aanvoelt dat ik dat wel ben en dat hij nu daarom ook meer afstand neemt van S en nu ineens wel met andere namen komt dan S voor verjaardagsfeest in maart en ik ben zelfs van plan een beetje te sturen dat S niet op z'n feestje komt. Kan ik dat maken? Ik vind gewoon, aan zo'n 'vriendje' heb je zo weinig. M'n zoontje is erg gevoelig en aanpassen vindt hij soms lastig, maar verder is het een schat van een joch, ik vind dat hij beter verdient. Een ander vriendinnetje had hem ook niet uitgenodigd maar dat vind ik een ander verhaal omdat zij nooit bij ons thuis geweest is. Hoe denken jullie er over? Is er iemand die iets herkent en hoe verliep dat? Ik vind trouwens dat die ouders ook wel wat meer hadden mogen sturen, ik zou het zo echt niet gedaan hebben.
Ik begrijp je, in tegenstelling tot anderen hier op het forum, zeker wel. Ik vermoed dat zij geen ervaring hebben met (hoog)gevoeligheid. Jouw zoontje heeft dat waarschijnlijk niet van een vreemde.. jullie voelsprieten zijn beter afgesteld. Ik vind het ook raar dat hij niet is uitgenodigd. Ik zou mijn kind wel leren om zijn liefste vriendjes niet over te slaan. En wat betreft "concurrentie"? Echt wel dat dat bestaat onder kleuters!! Ze kunnen enorm jaloers en bezitterig zijn naar andere vriendjes en vriendschappen. Hopelijk trekt jouw zoontje zich er niets van aan. Zeker als anderen niet (meer) aardig doen tegen hem, zou ik hem zeggen: iedereen verdient respect en vriendelijkheid. Tonen ze dat niet, dan lekker links laten liggen. Maar hopelijk is dat niet aan de orde. Verder lekker de aandacht naar leuke dingen verleggen en gezellige vriendjes.
laat het vooral. De kinderen redden zich daarmee prima. Jij ervaart dit als niet eerlijk en pakt dit op als een volwassene en een kind doet dit absoluut niet. Mijn ervaring is dat als je iets wilt sturen om welke reden dan ook, dit niet gaat werken. Tip: laat jou eigen gevoel niet merken aan je kind, laat hem zelf keuzes maken hierin.
Ik herken je gevoelens heel duidelijk. Ik kan wat van een situatie vinden en hierin mijn kind beïnvloeden, maar het werkt alleen maar averechts en ik raak nog gefrustreerder.. Ik zou het anders vinden als je zoontje intens verdrietig zou zijn. En kinderen kunnen onderling ook erg hard zijn naar elkaar en de volgende dag weer doodleuk samen spelen. Echt, ga hier niet te zwaar aan tillen..
Persoonlijk zou ik mij er niet druk om maken, het zijn kinderen van 4 en 5 zoals je zelf zegt. De ene keer is de ene de beste vriend en een andere keer een ander. Ik zou mijn kind hierin dan ook nog volledig vrij laten en niet 'pushen' dan maar andere vriendjes te zoeken. Ik denk dat je kind jou onrust wat betreft zijn vriendje aanvoelt, zou hem hier niet mee belasten. Iedereen kiest zijn eigen vrienden toch? En wil hij dat jongetje gewoon op zijn feestje, prima toch. Ze moeten nog jaren met elkaar door dus maak het niet te zwaar beladen. Ik denk dat kinderen/jongens zeker hier niet zo moeilijk in zijn en het niet zo zwaar opvatten als ouders vaak wel doen.
Ik vind het eerlijk gezegd ook overdreven. Het zijn kinderen van 4 en 5 jaar. Moet je nu al iets aan iemand hebben? De vriendschap op die leeftijd is niet te vergelijken met een vriendschap op latere leeftijd. Als ze het leuk hebben samen is het prima toch en als ze elkaar niet willen uitnodigen op feestjes moeten ze ook zelf weten. Lekker loslaten. Het zijn kinderen!
