Graag wil ik wat met jullie delen en vragen Om advies voordat ik evt professioneel hulp inschakel. Wij hebben 1 zoontje net 1 aug 3 jaar geworden Hij is al een tijdje flink in de peuterpuberteit, Voor zijn 2e levensjaar... Nu beginnen wij toch wel problemen te ondervinden, ons zoontje kan super lief zijn! en geeft complimenten zoals mama lekker eten gekookt dankjewel! Maar, heeft ook flinke woede aanvallen en kan soms de dagen achter elkaar de hele dag zeuren om snoep overal om huilen, Nee! ik wou toch iets anders op mijn brood! nee ik zei toch cracker! (terwijl dit niet zo is) hij kan zichzelf erg moeilijk vermaken en vraagt de hele dag mijn aandacht, zodra hij dit niet krijgt Hij even iets voor zichzelf moet doen begint hij te etteren en haalt alles uit de kast, STOMME mama!! als ik op de bank naast hem zit gaat hij met zn voeten lopen porren in m'n zij of benen, als iets hem niet lukt is hij enorm overstuur en gaat door net zolang het wel lukt Maar op een gegeven moment is hij zo boos dat het dus helemaal niet meer lukt Ook wil ik jullie graag iets vragen, daarom doe ik dit online Omdat ik niet opschepperig over wil komen, Maar wij vinden dat hij erg 'voorloopt' op leeftijds genootjes Waaraan we dit merken is bijvoorbeeld: Hij kan praten als een bijna volwassene, er is zo geen woord die ik kan bedenken waarvan hij niet de betekenis weet, ook is alles waarom dan? hoe kan dat dan? Hij speelt in principe nergens mee, behalve gereedschap... Laatst heeft hij het wiel van de motorbok eraf gedraaid! En toen we even niet oplette probeerde hij mijn nieuwe eetkamerstoelen uit elkaar te draaien, hij is gefascineerd door motoren enz, alles op wielen waar een blok aan zit, Voordat we weg gaan vraagt hij: mama moet je niet even oliepeilen? Of ruitenvloeistof vullen, dit soort dingen... Ook weet hij elk stuk gereedschap te benoemen zoals: schroevendraaier, kniptang,duimstok,zaag enz weet het verschil tussen, moeren bouten schroeven spijkers Ik ben nu alweer bezorgd of ik niet opschepperig overkom? Of dat het misschien toch normaal is voor zijn leeftijd? Hij speelt niet met nep auto's speelgoed Hij wilt alleen echte dingen!! Hij dwaalt maar wat rond door huis of tuin, en hij heeft echt wel genoeg te doen! Hij heeft een glijbaan in de tuin trampoline Loopfiets, enz. Ik zal graag willen weten of jullie kinderen ook zulke dingen doen/kunnen En ik weet dat je kinderen in principe niet met elkaar moet gaan vergelijken, maar ik ben best bezorgd, omdat niets hem meer tevreden lijkt te stellen Hij lijkt vaak erg verdrietig en boos, en niet gelukkig! ik spring van de hak op de tak... Maar ik kan mijn verhaal kwijt! ook telt hij zelf tot 15, en kan bijvoorbeeld Liedjes zingen zoals: er zat een klein zigeunermeisje Of poesje mauw, foutloos. Hij weet zo'n beetje met de auto de omliggende plaatsen Als we ergens naartoe rijden, zegt hij! Hee! dit is de rijn daar ben ik met opa geweest! (daar is hij dan 1x geweest) Denk dat dit wel genoeg voorbeelden zijn, Ik hoop graag op een reactie, en hopelijk kom ik niet over als een opschepper! Ik hou van elk kind! en vind ze allemaal uniek! Vriendelijk bedankt! Wil nog even erbij vermelden dat ik net lid ben geworden van deze pagina dus nog niet precies weet hoe het werkt, mocht iemand geen reactie terug krijgen is het daarom.
Zijn gedrag is volkomen gezond maar dat maakt het niet minder moeilijk. Gaat hij naar een peuterspeelzaal of opvang ?? Hier krijgen ze vaak al meer uitdaging, hielp bij me dochter erg goed. Hij is een slim jongetje die opzoek is naar uitdaging. Probeer hem dit zo veel mogelijk te bieden in zijn spel. Bijv, geeft hem een zak met (grote) gekleurde kralen en laat hem die in een bak ( zelfde kleuren als de kralen) soorteren. Dat vondt mijn dochter ook altijd erg leuk.
