Eigenlijk moet ik er wel om lachen hoor, maar in sommige dingen is mijn man toch zo'n watje! Een aantal jaren terug had hij zijn elleboog gebroken en heeft hij een tijdje een gipsspalk gehad. Toen het weer heel was, moest de spalk er weer af natuurlijk. Dat hoefde niet eens met een zaag, maar kon gewoon met een verbandschaar. En zelfs daar werd hij duizelig van en viel hij bijna flauw.
Nu had hij last van zijn ene oor en moest het oor bij de doktersassistente uitgespoten worden. Vooraf moest er thuis alvast wat olie in gedruppeld worden zodat het uitspuiten minder gevoelig zou zijn. Dus ik heb 2 druppels olie in zijn oor gedaan vanochtend. Meneer had vervolgens een halfuur lang het zweet op zijn voorhoofd en klamme handen. Voelde zich duizelig. En wou de afspraak al afzeggen voor later die dag, want hij vond het toch niet zo nodig. Met andere woorden, hij was doodsbang.
Echt werkelijk! Hoe kan een volwassen kerel van 36 nou zo overdreven reageren op kleine medische dingen. Alsof hij een operatie moet ondergaan! Het is maar goed dat hij geen kinderen hoeft te baren. En dat terwijl hij zelf wel BHV-er is en een ander prima kan helpen in een noodsituatie. Maar als het bloed van hemzelf is...?! Dan gaat hij onderuit.
Ik heb trouwens de doktersassistente nog gebeld (achter zijn rug om) om te zeggen dat hij de neiging heeft om gauw flauw te vallen met zulke dingen, dus dat ze daar op voorbereid zouden zijn. Mijn man was net een blij kind toen hij terugkwam, want zijn oren bleken toch wel schoon en hij hoefde ze niet uit te laten spuiten. Hij dacht dat de assistente het nog niet alleen mocht doen, omdat er nog een andere assistente bij was. Dat die er waarschijnlijk bij was, omdat ik hun vooraf had ingelicht over zijn flauwvallen heb ik maar niet gezegd.
Maar dan vind ik hem zo'n watje zeg! Wie heeft er nog meer zo'n watje?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (30)    Verversen


  • seonsyain

    Bedankt voor al jullie reacties. Het was inderdaad wel een vraag/verhaal met een knipoog. Dat ik hem voor lul zet en totaal geen begrip toon... Zo ervaar ik dat zelf niet. Ik ben hier anoniem, derhalve is mijn man hier ook anoniem. Ik zet hem dus niet voor lul. Geen begrip of steun geven? Het is niet zo dat ik tegen hem zeg: "Oh, wat ben je toch een watje. Get over it. ". Ik heb getracht op hem in te praten door te vertellen wat ze doen. Dat ik snap dat het niet leuk is en dat het wellicht een beetje eng is, omdat hij het nog nooit eerder heeft meegemaakt. Onze zoon heeft ook tegen zijn papa gezegd dat het niet zeer doet, alleen maar wat raar aanvoelt. Etc. Ik hou nog evenveel van mijn man. Ik vind het ook wel iets aandoenlijks hebben, maar anderzijds heb ik echt zoiets van OMG, dat je daar bang voor bent? Dat ik dat zo ervaar, betekent nog niet dat ik het ook zo uitspreek. Dat ik de assistente heb gebeld vooraf heb ik uit liefde gedaan. Niet om hem voor lul te zetten, maar nou juist om te voorkomen dat hij voor lul zou staan. Hij zou het zelf niet gezegd hebben, omdat hij zich ervoor schaamt. Op deze manier hoefde hij het zelf niet te zeggen en bespaarde ik hem gezichtsverlies. Plus zo konden ze er rekening mee houden door er op voorbereid te zijn. Bijvoorbeeld hem op de bank te laten plaatsnemen om het uit te spuiten i.p.v. op het krukje wat ze normaal gesproken doen.
    Sommige reacties vond ik persoonlijk wel wat overdreven. Na de eerste paar heb ik nog getwijfeld of ik de vraag weg moest halen als er zo werd gereageerd, maar ik heb dat toch niet gedaan aangezien ik me er ook na het lezen van die reacties niet schuldig over voelde. En er waren veel meer reacties dan ik had verwacht. Sommige ook hilarisch over een eigen ervaring. Mijn man is niet de enige.
    Overigens kreeg hij een neusspray voorgeschreven. Het heeft 4 uur geduurd, voordat hij de neusspray durfde te gebruiken. Hij keek er echt tegen op. Zelfs nadat ik hem had laten zien hoe simpel het was en dat het niks anders was dan een beetje water met zout.