Ikzelf had n ander probleem mijn dochter heeft super veel vriendinnetjes ze kan dr zo stuk of 12 noemen. Dus we moesten selecteren, dit vond ikzelf echt lastig mr wel benoemd nr ouders en iedereen begreep dat.
Kan mij als moeder goed voorstellen dat je het jammer vindt dat jouw zoontje niet op het feestje van S mag komen, maar naar je kind toe zou ik dat nooit laten blijken. Wees blij dat die vrienden heeft, gewoon speelafspraakjes blijven maken. Het zijn kleuters en inderdaad zoals iemand al eerder zei misschien wilt die jouw zoontje niet uitnodigingen omdat hun altijd al samen spelen. Wslijk had ik zelf wel tegen mijn kind gezegd wil je niet je beste vriendje of vriendinnetje uitnodigingen, want die hoort er ook bij. Uiteindelijk ligt de keuze wie mijn dochter straks uitnodigd bij haar. Laatst noemde mijn dochter ook namen op waarvan ik dacht daar speel jij bijna nooit mee dan heeft ze daar een keer mee gespeeld en dan moet zo'n kindje op het feestje komen, zo denken kleuters.
In mijn kindertijd, was het zo, dat ik maar een beperkt aantal kindjes mocht uitnodigen (5). En dan gebeurde het weleens dat ik iemand niet meer kon uitnodigen, die best wel goede vriendjes met mij was. Misschien is dit ook zo een geval...? Dat weet je niet, dus mag je ook niet te vlug oordelen. En het kan best zijn dat, juist omdat hij al zo vaak met je zoontje speelt, hij nu ook eens met andere kindjes wil spelen waarmee hij minder vaak optrekt...?
Bedankt voor de reacties. Vooral het voorbeeld van C.han heeft een beetje m'n ogen geopend dat het misschien niet is dat hij T saai of iets dergelijks vind maar misschien wil hij een keer met anderen spelen. Gek genoeg ben ik ze deze week niet tegengekomen, en dat vind ik niet erg. Ik vind wel dat m'n zoontje zich minder afhankelijk op moet stellen maar met een beetje geluk krijgt hij daar nu meer ruimte voor. Ik had wel het idee dat ik te ver ging en dat ik teveel tussenbeide kwam en dat ga ik niet meer doen, omdat T daar alleen maar onder lijdt. Dus z'n nieuwe vriendenboekje gaat morgen lekker naar S zoals eerder gepland. En hopelijk vinden ze elkaar dan nog steeds even lief. Ik zit ook niet super goed in m'n vel dus misschien is dat het. En ook omdat m'n zoontje mega enthousiast is en Gek van feestjes en tot nu toe wordt hij nog niet door klasgenoten gevraagd, dat is even jammer maar komt nog wel lijkt me.
Ik probeerde ook echt om het van mijn dochter haar kant aan jou te vertellen 🙈. Natuurlijk snap ik wel dat je het niet leuk vind dat jou zoontje niet is uitgenodigd. Wij aks volwassenen kijken daar nou eenmaal anders tegen aan dan onze kids.
Hoe mijn dochter het zei, snapte ik haar standpunt ook. Ze ziet haar vriendinnetje ook letterlijk zo goed als elke dag. Zij heeft juist zo iets van 'hallo ik wil ook wel eens met iemand ander spelen 🙈'
Wat ik overgens ook wel weer grappig vind want hier thuis is het V voor en V na 😂. En denk dat V uiteindelijk ook gewoon word uitgenodigd 🙈.
Maar ik hoop dat jij nu ziet dat het niet persoonlijk richting je zoontje is en dat het vast anders zal zijn gegaan. Wat anderen ook al benoemden, aantal kindjes dat mee mag bijvoorbeeld! Lijkt me zo lastig voor een kind van die leeftijd 😱. Maarja elke mama en papa zal een limit op de portemonnee hebben 😂.