Hij is heel erg opzoek naar zijn grenzen en deze zul jij duidelijk moeten aangeven en dan wordt hij waarschijnlijk nog bozer, maar het zal hem duidelijkheid geven wat er gebeurt als mama nee zegt. Als mijn dochter bij mij een grens over gaat zeg ik dit ook en als ze dan boos wordt zegt ik dat ik op die manier niet met haar praten wil en loop ik bij haar weg. Het heeft even geduurd maar nu wordt ze al minder boos en komt weer rustig naar me toe om te praten.
Mijn dochter wilt vaak ook niet alleen spelen. Ik pak dan iets voor haar, duplo, klei, playmobile en speel dan de eerste 10 minuten mee en zeg dat dat ik de afwas ga doen bijv en zij nog even verder mag spelen. Dan ben ik toch nog even in de buurt en kan ik nog op haar spel reageren. Het alleen spelen is voor sommige kinderen lastiger. Mijn dochter speelt ook het liefst samen met iemand.
Het is een vermoeiende tijd als ze zo peuterpuberen maar hoe jij nu reageert en er mee om gaat leert hem al heel veel. Rustig en duidelijk zijn de sleutelwoorden.
Ik denk dat het allemaal vrij normaal is. Dit is een leeftijd waarin je goed wordt uitgetest. En wat intelligentie betreft... misschien blinkt hij wat uit en daar mag je best trots op zijn. Ik vind je niet opschepperig over komen. Maar de dingen die je noemt ook niet gek ver van normaal komen. Mijn oudste is ook 3 en spreekt ook in duidelijke zinnen, gebruikt moeilijke woorden en kent meer kinderliedjes dan ik. Ik denk wat de gereedschappen betreft gewoon een ding uit interesse is. Jullie hebben het waarschijnlijk ook toegelaten en aangemoedigd dat te ontwikkelen. Onze zoon mag nog niet eens zonder begeleiding een schaar vast houden, dus een eetkamerstoel draait hij hier nooit per ongeluk los want de gereedschappen zijn off limits voor hem. Ik heb nog nooit het oliepijl gecontroleerd of ruitenwisservloeistof gevuld waar hij bij stond. Dus kent hij niet. Jullie zoon zal het vermoedelijk leuk vinden omdat jullie dit ook leuk vinden te leren aan hem. Wij zijn juist een familie van bordspellen. Hij is goed in puzzelen en tellen, kent de spelregels van kolonisten van Katan inmiddels uit zijn hoofd, etc. Dat is de richting die wij hem aanmoedigen omdat dat meer ons ding is ;) Ieder kind is natuurlijk uniek, maar wij als ouders hebben ook veel invloed op hun interesses
Mijn zoon was precies zo. De woede aanvallen maar ook het niet echt alleen kunnen spelen, veel vragen stellen, kunnen tellen tot 50, het alfabet kunnen maar dus ook letters herkennen. Dit alles ook met 3 jaar.
Ik ben een gesprek aangegaan met het kdv waar hij op dat moment op zat. Zij herkende veel dingen behalve de woede aanvallen.
Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bin een osteopaat omdat hij in de nacht (al van baby af aan) wakker werd en dan leek het echt alsof er iemand anders in hem zat. Hij was soms midden in de nacht mega gefrustreerd en woest. Ik werd er echt bang van.
De osteopaat heeft hem 5 keer behandeld en zijn frustratie overdag em vooral in de nacht is beduidend minder. Ik weet niet wat die man gedaan heeft maar het heeft hem rustiger gemaakt en veel minder woede aanvallen gebracht.
Hij vraagt nog steeds veel waar ik vaak niet eens antwoord op kan geven. Maar nu kan ik er beter mee omgaan.
Doordat hij veel minder gefrustreerd is, gaat alles erom heen wat makkelijker voor hem.
Hij is 5 en gaat naar groepje 2/3. De juf vertelde dat hij de citotoetsjes echt uitstekend gemaakt had. Hij kan zijn energie nu kwijt.
Dus misschien is de osteopaat een tip. Anders het cb misschien is vragen?
