Oké moet het gewoon even van me afschrijven. Met kerst 2015 kregen mijn vriend en ik ruzie met zijn moeder. Vriend had een brutale mond volgens moeder en daar was ze helemaal klaar mee. Ik kreeg opeens ook verwijten naar mn hoofd gegooid..en werd vervolgens overal op geblokkeerd. Prima! Maar wij zijn een samengesteld gezin. Ik heb een zoon van 7 en vriend dochtertje van bijna 5. Schoonmoeder had echt een hekel aan de ex van mn vriend (moeder van dochtertje) maar toen kwamen we erachter dat ze later zo close waren..ze gingen samen op pad met dochter..ze bleven bij elkaar slapen..Maar naar mijn zoon werd niet omgekeken. Waren er allebei helemaal klaar mee. Schoonmoeder heeft zelfs het lef gehad om tegen dr eigen zoon te zeggen dat hij haar leven verk***** ty*****straalt heeft. Dit heeft zij letterlijk zo gezegd. Afijn..2 jaar geen contact tot afgelopen sept. Dochtertje wou graag naar oma en zoon wou haar ook weer eens zien. Met pijn en moeite toegestemd en vriend contact opgenomen met dr. Zegt ze dood leuk ja ze zijn toch altijd welkom. Uhm...2 jaar niet naar mn zoon omgekeken en als ze hem tegenkwam negeerde ze hem. Maar goed mevrouw was alles vergeten en prees mn vriend de hemel in samen met zn dochter en mn zoon en ik werden een beetje links gelaten. Uit noodzaak ging vriendlief 3 weken voor zijn tanden naar Turkije (scheelt enorm veel geld vergeleken met NL) en zn moeder heeft een huis daar. Goed..hun hadden dus weer volop contact dag in dag uit 3 weken lang. Ik was blij voor hem maar echt mn haren gaan overeind staan van haar!! Bij terugkomst opeens elke x langs willen komen en appen met mn vriend. Ik nog steeds overal geblokkeerd. Geen interesse tonen in mn zwangerschap..Ja via vriend maar aan mij niks. Ze doet heel bot tegen me. Nu keek ik net via een vriendin op haar Facebook en zie ik overal foto's van haar met dochtertje van vriend en de 2 kids van dr andere zoon en ze heeft het over de baby in mn buik. Maar mijn zoon dan? Mijn vriend accepteert hem als zijn eigen zoon trouwens hoor 😉..Ik zie er zo tegenop als ik ga bevallen dat ze dr eigen op dringt enz en dat het opeens dr allesje is. Al vaak met mn vriend erover gepraat dat ik haar echt walgelijk en schijnheilig vind. In 2 jaar teveel gebeurd en gezegd. Ik moet haar niet en wil haar het liefst ook niet bij de baby (klinkt egoïstisch) maar mn zoon is ook niet belangrijk voor haar..sorry voor het lange verhaal..wat zouden jullie doen? Trots opzij zetten en er het beste van maken? In gesprek gaan heeft geen nut want ze wijst toch alleen maar met dr vingertje naar andere en vriend die..Ja.. vind t allemaal wel goed zo...grrrrrr
ik zou heel duidelijk zijn voor alle betrokken partijen. Zolang er niet normaal gecommuniceerd word en jij overal van word geblokkeerd, zou ik geen moeite doen om het contact aan te gaan. Hoe erg is het dat jij alle moeite wilt doen om het leuk en goed te houden, terwijl het niet word gewaardeerd, geaccepteerd en vooral word geblokkeerd!
Ik zou de volgende regel heel duidelijk stellen: ik wil geen contact met schoonmoeder als deze niet haar gedrag (oprecht) kan veranderen ten aanzien van mijn gezin. Dit houd in dat ze alleen in bijzijn van je vriend in contact mag komen met jou kinderen. En dat als je vriend niet thuis is, ze ook niet hoeft langs te komen bij jou. Als ze de kids wil zien moet dat kunnen, alleen niet met jou. Zo voorkom je ook dat je vriend niet hoeft te kiezen tussen jou en je moeder en houd je alles duidelijk voor iedereen. Voordeel is ook dat je niet meer de strijd hoeft aan te gaan, je hebt er geen stress meer van en je hoeft er niet meer tegen te vechten. Het is wel een optie die werkt.
Ik wens je veel sterkte met deze situatie en ik hoop dat je samen met je vriend er goed over kunt praten en dat jullie elkaar blijven begrijpen en steunen hierin.
Ik denk dat jouw schoonmoeder totaal geen zin heeft om met jou te communiceren sinds die ruzie en dus zo min mogelijk toenadering met jou zoekt. Jij moet haar niet zoals je zelf zegt en dat weet ze ook. Waarom zou ze dan moeite voor jou of voor jouw zoon doen? Voor nu is de relatie dus koel en dat zal je moeten accepteren. Je zal dus ook moeten accepteren dat zij daardoor minder toenadering zoekt met jouw zoon. Hij is immers niet haar kleinkind (hoewel er gelukkig genoeg grootouders zijn die dat los van elkaar kunnen zien). De baby in jouw buik is wel haar kleinkind en daar heeft jouw vriend ook wat over te zeggen. Haar dus bij haar kleinkind weghouden gaat om die reden waarschijnlijk niet werken als jouw vriend wel vindt dat zijn moeder haar kleinkind wil zien. Ook al is het niet leuk, je kan het beste om de lieve vrede te bewaren er inderdaad het beste van maken. Benader haar alleen wanneer strikt noodzakelijk en benader haar zoals je zelf benaderd wil worden. Wil je respect van haar, toon haar dat dan ook. Verlaag je niet tot haar niveau. Als zij opmerkingen richting jouw vriend maakt, wat die **** ook mogen betekenen, dan is dat aan hem om dat met zijn moeder op te lossen, niet aan jou. Het houd je wel heel veel bezig en het lijkt mij vooral verstandig om met je vriend een goed gesprek aan te gaan en hem uit te leggen wat deze situatie met jou doet. Wellicht kan je van hem dan wet meer steun krijgen, want dat verdien je. Hij komt nogal onverschillig uit jouw verhaal naar voren. Dat zou mij nog meer doen dan de hele situatie met schoonmoeder.