Vriendjes kunnen komen en gaan. Als jouw zoontje jarig is, beslist hij ook zelf wie hij uitnodigt toch? Kinderen gaan heel anders met vriendschappen om dan volwassenen. Ene keer hebben ze ruzie, daarna is het weer dikke mik. Ik laat mijn kinderen zelf beslissen wie ze uitnodigen op hun feestje. Ik ben het niet altijd eens met de keuze maar het blijft hun keuze. Jouw zoontje kiest toch ook zijn eigen vriendjes uit. Straks wil hij dolgraag met dat jongetje spelen en dan mag dat niet van jou omdat dat jongetje jouw zoontje niet op zijn feestje heet uitgenodigd. Hoe ga je dat dan verkopen? Hoewel het in jouw ogen oneerlijk voelt, zal je je moeten beseffen dat het hier om kleuters gaat en er dus anders mee om gaan. Je bemoeit je er dus niet mee.
Ik vind je reactie eerlijk gezegd wat overdreven. Ze zijn 4 en 5 jaar. Op het ene moment zijn ze vrienden en het anderen moment niet. Hier komen ook kinderen spelen waar mijn dochter later weken niet meer naar om kijkt. En ze heeft ook al de hele klas belooft dat ze op haar feestje mogen komen. Straks maar zien wie er op het moment van uitnodigingen maken genoemd worden. Op het oudergesprek op school hoorde we van de juf dat ze met 1 meisje heel veel optrekt. Die naam hadden we thuis nog niet eens horen vallen en we wisten dus ook niet wie dat meisje was zo gaat dat op die leeftijd. Sneu voor je zoontje dat hij net op dat moment blijkbaar niet als eerste in zijn vriendjes gedachten kwam tijdens het schrijven van de uitnodigingen, so be it.
ik had snap je boosheid niet. het zijn kinderen van 4 en 5 jaar.. en ik vind ook niet dat de moeder van het jongetje meer had moeten sturen. het kind mag toch zeker wel zelf kiezen wie hij voor zijn feestje uitnodigd? en de ouders bepalen hoeveel kids hij voor zijn feestje mag uitnodigen.
mijn dochter bijvoorbeeld is heel populair op school. ze is met de halve klas bevriend. en die kindjes komen ook allemaal regelmatig spelen en zij ook bij hun. maar dat betekend echt niet dat ze de halve klas voor haar feestje mocht uitnodigen! ze mocht van mij 6 kindjes uitnodigen. en dat is echt de max. wie ze wilt uitnodigen is veder haar keuze. en respecteer en accepteer ik.
ook zijn vriendschappen op deze leeftijd nog niet zo hecht. want zo zijn het vriendjes en zo niet meer en dan ineens weer wel haha. tja hoort er allemaal bij. ik denk dan ook dat het goed is je zoontje te motiveren om ook met andere kindjes te gaan spelen. nieuwe vriendschappen sluiten. dat is namelijk erg goed voor zijn sociale ontwikkeling. veder de vriendschap met dit kindje zo laten. hij is het vriendje van jou zoontje en daar moet jij als moeder niet tussen gaan zitten. het kind is net 5. er valt hem (en zijn ouders) niks te verwijten.
Grote kans dat toen de mama of papa vroeg wie wil je uitnodigen dat ze net even boos op elkaar waren geweest of zo. Of dat het vriendje dacht met T speel ik altijd al mee nu vraag ik andere kindjes. Als de ouders hun kindje hier in vrij laten kun je andere keuzes krijgen dan je verwacht. Kleuters denken heel anders dan volwassenen. Neemt niet weg dat ik bij je gevoel wel iets kan voorstellen, niet zo sterk maar wel van goh apart, jammer. Zelf stuur ik wel een beetje met de keuze qua uitnodigingen voor feestjes. Maar niet iedereen is zo.
Het zijn kinderen.. die denken heel anders over dingen dan volwassenen.
Om het even om te keren.. mijn dochter is "beste" vriendinnen met de dochter van mijn vriendin. Mijn vriendin is de gastouder en mijn dochter en haar dochter kennen elkaar al vanaf zo'n 2.5 jaar, ze zijn nu beide 5 jaar. Ze zitten bij elkaar in de klas, zijn uitschool beide bij mijn vriendin/gastouder. En ze zien elkaar ook nog als ik en mijn vriendin koffie leuten of er is een verjaardag...
