Zoals de titel al zegt, Wie is er ge-emigreert, of denkt er over na? En waarna toe, waarom? Spijt?
Hier komt het wel eens ter sprake, maar meer niet, maar nu denk ik toch wel eens mochten we willen dan nu ideale tijd Ivm leeftijd , leeftijd kids enz..
Canada is wel 1 van de opties..
Nu maar een btje inlezen in alles enz..
Las dat in febr beurs was, daar dan maar heen als we nog steeds willen..
Het liefst zoek ik nu iets waar het tropisch is.. Pff wat een vies weer nu! Haha
Wij wonen op Vancouver Island, niet tropisch maar wel beter dan NL! Langere droge zomers rond de 25 graden. In de winter niet zo koud als op het vaste land van Canada! Ideaal hihi
Jaaaaaa!!! Wij zijn 2 jaar geleden geemigreerd (al hou ik zelf liever verhuist aan) naar Noorwegen..!!! Spijt??? Absoluut niet!!! Wij wonen in 1 van de mooiste landen ter wereld, in tijdsverhouding relatief vlakbij Nederland, en wij zijn super gelukkig hier! Het eerste jaar was een niet altijd even gemakkelijk jaar, je komt toch in een vreemd land terecht waar alles anders is, en vooral de taal was erg moeilijk! Ik heb mij best wellis heel hulpeloos gevoeld, maar nu kan ik dingen vragen en een gesprek aangaan, en dat is zoo super fijn!!!!! Waarom zijn wij naar Noorwegen gegaan? nou het is hier rustig, een prachtig land en ik en wij voelen ons hier heel erg thuis! en als ik alles over kon doen was ik al veel eerder uit dat bekrompen drukke land Nederland weg gegaan!
wij hebben zonder kids( zijn daar geboren) naar curacao vertrokken voor 3 jaar, en toen terug gekeerd nara nederland om weer te verhuizen naar aruba, en wat is de beste tijd, ik kan legio voordelen noemen omdat de kids klein zijn, maar ook hoop nadelen, weinig familie bezoekjes, enz. maar ik denk alleen waneer de ouders het gevoel hebben dat het kan dan gaan vaak de kinderen automatisch goed mee( onze beleving is dta de kids overal sneller op hun plak was als de ouders...) en spijt nee nooit, maar grote maar, we weten van tevoren dat we hier iederekeer voor uitzending zitten van 3-4 jaar en dan terug keren naar nl.
Ik woon nu 6 jaar in Belgie. Ik was zwanger toen ik emigreerde, best spannend!! Nu zwanger van de tweede. Ik heb echt 5 jaar nodig gehad om mijn plekje in belgie te vinden... Ik mis NL erg. Ik ga er heeeeeel vaak naartoe, gelukkig is het helemaal niet ver!
Ik ben gemigreerd vorig jaar naar Belgie. Woon er nu jaar en paar maandjes. Nou eerlijk gezegt valt mij tegen. Ondanks dat ik alles had uitgezocht voor ik vertrok over rechten en plichten. Ben flink in de problemen gekomen door de SVB kinderbijslagfonds! Eerst had ik er recht op als u maar mw een nederlandse inkomen krijgt nou die heb ik dus ben zelfs 100%afgekeurd! Belgische zaken weet geen reet over rechten rn plichten dus als je in een shit situatie beland hebben ze absoluut geen goede contacten ze kunnen niks goed uitleggen en vaak weten ze amper een antwoord te geve op je vragen.. bovendien krijg je allerei mensen aan de telefoon die geen bal snappen sturen ze je door of verstrekken verkeerde informatie! En zo kan ik wel verder praten erover.... maar door omstandigheden was ik medisch genoodzaakt om.te verhuizen.
Oh heeeeerlijk!!
Meerdere keren Turkije vakantie geweest, vind het daar geweldig!!! Maarja hoe ons geld daar verdienen haha
Vriendlief wil denk ik niet daarheen nu..