Het klinkt wel normaal juist.. ze zeggen vaak dat "ik ben 2 en ik zeg nee" lastig is en dat noemt men de peuterpuberteit, maar ik vond tussen 3 en 4 het pittigst... niks is goed, alles wat ik doe had net anders moeten zijn volgens mijn dochter.. als ik een beker drinken net tien centimeter te veel naar rechts zet is dat reden voor een hysterische huilbui. Ze wilde niks meer zelf doen, aankleden, eten etc, elke keer als ik de deur uit wilde kon ik daar wel een uur voor uittrekken omdat ze steeds bleef wegrennen, kleding weer uittrok etc. Mijn dochter telde met 3 ook al tot 20, noemde het alfabet op, kleurt met 3 jaar binnen de lijntjes een kleurplaten in en is ook heel wijs wat duidelijk te merken is aan haar taalgebruik en taalbegrip. Toch zie ik dat heel veel onder de kinderen en denk ik dat dit allemaal bij deze fase hoort. Ze gaan als een trein nu. Ik denk echt dat jij, maar ook je zoontje er doorheen moet. Vanaf het moment dat mijn dochter 4 werd is dit echt afgenomen.
Consequent blijven, geduldig zijn en liefhebben.. dat is het enige dat je kunt doen. Duidelijke grenzen en tegelijkertijd speelruimte geven. Mijn dochter maakt mijn pis niet lauw al haalt ze alles uit de kast. Mijn boodschappen blijven kort en helder en alles dat ze zelf kan dat laat ik haar ook zeker doen. Al kost Het 1,5 uur voorzet ze haar schoenen aandoet of Tot ze gaat ruimen. En als ze het er niet mee eens is dat ik een beker drinken 10 centimeter te veel naar rechts zet, dan pakt ze hem zelf maar op om op de goede plek te zetten. Al krijst ze alles bij elkaar.
Ik ben er inmiddels wel achter dat wanneer ze haar buien heeft, ze niet helemaal jovel in haar vel zit. Ik pak haar dan vaak bij me op schoot om te knuffelen en te kletsen. Meestal last ze de "drama" dan varen en is dan in staat om zelf een idee te bedenken hoe de dingen anders kunnen.
Mijn zoon (net 4 jaar) zit ook al heeeel lang in de peuterpuberteit. Gelukkig begint het wel minder te worden. (Mag ook wel een keer). Maar echt waar met 1,5-2 jaar begon het al (daarvoor altijd al wel een sterke eigen wil) en toen hij 3 was, was het op zn ergst. Sommige kinderen zijn nou eenmaal pittiger dan andere kinderen ;) Probeer iig consequent te blijven, anders maak je het alleen maar erger. Wel vervelend dat ie niet zelf speelt, maar mss kan je een timer zetten en afspreken, nu ga je 10 minuten zelf spelen en dan gaat mama ook iets voor zichzelf doen. En dan steeds iets langer? Belonen met stickers ofzo als het gelukt is?
Of jouw zoontje voor loopt, geen idee. Mijn zoon deed die dingen ook al wel op die leeftijd. Maar ik denk dat hij ook wel voor loopt met veel dingen (zeiden ze ook op de psz). Verschil is wel dat mijn zoon echt supergoed zelf kan spelen. Vindt veel dingen leuk en interessant. Maar speelt ook vaak met grote zus.
Je schept echt niet op vind het juist zeer bijzonder wat dat kleine mannetje allemaal zegt en weet, .Een oplossing weet ik niet miss info bij consultatieburo en gaat hij naar kdv of crèche ? Hoe ervaren hun zijn gedrag?
het is een beetje herkenbaar , mijn zoon is ook bezeten van alles wat wielen heeft vooral motors. hij vraagt ook altijd waarom etc, hij is nu 4 jaar. ook heeft hij een mega goed geheugen , onthoud alles , ook se wegen etc kent overal de weg , weet precies wat waar zit in d2 auto en welke merk een auto heeft of motor. hij os soms net een stuiterbal zo druk kan hoi zijn, maar daarnaast kan hij ook heerlijk spelen. als hij alleen thuis is. (zonder zijn zussen). hij is heel behulpzaam naar mij toe en doet alles voor mij als ok hem iets vraag, Maar wanneer hij moe is of als hij iets graag wil en dat op dat moment niet kan of mag, dan veranderd hij compleet. dan kan hij schreeuwen, slaan , schelden etc. ik negeer hem dan want alleen dat helpt op zo een moment . ik kan er tegen in gaan of appart zetten maar dan raakt hij nog meer over se zeik, en dan panikeert hij helemaal laat zichzelf stikken enzo. negeren vind hi ook niet leuk maar dan is hij binnen een paar tellen stil.
je schept niet op hoor trouwens, zo is je kind gewoon dus dat moet je ook mogen benoemen toch.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (7) Verversen