Mijn dochter en haar dochter kunnen letterlijk samen lezen en schrijven, voelen elkaar haarfijn aan en trekken ook altijd naar elkaar toe. Heel leuk dat wel!
Nu komt het, mijn oudste is bijna jarig en we hadden het over een feestje net vriendinnetjes...
Mijn jongste dochter gaat mee in het gesprek en benoemd wie op haar feestje mag komen als zij jarig is.. ze noemt hierin NIET de naam van haar "beste vriendinnetje". Dit benoem ik richting haar, of ze V niet moet uitnodigen?
Haar reactie?
'Maar mama, ik zie V altijd en bijna elke dag! Ik wil ook wel eens met andere kindjes spelen, V is ook lief maar ik doe altijd alles al met haar!'
Ze is Augustus pas jarig, dus misschien denkt ze er dan anders over.. maar ik ga haar niet verplichten om V uit tenodigen omdat ik als volwassene vind dat dat zo hoort. Want natuurlijk vind ik het lullig om straks tegen mijn vriendin te zeggen dat haar dochter niet word uitgenodigd.. maar mijn vriendin staat er net zoals mij in... jammer volgende keer beter!
Niet uitnodigen voor een kinderfeestje zegt toch niets over hoe goed ze bevriend zijn? Aangezien je al meteen begint over dat je dacht dat het goed zat. Mijn oudste van bijna 10 heeft al sinds groep 2 een beste vriendin en het is ook 1x voorgekomen dat ze niet uitgenodigd was voor de verjaardag van haar vriendinnetje. Nou, dan is dat toch zo. Verder zijn ze gewoon nog beste vriendinnen, ze spelen gewoon altijd leuk met elkaar en spreken veel af na school.
Ik zou me er zeker als ouderzijnde niet mee gaan bemoeien. Als iemand mij zou aanspreken waarom zijn kind niet uitgenodigd is, zou ik dit zelfs opdringend vinden. Til er niet te zwaar aan, volgend jaar weer een kans..
Ik vind dit wel een beetje een raar verhaal. Ja je kind wordt niet uitgenodigd, dat kan gebeuren. Jij maakt er nu een enorm ding van en dat gaat je zoon overnemem. Niet echt een goed idee. Je kan hem beter leren dat het niet uitmaakt want het zal vaker gebeuren. En wraak nemen vind ik al helemaal kinderachtig. Laat je kind zijn eigen keus maken. Goed voor zijn zelfvertrouwen en het hoort erbij.
Mijn zoon heeft een enorm leuk joch in de klas. Komt hier ook vaak. Is zeer geliefd en wordt op elk partijtje uitgenodigd. Daar was hij ook niet uitgenodigd. Tja als je 5 vriendjes mag uitnodigen dan stel je nou eenmaal anderen teleur. Als je als ouder daar geen aandacht aangeeft dan groeit dat ook niet en dan zal hij het moaachien even erg vinden en dan is het weer voorbij. Het zijn kleuter vriendschappen. Til daar vooral niet te zwaar aan.....
Ik zit vol verbazing naar dit verhaal te kijken. Het zijn kleuters! Kleuters spelen met alles en iedereen. En dat jou zoontje en vriendje vaak spelen kan ook een soort automatisme zijn van beide kinderen. Mijn zoontje heeft dat ook wel gehad dat hij wekelijks met hetzelfde vriendje speelde. Ik snap dat het raar is van het feestje maar jij maakt er echt een groot issue van wat je overbrengt op je kind. Ik zou je adviseren meer afstand te nemen van je kind, laat hem los en eigen keuzes maken. En ga je kind al helemaal niet sturen met wie hij wel zal spelen of op zijn feestje zal uitnodigingen. Of is je sterrenbeeld weegschaal?
zo dacht ik inderdaad ook wel een beetje, dat het nog een kind is.. lekker laten doen. ik had vroeger dit ook ( vertelde mijn moeder hoor) maar nog lang dikke mik geweest, totdat wij klaar waren met de middelbare school.