Als we al iets gaan doen, dan waarschijnlijk ergens waar ze chauffeurs zoeken..
Mijn man is al jaren Operation Manager van TUI Turkije, regelt dus alle bussen/prive transfers etc van en naar vliegveld/hotel en excursies, werkt dus de hele dag met chauffeurs...Ik altijd in prive ziekenhuis gewerkt (vertalen en medische raporten schrijven) nu thuis met mijn meisje Xx
Ja is hier erg mooi, lekker rustig, altijd mooi weer...Wij wonen in Marmaris en daar is niks te merken van aanslagen etc, die er waren waren zo een dik 12 uur rijden hier vandaan, voel me hier veiliger dan in NL...Mijn meisje groeit op op het strand, heerlijke mentaliteit ook hier, echt genieten!!!
Spreek inmiddels Turks net als mijn NLs en heb beide nationaliteieren sinds vorig jaar!!!
Waar willrn jullir naar verhuizen??? Xx
Ik woon sinds 13 jaar niet meer in Nederland. Eerst alleen met mijn vriend, nu met vriend (die inmiddels man heet) , dochter en 1 onderweg. We hebben in 4 verschillende landen gewoond, op 3 continenten. Ik vind het heel fijn dat Ik zoveel van de wereld heb kunnen zien, zoveel vrienden heb kunnen maken, uit mijn beperkte denkwereld heb kunnen stappen, en heb geleerd dat er heel veelmanieren zijn om gelukkig te worden en een goed leven te leiden.
We wonen nu op een manier die in Nederland niet mogelijk zou zijn (mooi vrijstaand huis, met 3 hectare grond in landelijke omgeving). En hier willen we graag blijven.
Maar daartegenover staan ook dingen die we missen, en een hoop extra kopzorgen die je in Nederland niet hebt. Pensioenen zijn hier bijvoorbeeld veel minder goed geregeld, dat moeten we dus zelf sparen. Het schoolsysteem is anders, en ik kan onze dochter dus veel moeilijker begeleiden en bijstaan. De banken zijn anders, en je bent immigrant. Veel minder is mogelijk (wij kunnen nu pas na 4 jaar hier een credit card krijgen en hebben heel veel werk moeten verzetten om een huis te kunnen kopen, ook al konden we ruim 25%cash aanbetalen.
Onze dochter zit tussen tweee culturen, en wat voor mij 'normaal' is, is niet ltijd voor haar. Daar kan ik het ook moeilijk met mijn vrienden hier over hebben, omdat zij dat niet snappen. Familie is ver weg, en dus moeten je vrienden een soort familie worden. Wie wordt je 'emergency contact'? Wie vertrouw je genoeg om je kind van school af te halen als er wat met je Gebeurd? Bovendien ben je, zeker de eerste tijd (lees maanden/jaren) heel erg op je partner aangewezen en dat geeft behoorlijk veel stress. Je hebt niet snel lokale vriendinnen waarmee je volledig 'eerlijk en open kunt zijn, en bovendien snappen zij je niet volledig door het cultuurverschil ook al spreek je de taal goed of zelfs perfect.
Voor ons heeft emigreren heelgoed uitgepakt, en ik zou ook niet meer terug naar nl willen. Maar ik weet ook heel goed de beperkingen. Het is hard werken, en je verliest ook een hoop goede dingen.
Wij denken er ook vaak aan.. Familie enzo is niet iets wat mij tegen houd.. We hebben nu alleen wel allebei vaste baan en koophuis die vastigheid is wel fijn.. Maar toch blijft het spoken het liefst voor ons een warm land maar sommige plekken in Duitsland vind ik ook mooi.. Ik weet alleen niet hoe we het aan moeten pakken ivm het huis en ons vaste werk.. Straks hebben we daar geen werk daar ben ik bang voor.. Het liefst zou ik werk aan huis doen samen met mijn partner al zouden we emigreren maar hoe pak je zoiets allemaal aan. Ben weleens bang dat als we het niet zouden doen we spijt krijgen. Maar ook bang als we het daar niet redden we bv terug moeten en niks meer hebben..
