Ik zie er wel eens vragen over voorbij komen.
De juf heeft mij eigenlijk begin deze tweede schoolweek al aan mn jasje getrokken dat mijn zoon zich wat onhandig opstelt in de klas. Hij probeert aandacht te krijgen door gekke bekken te trekken, aan kinderen te zitten of te trekken, gekke geluiden te maken. Ik weet dat hij dit doet. De buurjongens zijn met hem opgegroeid dus accepteren hem, maar andere kindjes vinden hem vaak niet leuk (zijn zusje vindt het gedrag vaak ook niet leuk) Hij bedoelt er helemaal niets kwaads mee, maar ik snap wel dat kindjes het niet leuk en intimiderend vinden. Hij lijkt ook niet goed te begrijpen wanneer een kindje iets echt niet meer leuk vindt, boos begint te worden of het anderszins zat is en hij maar lachen... Hij zit in groep 1. Heeft iemand ervaring met zulk gedrag? Ging het vanzelf over? Hebben ze een soort SOVA training voor kleuters gedaan of hebben ze door repetitie geleerd dat het onacceptabel is maar 'voelen' ze het eigenlijk niet goed aan hoe andere kinderen iets ervaren? Ik wil het eigenlijk 'aanpakken' als dat mogelijk is voor de kindjes hem 'stom' vinden en definitief buiten de groep zetten

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (15)    Verversen


  • seonsyain

    Geen persoonlijke ervaring mee, maar het gedrag wat jij omschrijft had een klasgenootje van mijn zoon ook. Hij is nu 6 en zit in groep 3. In het begin op de peuter en kleuterschool was hij dus ook zo sociaal onhandig, maar nu is hij net als alle anderen en zelfs 1 van de populairsten als je daar op die leeftijd al over kunt spreken. Ik wil hiermee dus zeggen dat het begin van de schoolloopbaan niet meteen bepalend is voor de rest van de schooljaren.

    Onze zoon is sociaal ook niet 1 van de handigsten. Niet op een agressieve manier, maar meer als einzelgänger. Daarom heeft hij groep 1 nogmaals gedaan. (Hij is een herfstkind namelijk) En in 1 jaar tijd is hij erg gegroeid. Speelt meer samen en zijn zelfvertrouwen is een stuk beter. Hij is nog niet zindelijk. Ik was bang dat hij daar mee gepest zou worden en dat het vriendschappen in de weg zou staan voor nu en in de toekomst. Maar kinderen op die leeftijd gaan heel anders daar mee om. Ze accepteren elkaar als vanzelf. Ze stellen de vraag recht op de man af en nemen genoegen met het antwoord. Ze veroordelen nog niet. En ruzies zijn zomaar weer voorbij. De ene dag kan het zo zijn dat ze elkaar niet kunnen luchten of zien en de volgende dag komen ze hand in hand uit school lopen en willen ze met elkaar spelen. Dus maak je niet meteen al te druk. Een gesprek met de juf is zekere een goed idee. Zij hebben wel veel vaker kinderen met dit gedrag gezien en wellicht kunnen ze jullie een beetje helpen. Tevens is het nooit verkeerd dat de juf weet dat jullie ook zelf proberen het gedrag te veranderen en dit niet alleen maar aan hun over laten.

    Succes!

  • SammyElmo

    Mijn zoon ook heel lang gehad voor de vakantie. hij duwde klasgenootjes, eigenljjk gewoon omdat hij niet wist hoe hij contact moest maken. De andere kindjes vonden het ook vaak niet leuk, zeiden dat ook tegen de juf. Juf is hem rustig en geduldig blijven uitleggen dat hij op andere manieren contact kan maken, door gewoon e vragen of hij mee mag doen, enz. Na een paar weken ging het beter, kregen we dagen soms misschien zelfs weken waarin hij niemand geduwd had.

    Straks krijgt hij na de vakantie een nieuwe juf, ie heeft hij afegelopen jaar alleen maar als invalkracht gehad. Ik ben benieuwd hoe het hem dan zal vergaan. Ik verwacht dat het iig de eerste weken weer minder zal gaan, en ik hoop dat hij daarna weer groeit. Overigens wordt hij door zn (oude) juf wel bestempeld als 'een beetje apart, anders dan de anderen', maar zolang we geen tekenen hebben dat hij daardoor op enige wijze zal vastlopen, zullen we daar niets aan doen.

  • Marijke1980

    Herkenbaar gedrag, wij stoeien ook met het soms sociaal onhandige gedrag van zoonlief. Hij is nu 5 en ik moet zeggen dat het wel steeds beter gaat. Wij vermoeden dat het vooral uit onzekerheid voortkomt. Als hij druk is en 'gek' doet benoem ik het vaak en vraag of hij zenuwachtig, verdrietig, of wat dan ook en dan hebben we het even over. Dus best kans dat als hij wat beter dingen onder woorden kan brengen, hij sociaal wat handiger wordt. Google eens op 'ik ben ok' training of ' rots en water' training. Misschien iets voor jullie. Succes!