Mijn zoon van toen vijf heeft op zijn verjaardag ook kindjes uitgenodigd die ik nog nooit gezien had en kinderen niet uitgenodigd die hier wel vaak zijn. Het is zijn feestje en al had ik wel gevraagd moet je die niet uitnodigen zei hij nee ik nodig nu deze kindjes uit. Het is zijn feestje dus hij mag kiezen. Als ik er op zou staan dat hij dat ene vriendje zou moeten uitnodigen zou hij op feestje toch alleen met de andere kinderen spelen omdat hij daar mee wou spelen op dat moment. Ook dochter heeft vriendjes voorkeuren die ik niet voor haar geschikt vindt, maar die komen ondanks dat ik ze niets vind ook thuis. Het zijn haar vriendjes en niet de mijne.
Ja, het is jammer.. Maar als ik heel eerlijk ben; als ik alle kindjes waarmee m'n dochtertje speelt moet uitnodigen wordt het een klassenfeest. Ze mag er een x aantal kiezen en daarna is het klaar, hoe rot ik dat als moeder ook vind voor de andere kindjes. Zelf wordt ze soms ook niet uitgenodigd terwijl ze dacht dat dit wel zou gebeuren. Daarnaast mag zij zelf haar vriendinnen kiezen, zelfs de kindjes die ik minder leuk vind zijn welkom. Ze zal zelf die lessen moeten leren, 't leven is niet alleen maar leuk. Uithuilen bij mama en daarna weer lekker spelen.
ik denk dat je even rustig moet ademen en dan je stukje even opnieuw moet lezen. Ik zelf vind het nog al extreem. Het gaat echt ver. Ik snap dat je een beetje teleurgesteld bent voor je kindje maar om dat zo een vriendschap stuk te maken. Als je echt wilt weten waarom moet je het gewoon rustig en op een normale manier vragen aan de mama. Dus gewoon even vragen van goh ik hoorde dat je zoontje een feestje geeft maar de mijne was niet uitgenodigd en ik was hierom toch wel verbaast. Beloftes van kids stellen verder niets voor. Ik heb 6 keer gevraagd aan mijn dochter wie wil je op je feestje en elke keer zat er toch wel een andere naam bij.
Let it go! Ik denk echt dat jij zelf hier de meeste problemen mee hebt. Het zijn kinderen en die denken niet zo. Kan het zijn dat je zelf vroeger iets vervelends hebt meegemaakt met vriendschappen en je er daardoor zo op gefocust bent? Ze zijn nog heel jong en het is goed om met veel verschillende kindjes te spelen, dat is zeker geen concurrentie. Het maakt de wereld van je zoon juist groter.
mijn zoon van bijna 8 werd ook niet uitgenodigd door een vriendje en ze spelen dagelijks samen. er was een teleurstelling maar naar uitleg dat hij misschien maar een paar kindjes mocht uitnodigen was het ok. later zei hij mam ik nodig hem wel uit hoor. eigenlijk nooit meer wat gehoord en ze spelen nog steeds. soms moet een kind van de ouder een keuze maken uit vriendjes ah eigenlijk overal wel denk ik. mijn zoon mag er bv 7 uitnodigen en ja dan moet hij sommige kindjes teleurstellen. op de leeftijd van 4 kijken ze vooral na met wie heb ik vandaag gespeeld? en wie komt het eerst in dat bolletje omhoog? dus ik zou me er niet druk om maken. het hoort er gewoon weg bij. vaak vinden de ouders het meer sneu en ondertussen spelen de kids alweer en zijn ze het vergeten
Het lijkt er op dat jij S als beste vriendje hebt gebombardeerd om een houvast te creeeren voor je zoontje. Ik schrok een beetje dat jij een ander jongetje ‘concurrentie’ noemde.. het is een kleuterklas?! Als ik aan mijn zoontjr van 4 vraagt wie zijn beste vriend in de klas is, zegt hij meestal: iedereen! Ook al trekt ook wel naar een aantal jongetjes toe.
Denk dat je het hierbij moet laten en misschien eens wat suggesties te doen aan je zoon van andere kindjes om eens mee af te spreken?