Wij hebben het er ook wel over gehad (curacao) een jaar lang , want wij komen er graag en zijn getrouwde op curaçao etc , maar de scholen daar zijn niet zo goed als in Nederland. Het weer is super , maar er moet gewoon gewerkt worden. Ziekenhuizen hier zijn beter , boodschappen goedkoper noem maar op! Het ziet er altijd prachtig uit , maar Nederland is eigenlijk een mooi en goed land. Dat beseffen we te weinig. Al lijkt mooi weer me fantastisch en die stranden wauw..... maar zo zijn er nog een hoop dingen wat ons dan weer tegen houd.
wij spreken er ook regelmatig over, onze enige weerstand is talen, wij zijn er beiden een ramp in, we kunnen enkel nederlands en moesten op school al spartelen om 50% te halen voor frans of engels. Al denk ik er toch over na om een cursus spaans te volgen na de opleiding die ik nu volg.
Ow ik bedoelde ook niet te zeggen dat je zonder ook maar 1 woord kennis van de taal moet gaan verhuizen! Natuurlijk moet je je verdiepen in de taal en ook ik zou me zeker voorbereiden op het alvast zo goed mogelijk leren van de taal. Ik zeg alleen, dat je het niet af moet laten hangen van het niet goed beheersen van de taal. Ook al al haal je niet het niveau dat je graag zou willen hebben, en kom je nog niet uit je woorden maar weet je in ieder geval al iets, dan nog moet dat niet iets zijn dat je weerhoudt te gaan. Dát is eigenlijk wat ik bedoelde ;)
ooit, hadden we australië in gedachten, schijnt zalig te zijn daar om te wonen, vriendelijke, behulpzame mensen, maar ze verwachten wel dat je je sterk inburgert. voordeel is ook dat we daar op iemand zouden kunnen rekenen om alles te plannen. maar van dat idee zijn we grotendeels afgestapt omdat je dan maar moeilijk kunt zeggen 'we vliegen eens over en weer voor een familiebezoek'... nu zitten we met het idee om naar tenerife te gaan maar die plannen zijn echt nog heel vaag, australië zit nog in het hoofd ondanks de nadelen die het heeft om naar daar te gaan want we willen toch jaarlijks eens op familiebezoek kunnen komen, al is het maar voor een week + familie zal ook eerder geneigd zijn om eens naar ons te komen op vakantie dan als we aan de andere kant van de wereld zouden gaan wonen. Hoe zie jij het? Of ben je echt niet van plan iets te doen met jullie gedachten?
Spaans is niet zo heel lastig, ik studeer Spaans en ik moet zeggen, Engels leer je sneller omdat je het overal om je heen hoort, en het zo voor het grijpen ligt om een Engelstalige film te kijken, of een boek of website te lezen, maar Spaans is makkelijker qua grammatica. Overigens denk ik, dat je het niet moet af laten hangen van de taal. Je leert echt enorm snel op het moment dat je wel 'moet' en je het de hele dag om je heen hoort. Ik weet niet waar je exact heen wil, maar als het een Frans of Engelstalig land is, dan zou ik niet Spaans gaan leren. (Dit om verwarring met het Frans te voorkomen) Veel dingen lijken op elkaar en je maakt het je zelf dan wel erg lastig als je al niet zo heel goed in talen leren bent.
ik ga geen spaans leren om op vakantie een woordje te kunnen zeggen :) ik wil echt wel naar een spaanse streek :) maar ik kan geen enkel woord spaans dus verhuizen zonder zelfs maar een basis vind ik ook niet kunnen :) Maar we gaan eerst mijn opleiding afmaken en de kinderwens voltooien voor we concrete plannen gaan maken (want als we iets te concreet maken dan hebben wij geen geduld meer :P )
Wij willen ook emigreren. Mijn man heeft wel familie maar heeft er echt niets mee dus missen zal hij ze niet. Hij ziet ze nu al amper en we wonen in de dezelfde stad. Ik daarentegen heb wél goed contact met mijn familie en vind het daarom ook lastig ze te moeten achter laten. Áls we al gaan, dan zitten we wel direct aan de andere kant van de wereld dus een ticket voor 'even' heen en weer is geen optie, dat kost ook gewoon te veel.