Ik heb ook hele nare situaties gehad met mijn schoonmoeder. Ook vanalles geprobeerd. Maar laat het niet escaleren of je ontploft wel eens. Ik heb geleerd door ze te negeren en niet langs te gaan, het meeste straft. Niet naar familie feestjes, bijeenkomsten. Verjaardagen van de kindjes gingen hier thuis door en nodigde ik haar niet uit. Als zij zo doet, dan bestaat ze voor mij ook niet. En dat ze daardoor de kindjes niet ziet, is haar fout. Omduur belde ze me al smekend. Btw: zo een mens wil niet aan mijn kraambed of aan mijn kind. Als ze voor mij geen respect heeft, hoeft ze aan mijn kind niet te komen.
wat vervelend! maar ik denk dat je haar wel het beste kan accepteren voor je kinderen en voor je man. misschien draait ze wel bij als jij aardig tegen haar probeert te doen en haar gaat accepteren. veder hele duidelijke grenzen stellen. alleen langs laten komen op afspraak en dat hoeft echt niet iedere week. en probeer een beetje te stimuleren in toenadering tot jou zoon.
werkt het allemaal niet heb je in ieder geval je best gedaan om het goed te laten komen. maar geef hierin ook niet te snel op. het is toch de moeder van jou man en de oma van je kinderen.
Amai, wat een heftige situatie! Soms zou je je schoonfamilie of -moeder toch wel achter het behang willen plakken. Jij moet echt doen waar jij je het beste bij voelt. Ik vind het wel jammer dat je niet veel steun precies vind bij je partner. Ik heb zelf ook gekozen om te breken met mijn schoonouders want er was en is teveel gebeurt en ik moet zeggen dat ik geen spijt ervan heb. :)
Haha yep..je krijgt ze er helaas (soms dan) gewoon bij! Vriendlief steunt me op zijn manier..hij vind het best als we géén band hebben meer en dat ik dr niet uit kan staan..En andere kant vind ie dat ik de verstandige moet zijn om me eroverheen te zetten. Maar voorlopig lukt me dat niet. Probeer normaal te doen als we bij elkaar op visite zijn maar er hangt zo'n ongemakkelijke sfeer! Wat vind je man er van dan dat jij heb gebroken met zijn ouders? Of hebben jullie beide geen contact meer?
Ja ik herken die ongemakkelijke sfeer, die hing bij mijn schoonouders ook al 2 jaar en dat is niet leuk. Bij ons lag de kwestie wel iets anders, zij wilden ons leven en dat van onze ongeboren dochter domineren. We mochten niet eens zelf kiezen wie we als meter of Peter namen enzovoort... ze Hebben ook niet alleen verwijten naar mij toegemaakt maar ook naar heel mijn familie en gaven zelf ook aan dat ze eigenlijk geen contact meer met ons wilden nadat we niet de Peter/meter hadden genomen die zij wilden. Ze noemden onze ongeboren docjter een paaimiddel en zouden erbij lopen als gebroken mensen als ze geboren was en de meters zouden floreren volgens hun...Maar daarvoor is er ook nog veel meer gebeurt. We hebben ze toen nog een kans gegeven maar die hebben ze niet gegrepen en toen heb ik voor mezelf de keuze gemaakt om te breken en mij vriend volgde want hij kon het zelf niet meer aan met zijn ouders. Wij vinden het heel erg maar hebben voor ons gezin en onze eigen gezondheid gekozen want op het laatste werd het echt heel erg. We hebben ons erbij neergelegd en er is nu veel meer rust en vrede in ons gezin en dat vonden we allebei heel belangrijk want ze bleven ons gezin terroriseren en van alles een drama maken.
zou toxh oroberen het beste er vsn te maken, maar zou wel heel duidelijk er in zijn dat als ze jou en de baby wil blijven zien dat ze jou zoon moet accepteren en overal bij moet betrekken. en zo niet dan zou ik afstand nemen. maar zou wel fijn zijn als je vriend je hier dan ook in steunt.. anders heeft het ook weinig nut. maar zeker niet over je heen laten lopen hoor.
Het rare is dat voor die ruzie ze wel gewoon normaal/lief/geïnteresseerd naar ons was. Toen was ik de liefste schoondochter en kon ze haar andere schoondochter niet uitstaan en vond haar raar enz. Nu is zij alles en opeens de ex van mn vriend ook. Ik hoef zeker niet op 1 te staan..gaat mij meer om mn zoon. Het is gewoon hele nare situatie ook dat ze opeens zo close is met ex van vriend. Vriend zegt daar niks tegen te kunnen doen en verder vind hij het goed dat ik zo over zn moeder denk..tis mijn mening zegt ie dan..zucht
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (15) Verversen