Ik zeg ook weleens tegen hem, vraag dan iemand anders, bijvoorbeeld als W al met S kwam spelen, maar dat vind hij een beetje eng en ik heb het zo gelaten. Maar hij was dan al super teleurgesteld. Ik heb toen zelfs speciaal koffie gedaan bij een buurtgenootje met een zoontje net zo oud die hij ook aardig vind, zodat hij afleiding had maar ik wil liever dat hij zelf kindjes gaat vragen. En misschien is het maar goed dat het nu zo gaat want hij was best een beetje afhankelijk van S in een bepaald opzicht, bijvoorbeeld dat hij eigenlijk alleen maar S echt op z'n feestje willen en de rest moet ik er echt uit trekken. Dus nu S hier niet meer elke week mag komen moet T nu echt zelf aan de bak voor een kameraadje. En ik ga dat denk ik ook eerlijk zeggen: nee mag niet vandaag of elke week want ik wil dat T ook met andere kindjes gaat spelen. En dan hoeft er ook geen boze sfeer te ontstaan.
😱. Laat het gewoon los. Je kind is vier! Laat dat ene vriendje gewoon zo vaak komen als ze samen willen. Jij zal nog heel erg veel teleurgesteld en boos worden tijdens zijn basisschool tijd als je het niet los laat.....Vriendschappen zijn niet te sturen!
Ze zijn 4 en 5. Toen ik 4 of 5 was, was ik in twee dagen tijd al weer vergeten wie er op wiens feestje mocht komen.
Wat jij ervan vindt, maakt niet uit. Waar het om gaat is of je kind zelf vriendschappen kan sluiten en onderhouden en hoe je kind met teleurstellingen omgaat. Daar zou ik in sturen, niet in de vraag of kindje X jouw kind wel of niet moet uitnodigen en of kindje X wel of niet nog welkom is bij jou thuis. Daar zou ik echt helemaal buiten blijven, het aan je kind overlaten.
Als je kind heel erg teleurgesteld is, dan zou ik hem lekker meenemen naar iets anders leuks. Op de dag van het bewuste feestje. :-) Zo van lekker puh...
Het is heel jammer dat het zo gaat. Maar het hoort bij het leven om om te gaan met teleurstellingen. Je hoeft daarbij geen oordeel uit te spreken over het andere kind of de vriendschap. Het is nu zo gelopen, ze zijn klein. Niet te veel aandacht aangeven, dan maak je het groter dan het is. Natuurlijk laat je je kind met meerdere kinderen spelen. Zo kan je kind zelf leren wat hij wel fijne eigenschappen vindt bij kinderen en wat niet. Met het ene kind kan hij fijn met de lego spelen en met een ander kindje dijn buiten spelen. Dat is niet iets wat jij voor hem kiest. Jij begeleidt het. Succes
Niet mee bemoeien , kan begrijpen dat jij het niet snapt maa rhet zijn kinderen, mijn kinderen mogen ook zelf weten woe ze uit nodigen , en ik kan echt niet rekening houden met iedereen. sowieso vind ik dat je kindje met meer dan 1 vriendje moet spelen, en niet vast pinnen. op 1 vriendje , mijn dochter heeft soms knallende ruzie me5 haar beste vriendin maar een week later zijn ze weer beste vriendinnen. en ook dan roepen ze naar elkaar jij mag nooit meer op mijn feestje blablabla. mijn dochter had haar best vriendin ook niet mee gevraagd om met het trakteren op school me3 de klassen rond te gaan, ook al.had zij dat w3l verwacht en was er ook best verdrietig om, maar mijn dochter wou 2 andere meiden, die moeder van dat meisje heeft toen ook gezegd dat ze niet altijd haar kan kiezen en dat dat ook niet nodig is.