  • annickdd

    bij ons is het net hetzelfde, ik nu 34.1 dag zwanger ,,, mijn vriend is nu in ziekenkas had een verhoogde bloeddruk dus met gevolg dat hij niets kan/wil doen, dus nu gaat het de hele dag zo van ... wil je een theetje maken voor uw ziek ventje kan je dit nemen kan je dat nemen ... dus kan het me wel voorstellen. Doe het dan allemaal wel met plezier omdat ik weet hoe hij is maar denk het soms ook wel ze van watje maar is wel schattig. De kinderen moeten er ook wel geniepig mee lachen

  • LittlePea

    Nope.. ik heb geen watje. Hij is hier al maanden aan het klussen, en gaat gewoon door ook al voelt ie zich niet helemaal lekker. 40 uur werken, en klussen in en rond huis. Zo nu en dan eens een avondje lekker hangen, maar niet vaak. Ik ben trots op mijn kerel

  • Wonderful-life

    Hihi! Hilarisch dit soort dingen en ook herkenbaar... mijn man kan alleen op handen en knieën overgeven. Ziet er altijd vreselijk theatraal uit. Kan er niks aan doen, hoe erg ik het ook voor hem vind, moet er toch stiekem om lachen omdat het er niet uitziet... 🙈😂

  • Chady92

    Nou zeg, je man een watje noemen omdat hij zich in bepaalde situaties niet op zn gemak voelt?
    Moet een man dan altijd stoer zijn, nergens bang voor en alles zonder twijfel maar doen?
    Mannen zijn nu eenmaal van een wat zwakker 'soort', bij t minste of geringste blijven ze thuis, ziektes zijn zowat een ziekenhuisopname waard en der is vaak wel wat te klagen.
    Zo is een gemiddeld doorsnee man, een watje koop je in de winkel ;)

  • salamandertje

    Oh ik heb in onze vakantie zo gelachen... we waren in de bergen aan het wandelen met onze meisjes. Na een paar dagen begint manlief te klagen dat hij waarschijnlijk een blaasontsteking heeft. Ik nog verbaasd, maar ja het zou kunnen. In het Duits uitleggen over de klachten is niet mijn sterkste kant en eigenlijk ook zonde van een vakantie dag... Dus naar de winkel, van granberry sap tot detox thee gehaald. Na een dag geen verandering... Toen ik hem een buik oefening liet doen die ik van de bekken therapeut had geleerd deed ie alsof ie dood ging. Bleek hij spierpijn te hebben

  • china-dad

  • Mijnmeisje2016

    🤣🤣🤣

  • Mijnmeisje2016

    🤣🤣🤣

  • Paperdoll

    Wel ik ben vorig jaar geopereerd. (3x zelfs) Mijn galblaas werd verwijderd. De dag erop kon ik thuis weer alles alleen doen, koken, huishouden, voor de kindjes zorgen,.. Want meneer had een verkoudheid en dacht dat hij dood ging..

  • Linaa

    Sommige reacties zijn zo serieus beetje humor kan geen kwaad voor de dames die het zo serieus opvatte. Alsof ze minder van haar man houd omdat ze zo’n blog plaats. Ik vind het juist lief dat ze naar de doktersassistent zodat er een extra begeleider bij was voor het geval dat. Zij kent haar man het beste

  • mamavan4zonenen1dochter

    Ik dacht dat mijn man een watje was. Vorig jaar zat hij "zielig" te doen over wat buikpijn. Wel leuk aan het werk gaan maar 's avonds met een dekentje op de bank. Ik dacht aan een echte mannengriep. Een paar dagen later naar de huisarts. Met spoed naar het ziekenhuis en kon daar direct een tijd blijven met een geperforeerde blinde darm. Een dag later naar de huisarts had zijn leven gekost.

  • Wow!

  • Wandaapje

    Blog met een knipoog.
    Niet zo serieus asjeblieft.

  • hienbabytie

    Oja, wacht, mijn vent is 'bang' voor slakken haha. Van die kleine diertjes met zo'n huisje op de rug. Hij krijgt al kippenvel als hij eraan denkt haha.

  • hienbabytie

    Haha wat een serieuze reacties zeg!
    Nee, ik heb niet zo'n 'watje'.
    Maar ikzelf zit al tegen het plafond als ik ergens een stipje op de muur zie (kan een SPIN zijn), en dan voel ik me ook zo'n watje!

  • Djae

    Ahahha dat heb ik ook, met stipjes. Ken elk stipje uit mn hoofd😂

  • Mamavan3-KES

    kom op, alle mannen zijn hypochonders pur sang

  • .FamilyFirst

    mijn man houd ook echt niet medische dingen kan daar geel slecht tegen , maar ik vind hem geen watje hoor.. bij zichzelf of bij zijn kinderen heeft hij daar heel veel moeite mee en kan hij daar niet tegen. mijn zoon is ook zo zodra gij bloed bij zichzelf ziet dan raakt hij letterlijk in paniek maar bij een ander vind hij het niet erg.
    gelukkig ben ik heel nuchter in zulke dingen en kan ik wel rustig se kids verzorgen in zulke gevallen..
    iedereen ervaart angst anders , ik ben bijv weer mega bang voor spinnen echt een fobie er voor.

  • mama-van-A-M-Z-R

    Moest er wel om lachen eigenlijk. :p
    Maar dat maakt hem toch geen watje, beetje lullig gezegd.
    Een vriend van mn man gaat neer bij het zien van bloed en heeft doodsangsten voor prikken. Maar is verder helemaal geen mietje hoor.

