Ik zit even met een dingetje waar ik niet uit kom en graag jullie advies/ervaringen van wil.
Ik woon samen met mijn zoontje van 5 in Amsterdam, sinds vorig jaar heb ik een vriend en die heeft net voordat ie mij leerde kennen een huis gekocht in een andere stad hier ongeveer 20 minuten met de auto vandaan. Hij heeft een grote eengezinswoning met tuin en een goede buurt voor kids. Ik woon in een nieuwbouw bovenwoning met 2 slaapkamers. Ik woon mijn hele leven al in deze buurt en mijn familie ook, mijn vriend is ook een echte Amsterdammer maar hij heeft dat huis daar gekocht omdat zijn broer met gezin en nog wat familieleden daar wonen en het gewoon betaalbaar is daar en hier in amsterdam niet. Mijn vriend is altijd bij ons en dus nooit in zn eigen huis maar hij vraagt nu de laatste tijd steeds vaker of we bij hem komen wonen. Ik vind dit echt moeilijk omdat ik dan mijn zoontje op een andere school moet zetten en hem uit zijn vertrouwde omgeving haal. Ik ken daar zelf ook niemand en ben bang dat ik me alleen ga voelen. Ookal is het niet ver van amsterdam word praktisch gezien gewoon lastiger allemaal. Niet ff snel langs familie, vriendinnen komen niet ff gauw langs..dat soort dingen. Ik weer dat het allemaal wennen is en daar ook weer me nieuwe contacten opbouw maar vind het wel een hele stap maar aan de andere kant de buurt is voor Mn zoontje veel leuker en daar kan hij lekker naar buiten en hier niet echt..
Mn vriend ziet het veel makkelijker allemaal en snapt mij niet helemaal en dat maakt het nog moeilijker..
Wat vinden jullie? Is er misschien iemand die dit ook heeft gehad en wat heb jij ermee gedaan?
Ik zit er vooral mee om mn zoontje van school te halen bij al zn vriendjes en ik heb ook super leuke contacten op school ben gewoon bang dat ik dat straks op een nieuwe school niet zal hebben...
Sorry voor Mn lange verhaal maar moest het even kwijt!

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (22)    Verversen


  • MaMa_2014!

    Het is lastig. Denk dat jij zelf er de meeste moeite mee hebt. Kinderen wennen vrij snel aan een nieuwe omgeving. Maken makkelijker contacten en nieuwe vriendjes. Ik heb toen geen last gehad van een nieuwe school rond die leeftijd.
    En als je naar vriendinnen of familie langsgaat wat maakt t dan nog uit of je nu iets langer onderweg bent. Onderweg ben je zo en 20min is nog echt te overzien denk ik. Zou het anders nog even aankijken dit halfjaar en dan een groot deel van de schoolvakanties bij je vriend gaan wonen en ervaar het. Komt vast allemaal goed en succes met je overweging en beslissing

  • Jennifer9

    Ik zou je huis in Amsterdam niet zomaar opgeven...

  • mijn~meisje

    Ga in de schoolvakanties daar is zeker een volle week heen en kijk hoe het is. ga dan ook een keer terug naar amsterdam naar je vrienden etc en kijk hoe dat reizen bevalt. Zelf ben ik in groep 4 van school verandert en ik moet zeggen dat ik er zelf niet zo veel last van gehad heb. Langzaam verdwenen me oude vrienden en kreeg ik po de nieuwe school nieuwe. Waarschijnlijk zul jij wel meer moeite moeten doen om echt aansluiting te gaan vinden. Bij kinderen lijkt dat altijd vanzelf te gaan. Dus mensen aanspreken of kijken of je via een club mensen kan leren kennen.

  • eva...

    Lastig... twee jaar geleden ben ik verhuisd van Amsterdam (appartement vlakbij Jordaans, 55 m2) naar Zaandam (vrijstaand huis 110 m2 met redelijk grote tuin). Ik mis Amsterdam vreselijk. We zijn verhuisd omdat ons appartement met z'n 3en echt te klein was en omdat dit een heel mooi, sfeervol huis is met speeltuin voor de deur, woonerf, school op 2 min lopen... Maar als we de loterij zouden winnen, zou ik morgen terug verhuizen. We zijn alleen niet verhuisd voor mij en de kinderen hebben het hier heel fijn. Ik ben minstens 3 dagen per week in Amsterdam (werk).
    Met 3 kinderen in ons appartement was echt niet ok en een groter huis in een beetje goede buurt was geen optie.
    Mijn oudste werd hier 4, dus ze hoefde niet van school te wisselen. Dat scheelt. Zelf ben ik als kind vaak verhuisd, maar ik vond dat helemaal niet erg. Op een andere school maakt je zoon gerust ook weer leuke vrienden!
    Ik snap je dilemma...