Met alle respect, maar het zijn kinderen! Die zijn zo wispelturig als ik weet niet wat! Als ik aan mijn kinderen vraag wie er op hun feestje mogen komen noemen ze willekeurig wat namen die in hun opkomen en een dag later hebben ze een heel ander lijstje. Ik stuur ze hier niet in. Hun feestje. Enige wat ik doe is als ze zelf geen namen weten, namen noemen van kinderen die ik ken. Dus van kinderen waar ze regelmatig mee spelen. Maar ook daar hebben ze de ene dag ruzie mee en de andere dag zijn ze onafscheidelijk. Het zou niet in eens in me opkomen om boos te worden als mijn kind niet uitgenodigd word.
Ja, lastig! Als m’n dochter niet uitgenodigd zou worden op het feestje van een vriendin waar ze minimaal 1x per week mee speelt, had ik dat ook raar en moeilijk gevonden. Als ouder probeer ik hierin te sturen, maar ze kan ook verdomd eigen gereid zijn en dan maakt ze haar eigen keuzes (en het is haar feestje). Ze wordt volgende maand 5 en denkt ook na over haar feestje. Ze speelt op het moment ook heel leuk met een jongetje. Dus ik vroeg haar of hij ook op haar feestje mag komen. Nee zeker niet! En vervolgens vraagt ze of ze vanmiddag ergens mag spelen... dus ik vraag, met wie wil je spelen?? Nou met dat jongetje natuurlijk. Kleuterlogica denk ik
Overigens wil ze ook een meisje uitnodigen, nog nooit mee gespeeld en uit een andere klas. Dus ik zeg dat is toch geen vriendin van je??? “Jawel, ze heeft een keer gezegd dat ik mooie kleren aan had!”
Nou ja, ik zou er wel boven gaan staan en als je zoon nog lekker met hem wil spelen, gewoon laten. Wellicht sowieso wel een goed idee om te stimuleren of hij ook met andere kindjes kan / wil spelen.
Mijn dochter is bevriend met j en wij eten wekelijks bij elkaar, gaan samen op uitjes en toch is mijn dochter niet uitgenodigd voor het feestje. Er is ook geen ophef over gemaakt..het is Jammer maar geen reden om het “terug” te doen? Ze zijn nog steeds vriendinnetjes en dansen elke week samen naast onze andere afspraken. Ik wil mijn dochter niet leren “voor wat hoort wat” en als ze goede vriendinnen zijn dan hoeven daar geen voorwaarden zoals (uitnodigingen) bij te horen. Nu was het toevallig even zo, en volgend jaar is het weer anders. Ik zou niet willen dat mijn dochter hier te veel waarde aan hecht want in de praktijk is zo een partijtje een keer per jaar terwijl ze wekelijks plezier van elkaar kunnen hebben. En dat kan volgende week idd weer een ander zijn.. heb jij nog contact met een kindje waar je in de kleuterklas een periode veel mee speelde? Het is oefenen en oefenen met sociale contacten en vriendschappen en zelfvertrouwen opbouwen.
Stiekem vond ik het natuurlijk wel kinderachtig dat de moeder geen stokje voor gestoken had en mijn dochter uitnodigde maar dat is MIJN gevoel.. (ik ben al verpest Haha)
Tevens zou het zo kunnen zijn dat je aangaf dat je zoon het al moeilijk vind om af te spreken misschien wilde ze er rekening mee houden?
En even wat anders, misschien vind je zoontje het leuk om eens met een meisje af te spreken? Die zijn (vaak) wat rustiger en zo kan je hem ook wat meer opties bieden.
En ook nog, ik wilde echt even kwijt dat ik vind dat er tegenwoordig zo ontzettend veel nadruk gelegd word op partijtjes..ik hoor van mijn dochter niks anders dan “ die of die zei dat die of die niet meer op dr partijtje mag als ze niet dit of dit doet” zo word het echt een dreigmiddel en verliest de onvoorwaardelijke kleutervriendschap zijn onschuld Haha nou zullen wel hormonen zijn.