  • kimmv3

    Ik herken enorm wat jij beschrijft..

    Mijn zoontje werd daarbij agressief en bleef lelijk doen. Ging bijten slaan schoppen enz enz enz..

    Uiteindelijk hebben wij besloten hem te laten testen. Hij heeft naar hun zeggen ODD. Ik kan me hier niet in vinden. Zie een kindje wat ontzettend lief is maar niet weet hoe hij zich moet uiten. Helaas heeft moeders het afgelegd tegen de grote boze mensen.. Mijn zoontje zit nu op speciaal onderwijs waar hij de aandacht krijgt die hij zo hard nodig heeft. Inmiddels is zijn IQ getest en blijkt mijn kereltje een denkwijze van een 8 jarige ( hij is net 6 ) te hebben en een iq van boven gemiddels... Maar een EQ ( emotioneel ) van een kindje van 2 a 3 jaar..

    Het hoeft natuurlijk niet te betekenen dat jou kindje ook zover komt als de mijne he... Maar bij hem begon het zo..

  • taanse

    Mijn neefje gedraagt zich zoals jij beschrijft . Hij is onlangs gediagnostiseerd met een vorm van autisme. Hij is al negen. Ik bedoel niet te zeggen dat jouw zoontje dit heeft maar ik denk wel dat het goed is om uit te zoeken waarom hij zo doet en hoe je hem kan helpen.

  • nog-even!

    Herkenbaar van onze zoon van 5. Bij hem is het onzekerheid en niet durven vragen: mag ik meedoen, bijvoorbeeld. De juf en ik proberen hem te helpen door hem telkens te vragen of vertellen: wat wil je nu, wat voel je nu. ( dat kan hij vaak niet verwoorden, dus dan benoemen wij wat we denken dat hij wil/voelt) En dan samen te bedenken hoe je dat kunt zeggen zodat het andere kind het begrijpt. Jouw zoon is echt nog heel jong. Geef hem de tijd. Sovatrainingen zijn vanaf 9 jaar, dus daar heb je voorlopig niks aan. Onze knul krijgt nu speltherapie omdat hij op meer gebieden vast dreigde te lopen, maar dat hoef je na 2 weken school niet al te doen

  • Shrimp

    voor de vakantie is hij ook naar school geweest. Hij is inderdaad jong, maar ben bang dat het te lang doorgaat en kindjes hem dan links laten liggen ook al zou hij veranderen. Hij zit in een superklas dus wil ook graag dat hij meetrekt met deze klas

  • nog-even!

    Met juf nog eens verder praten is sowieso goed natuurlijk. Misschien heeft zij nog goede ideeen. Ik merk aan onze knullen wel altijd dat de eerste weken na de vakantie heel intensief voor ze zijn. En dat ze na verloop van tijd weer rustiger/ontspannen worden... Ik begrijp je angst maar gelukkig pikken kinderen in groep 1 en 2 nog heel veel van elkaar, zodat ze niet meteen buiten de boot vallen als ze ietsje anders zijn. Natuurlijk mag/moet je dit wel in de gaten houden en je kunt hem proberen te helpen in zijn ontwikkeling. Maar verwacht niet binnen korte tijd grote veranderingen. Dat bedoel ik met geef hem de tijd: zijn hersens zijn nog lang niet klaar met groeien. Sommige dingen zullen misschien een zwakke plek van hem blijven en andere trekken nog (vanzelf?) bij doordat hij verder groeit....

  • Lady-Whistledown

    Mijn jongste loopt bij een kindercoach. Hij heeft vooral moeite met het uiten van zijn gevoelens via woorden. Hij uit dat liever fysiek of helemaal niet en hij wordt daardoor vaak verkeerd begrepen, zowel door klasgenoten als door leerkrachten. School kan jou vast wel op weg helpen.

  • Shrimp

    Ik ga inderdaad sowieso een gesprek met de juf aanvragen want dit gaat dan een beetje zo vluchtig na school en ik wil wel eens weten hoe zij er precies over denkt en wat we kunnen doen. Is jouw zoon ook laat gaan praten/praat hij moeilijk? Mijn zoon gaat ook naar logopedie en heeft vaak dat hij iets wil zeggen en dan zegt hij bv 'ja ik wil eeehh, ja ik wil, ja ik wil..ehhhhh..ja ik wil '.......'ik weet het niet meer mama' Ik neem echt de tijd voor hem om naar hem te luisteren en niet zn zinnen af te maken..lijkt me zo frustererend. Hij is ook moeilijk verstaanbaar en kan sommige klanken niet.

  • Lady-Whistledown

    Mijn zoontje heeft geen logopedie nodig, hij praat prima maar als het om gevoelens gaat, weet hij zich geen raad. Hij kan boos worden maar hij kan dan niet uitleggen waarom hij boos is. Hij weet het wel, alleen kan hij daar op dat moment niet over praten. Dat is iets dat hij nog echt moet leren.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50