  • yetka

    Ik woon ook ongeveer 20 minuten van Amsterdam. Ik heb kennissen gehad die toch weer terug gingen naar Amsterdam. Ze miste de aansluiting met andere en het stadse leven. Het is ook maar net hoe je sociale leven is. Want ook al is het maar 20 minuten rijden, het is gewoon ergens anders, je moet meer moeite doen om 'even' langs te gaan. Mijn moeder woont 30 minuten verderop ik kom er echt een stuk minder nu. Zelf ben ik 6 jaar geleden verhuisd en vind het nog steeds lastig om contacten te maken. Ligt ook wel erg aan je persoonlijkheid denk ik zo. Voor je kindje is het denk ik wel top, hij is denk ik vrij snel de oude situatie 'vergeten'. De praktijk zal denk ik worden dat je je meer op je schoonfamilie gaat richten en wat minder op je eigen familie. Ik zie mijn schoonouders nu ook vaak, wonen op 10 fietsen. Hoe is je band met hun?

  • .FamilyFirst

    ik ben verhuisd 4 jaar geleden, naar een plek waar we niemand kende en mijn kinderen moesten ook naar een nieuwe school etc. de Kids wennen heel snel op een nieuwe school en hebben binnen 1 dag al vriendjes. ik vond het de beste keus ooit. we zitten hier nu heerlijk op ons plek en heb voldoende contacten gelegd etc. Mijn Kids zouden never nooit meer terug willen waar we vandaan kwamen. ook omdat ze daar niet fatsoenlijk konden buiten spelen en hier kan dat wel.

  • seonsyain

    Ga eens proefdraaien daar, maar dan laat je je kind nog even op zijn huidige school. Binnenkort is het weer voorjaarsvakantie. Verblijf er dan de gehele week en ga ook niet tussentijds terug die week. Kinderen passen zich ontzettend snel aan. Afgelopen week is er ook bij mijn zoontje een nieuw jongetje in de klas (groep 2) gekomen. Meteen al veel spelen met iedereen en dat lijkt allemaal prima te gaan. Vroeger hebben wij ook wel eens nieuwe kinderen in de klas gekregen vanwege een verhuizing. In ALLE gevallen (ook toen ze al in groep 6 er bij kwamen) is dat meteen goed gegaan en leek het na een halfjaar alsof ze alle schooljaren erbij waren geweest. Het voelde vanaf het begin al goed. Dus veel zorgen over vriendjes zou ik me echt niet maken.
    Een huis met een tuin is zoveel fijner! Ik zou daar wel wat reisafstand voor over hebben. Ik snap dat het lastig is om jouw familie 'achter te laten', maar 20 minuten is zeker niet het einde van de wereld. Echte vriendinnen nemen wel de moeite om die afstand te overbruggen. Anders zijn het geen echte vriendinnen.

    Na een jaar samenwonen met een kind in het spel is wellicht snel. In de praktijk wonen jullie ook al samen begrijp ik. Maar als het goed voelt, dan voelt het goed toch? Ik zou de eerste 3 maanden het huis in Amsterdam nog wel even aanhouden. En om eerlijk te zijn zou ik het wel belangrijk vinden als zijn huis ook jouw huis officieel wordt. Tot die tijd zou ik ondanks de dubbele woonlasten mijn huis in A'dam aanhouden. Mijn schoonzusje heeft meegemaakt dat ze 2 jaar samenwoonde met haar vriend. Ze werkte gewoon en betaalde evengoed de woonlasten. Weliswaar niet de hypotheek rechtstreeks, maar wel andere dingen. De verkering ging uit en ze stond met lege handen op straat. Dan voel je je wel financieel gebruikt. Nu is het na 6 maanden weer goed gekomen en zijn ze inmiddels getrouwd, maar het is gewoon lullig als je zo op straat komt te staan en nergens echt recht op hebt.

  • Babylove8

    In de vakantie daar heen gaan is idd een goed plan en hadden we zelf ookal voorgesteld! Ik wil nu nog niet gaan verhuizen maar pas over 8 maanden als mijn zoontje naar groep 3 gaat..maar in de tussen tijd kunnen we mooi proefdraaien

  • raingirl

    stel eerst jezelf de vraag (stel dat je geen kind had) of JIJ al wilt samenwonen en in die plaats? zo ja, zou ik eerst de rollen omdraaien en de weekenden daar spenderen i.p.v. in Amsterdam. Ga eens spelen in de speeltuinen met je kind, wat vind je van de mensen in de buurt, etc ?

    als je gaat verhuizen zou ik de kleuterperiode juist uitkiezen. regelmatig komen er nieuwe kindjes bij, vanaf groep 3 blijft de klas hetzelfde en wordt het lastiger. kinderen zijn flexibel en dat komt echt wel goed.