Ik probeer mijn kindjes iig te leren, “alleen omdat een ander iets wel of niet doet,hoef jij het niet ook te doen” “ je moet doen waar jij je goed bij voelt en niet wat anderen van jou eisen of verwachten” en dan lekker tegenstrijdig :” we houden wel rekening met andermans gevoelens”
In de praktijk zou dit kunnen betekenen, dat jou zoontje eerlijk tegen zijn vriendje zou kunnen zeggen dat hij het jammer vond dat hij niet was uitgenodigd. Dan houdt hij het bij zichzelf en heeft hij toch geleerd om eerlijk te zijn. Dan kunnen ze daarna gewoon weer verder met vriendjes zijn zoals ervoor
Dit is echt niet iets waar jij je als ouder mee moet bemoeien. Vriendschappen op die leeftijd zijn nog erg grillig. Daar zit vaak helemaal geen dieper plan achter. Het zijn igg zeker niet de vriendschappen zoals wij die als volwassene kennen, waarin een continuiteit zit en wederkerigheid.
Ik kan me wel herinneren van onze oudste dat hij dat moeilijk vond, dat het jongetje wat het ene moment je beste vriend is, volgende week dat ineens niet meer is. Maar dat is iets waar je als ouder het gesprek over kunt hebben met je eigen kind. Niet met het andere kind, laat staan de ouders.
Misschien heb jij t anders gezien dan de kinderen zelf.... of de ouders van t vriendje hebben t anders gezien dan dat jij t zag, dat kan. Ik snap je gevoel hoor, zou denk ik t zelfde reageren, maar me er niet teveel mee bemoeien. Ze moeten t zelf uitvechten....
Ik zou niets zeggen hoor tegen de ouders. Maar ik zou er wel voor zorgen dat er meer 'verscheidenheid' komt in met wie hij speelt en zeker niet meer elke week met dat jongetje. Dat vind ik sowieso wel erg veel
Ik zou toch- hoe moeilijk het ook is- hier boven gaan staan en vooral niet als volwassene ' wraak' gaan nemen waarmee je je kind ook nog eens verdriet doet. Vriendschappen veranderen op die leeftijd vaak behoorlijk en ik vind dat je daar als ouder een stapje terug in mag doen en zéker geen vetes hoeft te ontketenen... Let it go en laat jouw kind zichzelf zijn....zonder te kijken naar de keuzes die de ander maakt... Je weet niet waaróm ze deze keus gemaakt hebben én iedereen maakt wel eens fouten. Probeer je niet persoonlijk gekwetst te voelen want dan krijg jij een hele zware basisschooltijd: zulke dingen kunnen best nog eens voorkomen....
Hier ongeveer hetzelfde! Ontzettend gevoelig zoontje die zich erg buitengesloten voelt. Maar ondertussen vind eigenlijk de hele klas hem leuk! Nu inmiddels 7 en loopt het allemaal wel, maar voorheen vergelijkbaar als jou situatie. Ik voelde me ook boos! Geloof dat ik me meer aan de kant gezet voelde als mijn zoontje. Maar echt, het zijn kinderen! Ze hoeven nog geen vaste vriendjes te hebben. In de eerste 2 jaar (van school) zijn beste vriendjes gekomen en gegaan... Probeer het los te laten, laat je zoontje zelf bepalen met wie hij om wil gaan of wie hij uit wil nodigen (al is soms stimuleren wel nodig, naar niet pushen)! Ze zijn nog zo jong, hebben geen idee van hoe het in elkaar steekt, maar leren zo wel dat je soms los moet laten, hoe vervelend het ook is. Hopelijk vinden jullie je weg erin! En uiteindelijk komt het echt allemaal goed! Is het niet linksom, dan wel rechtsom
Ik zou het met de ouders bespreken, en niet via de kinderen doen. Meestal zijn het de ouders die op die leeftijd bepalen welke kindjes uitgenodigd worden. Mijn dochter wordt binnenkort 5 en die noemt iedere keer andere namen als ik graag wie ze uit wil nodigen en uit eindelijk zal ik daar ook in sturen....
Ik vermoed eigenlijk eerder dat de ouders het aan hem hebben overgelaten en een max gegeven hebben. Want ik zou het een beetje vreemd vinden als m'n zoontje wel daar tussendoor mag spelen behalve op het feestje. Dan zou ik tussendoor ook wat vaker een nee verwachten...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (46) Verversen