Dit jaar in oktober gaan wij op vakantie, waar we mogelijk gaan wonen. Ons voordeel is, is dat mijn man voor een permanente verblijfsvergunning in aanmerking komt, omdat hij het traject via skilled migration kan doen. Bovendien kennen we daar al iemand, een vriend van mijn man die 3 jaar geleden is vertrokken, en inmiddels is getrouwd en daar nu ook kan en mag wonen. Dus we hebben goede hulp als wij die stap zouden zetten om te gaan emigreren.
Maar voorlopig zie ik ons nog niet gaan. We hebben nog lang geen beslissing genomen of we het ook echt zien zitten en we zijn nog te onzeker over hoe en wat. Pas als dat wat duidelijker is dan zullen we ook echt gaan beslissen of we dit ook echt willen.
Mag ik vragen waarom naar curaçao? Ik snap het hoor ik ga ieder jaar naar curaçao op vakantie... maar om daar te wonen.. Zo goed is het daar niet geregeld en niet echt goede scholen etc dus ik ben wel benieuwd naar jou reactie
Ja! Heb bijna 7 jaar in NL gewoond. Nu woon ik alweer 2 jaar op Aruba. Geen spijt maar soms zou ik willen dat dingen beter geregeld zijn. Hier totaal geen structuur en veel is duur wegens alles te moeten importeren. Maar relaxt leven,familie, zon, zee en strand. Mijn man heeft een goede baan, hij had in NL niet eens een baan. Hij is Nederlands maar voelt zich Arubaans. Het hangt van veel factoren af. Waarom, waar en wie heb je als opvang.
Waarom, totaal niks met NL..
Waar, het liefs waar het mooi weer is whaha
Wie.. Niemand..
Heb indd al es vaker gehoord dat Aruba niet ideaal is, tenminste niet alleen wat je van de mooie plaatsjes ziet ( niet dat je ff denkt ohh daar gaan we ff lkker goedkoop vakantie vieren zeg maar..)
Maar lijkt me wel erg mooi!!
Maarja wat te beginnen daar of wat voor werk is daar haha
Zijn nu echt aan oriënteren.. Misschien blijft het bij dromen..
Emigeren heb ik ook weleens aan gedacht maar waarheen? We waren laatst aan de andere kant van Nederland en toen hadden we allebei zoiets waarom blijven we eigenlijk in de stad waar we nu wonen. We zijn allebei opgegroeid in deze stad en er woont familie en vrienden van mijn man. Mijn vriendinnen wonen allemaal in een andere dorp/stad en familie in een dorp die naast onze stad ligt. Ik zou aan de ene kant wel willen maar dan moeten we daar wel weer alles opbouwen mijn man zijn klanten zitten ook hier in de randstad. Dus ja het is mijn droom om landelijk in rustige omgeving te wonen maar andere kant heb nu wel alles bij de hand van winkels tot scholen enz....Ik zou gewoon alles tegen elkaar afwegen en dan een besluit maken.
Ik woon in een klein stadje (off nog dorp)
Kom uit kleiner dorpje..
Als we op vakantie zijn in buitenland hebben we vaak al van heerlijk! En dat hoeft geen eens ver weg te zijn.. (Nu weet ik wel dat vakantie iets anders is dan wonen!!)
Naar hier dus ook echt van en dan?? Ga ik daar werken? Wat voor werk gaat m'n vriend doen..
Kunnen we daar financieel wel leven..
Maar dat zeg ik nu gewoon rond kijken en hopen op positieve verhalen haha
Familie achterlaten.. Denk werst wel moeilijk.. Maar als k zoe hoeveel er over de hele wereld wonen, moet dat wel lukken
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (56) Verversen