  • Babylove8

    Ja het zal vast allemaal wel meevallen. Naar Purmerend..en waar woon jij dan als ik vragen mag?

  • Babylove8

    Als ik alleen was geweest was de keuze voor mij wat makkelijker geweest omdat ik mijn zoontje dan niet van zn school hoefde te halen, ik ben gewoon bang dat ik met een schuld gevoel zal rondlopen. Als we daarheen gaan verhuizen zal het over 8 maanden zijn en dan start mijn zoontje in groep 3

  • raingirl

    nee, schuldgevoel moet je je niet druk om maken. dat komt echt goed! enige kan zijn dat hij even moet wennen maar hij zal echt niet de komende jaren er ellendig van worden hoor. hij maakt zeker weer nieuwe vriendjes!

    waar ga je naartoe verhuizen? (woon zelf ook een klein half uur vanaf Amsterdam namelijk)

  • gewoonmoeders

    Ik denk dat je zoontje best snel nieuwe vriendjes zal maken. voor jezelf is het lastiger. je geeft je oude vertrouwde plekje op en moet nieuwe mensen leren kennen. wat op volwassen leeftijd gewoon moeilijker is. je echte vrienden uit de buurt waar je nu woont zullen wel blijven maar daar kan je indd niet even gauw meer mee op de koffie. ben je in het bezit van een auto en rijbewijs? want dan kun je natuurlijk ook zelf makkelijk overal heen.

  • Babylove8

    Ja dat is waar mijn zoontje is erg sociaal en maakt altijd wel vriendjes en is ook altijd erg populair in de klas, maar zal dat straks ook zijn? Dat weet ik natuurlijk niet en dat knaagt dan aan me, vind het zo zielig als ie ze vriendjes van hier zo gaat missen. Ik denk eerlijk gezegd dat ik het er zelf moeilijker mee heb als hij..ik heb een rijbewijs maar we hebben 1 auto dus dan zal ik wel een autootje moeten aanschaffen wil ik nog eens deze kant op komen

  • nog-even!

    Ik zou zeggen: ga de komende maanden in de weekenden bij hem logeren. Dan merk je vanzelf of je het daar ziet zitten....

  • Babylove8

    Ja dat zijn we idd van plan!

  • Lady-Whistledown

    Kinderen kunnen zich heel snel aanpassen in dit soort situaties dus omwille van je zoontje hoef je het eigenlijk niet te laten. Hij maakt echt wel weer nieuwe vriendjes. Voor jezelf lijkt het mij stukken moeilijker om je leven als het ware opnieuw op te bouwen in een nieuwe plaats. Ik woon zelf ook al jaren van mijn eigen familie gescheiden en ik heb ook weinig vriendinnen. De meeste contacten die ik heb zijn toch oppervlakkig. Toch heb ik het hier wel naar mijn zin met mijn gezin en mijn werk. Enige dat ik echt mis is het ad hoc bij mijn familie langs gaan. Dat gaat niet zomaar. Mijn familie woont dan ook ruim 100km verderop. Die 20 kilometer is echt wel te overzien hoor.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Persoonlijk vind ik het best snel om na een jaar of nog korter al samen te gaan wonen, zeker als hier ook een kind bij betrokken wordt die helemaal uit zn omgeving gehaald wordt. Ikzelf had dat niet zo snel gedaan. Mijn voorwaarde om samen te gaan wonen zouden dan ook zijn dat hij hier in de buurt zou gaan wonen en mijn zoon niet van school hoeft te wisselen. Maar goed, er zullen er ook geneog zijn die dat niet zo'n probleem van.

  • nog-even!

    Ik vind het ook erg belangrijk dat er eerst duidelijk sprake is van een hele stabiele relatie, voordat je over samenwonen en een babietje erbij na gaat denken. Juist omdat het voor je zoontje wél heel zwaar zou zijn als het dan toch nog stukloopt. Zijn jullie eraan toe om te beloven dat jullie de rest van jullie levens willen delen? Ook als dat voor één van jullie verhuizen betekent? Hoe graag willen jullie altijd bij elkaar zijn? Wat is het je waard? Als het heel duidelijk is dat jullie hier allebei voor kiezen dán is het verhuizen voor je zoontje geen probleem. Dat is het wel als jullie gaan ' uitproberen' of het werkt. Dat kun je gewoon niet doen met een kind erbij... Dat geeft hem teveel onzekerheid en pijn als het foutloopt....

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50