    Iedereen zn eigen angsten...

  • life1234567

    ik weet nog goed dat ik aan het bevallen was van ons eerste kindje... Ik werd ingeleid en ik kreeg een infuus en ineens hoorde ik een hoop herrie en daar lag mijn man tussen allerlei medische ijzeren dingen (weet niet meer wat, maar het maakte een hoop lawaai). Ik heb hem toen maar de rest van de bevalling op een stoel laten zitten want ik was bang dat hij weer zou flauwvallen

  • iertjuh1991

    Hier gebeurt dat ook oa bij tandarts. heeft gewoon te maken met te veel adrenaline aanmaken ofzo werd me verteld. Kunnen ze niks aan doen...

  • Fam86

    Gelukkig hoeven ze niet te baren hoor dat overleven ze niet (hier ook zo ene)
    Hoezo zou dit niet zo lief zijn? van ons wordt verwacht dat we doorgaan met kinderen,werk en huishouden als we ziek zijn. Mag aannemen dat we ook wel eens mogen klagen over onze kerels haha dit is nog niets vergeleken met wat ik wel eens vaker lees over mannen op het forum.
    Maar goed volkomen normaal hun pijngrens ligt minder hoog dan de onze, wij zijn gewoon supervrouwen!

  • denelientje

    Angst heeft niks met watje te maken want hij wordt er dus echt "naar" van.
    Fake je dit ben je een watje 😉
    Angst is een naar iets wat heel moeilijk is om onder controle te krijgen.
    Ik ben een nachtzuster en vind injecties uitdelen heel niet erg... maar doordat mijn verstandskiezen er vroeger uit moesten... angst totale paniek.. hyperventilatie en 3 dagen daarvoor echt aan de dunne. Kon daar heel niks aan doen had daar geen controle over.
    Nu jaren verder lukt de handelingen zelf ondergaan beter..door gewenning.
    Jij hebt zelf nergens angst voor?!?
    Het klinkt echt denigrerend tegenover je man. Vooral dat stiekem bellen. Waarom zou je dat doen?

  • seonsyain

    Natuurlijk heb ik zelf ook genoeg angsten. Ik vind het alleen wat lastig te begrijpen dat je angst hebt voor het losknippen van een verband bijvoorbeeld. Ze raken je niet eens aan. En daar komt bij dat hij andersom mij ook zit te jennen als ik ergens last van heb. Alsof ik het speel dat het pijn doet als je je enkel verstuikt. Dan zit hij ook me zogenaamd na te doen met 'oe en ah wat doet het zeer'. Dus ik voel me heus niet schuldig als ik moet lachen om zijn flauwvallen. Ik hou heus niet minder van hem en ik steun hem er ook echt wel in. Maar ik heb ook wel een beetje de gek met hem op zo'n moment.
    Achter zijn rug om bellen heb ik gedaan, omdat het zijn eer te na is om het zelf te zeggen. Ik zag het al voor me, de assistente zal het water erin spuiten en meneer gaat onderuit en valt lelijk. Ik heb liever dat de assistente erop voorbereid is en nare dingen kan voorkomen.

  • nog-even!

    Ik vind het eerlijk gezegd nietzo aardig klinken: iedereen is anders en ervaart dingen anders... De één leert thuis dat ie een watje is als hij/toegeeft aan zijn/haar gevoel en verhardt zichzelf daardoor, een ander voelt het echt niet en nog een ander geeft aan zijn gevoel toe of voelt zichzelf angstig... Niks om op neer te kijken of trots op te zijn... We zijn gewoon verschillend

  • Barbamammie79

    Haha... Ik ging een keer eten voorbereiden en we gingen sperziebonen eten. Nou, mijn man wilde wel even helpen. Hij aan de tafel... 1 kg bonen en 1 mesje.... meneer ging beginnen. Ik begon aan het aardappels schillen.... daarna zou ik gehaktballen maken. So far so good.
    Waaaah! Meneer schoot uit en sneed in zijn vinger. Het viel eigenlijk best mee, maar hij werd wit en misselijk en ging een half uur op de bank liggen met zijn benen omhoog
    Tja, toen heb ik die bonen zelf maar gedaan. Daar ging mijn hulp


    Maar een watje? Ja, op zijn vinger

  • Shrimp

    Ik kan heel veel hebben bij de kids, maar niet bij hem xd. Dan werp ik vanaf een afstand hem een pleister toe haha. Bij mn zoon heb ik zn gebroken enkel met opgestroopt vel afgespoeld ( en je weet hoe vel dan flubbert) dat ging prima. Maar vingers, tenen en nagels van mn man ooeeeh bah, dan ben ik weg hoor haha. First aid without looking

  • Turksekaas

    Hahahaha hier moet ik zo hard om lachen!!

  • Sharon

    Ik vind hem eerlijk gezegt geen watje...genoeg mensen die angsten hebben voor medische handelingen e.d.

    Een angst is sowieso nul tof...

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50