Mijn kraamhulp en verloskundige hebben aan gegeven dat mijn zoontje (nu 2 weken) een korte tongriem heeft. BV geven gaat allemaal erg goed en hij groeit ook goed. Nu kan het zo zijn dat hij door de korte tongriem later moeilijkheden krijgt met spreken of zoenen. Als ik denk aan het tongriem knippen of laseten gruwelt dat me aan. Iemand ervaring met het knippen of laseren van de tongriem? En waarom heb je het wel of niet laten doen?
Bij mijn zoontje was in de kraamweek ook een kort tongriempje geconstateerd. De verloskundige zei dat we het maar aan moesten kijken omdat hij wel goed leek te drinken. Er was ook een kans dat het vanzelf in zou scheuren. Na 2 maanden ben ik gestopt met borstvoeding geven omdat hij erg lang dronk en erg vaak kwam, dit zorgde voor veel frustratie bij mijzelf maar ook bij mijn zoontje. Ik had de link met zn tongriempje niet meteen gelegd, ik dacht gewoon dat het normaal was dat hij zo vaak om voeding vroeg en dat ik het gewoon niet aankon. Dus ben ik overgestapt naar flesvoeding, dit gaf in eerste instantie weinig problemen, hij sliep langere stukken en was erg tevreden. Rond 3,5 maand lukte het drinken uit de fles ook ineens niet goed meer. Erg veel klakken met zijn tong en hij kreeg veel lucht binnen. Het tongriempje stond ik dus helemaal niet meer bij stil, maar na wat zoeken op internet ben ik me toch gaan afvragen of het toch daarmee te maken kon hebben. De huisarts wilde niet knippen, het CB ook niet en de verloskundige durfde het niet meer aan omdat hij al 15/16 weken oud was. Gelukkig kon ik wel snel terecht bij de KNO-arts en die pakte meteen de schaar erbij. Zonder verdoving!, het eerste knipje ging prima, geen bloed en meneer gaf geen kik! maar het was niet ver genoeg geknipt dus moest er nog een keer geknipt worden. De arts heeft toen een bloedvat geraakt en mijn zoontje begon echt enorm hard te huilen/krijsen! Na 10 minuten was het nog steeds niet gestopt met bloeden en werd er een andere arts bijgeroepen. Met zn 3 stonden ze mijn zoontje vast te houden, die natuurlijk helemaal overstuur was. Het wondje moest worden dichtgebrand! Gelukkig stopte het na 2x branden eindelijk met bloeden, maar het was dus niet zomaar even een ingreep. Dit komt overigens bijna nooit voor, maar ik ben er enorm van geschrokken en mn zoontje was heel erg overstuur. Gelukkig dronk hij wel zijn fles leeg (nog steeds een beetje lucht erbij, maar al wel veel rustiger, en het zal nu ook nog wel even gevoelig zijn) Ik baal er vooral van dat ik het niet meteen in de kraamweek heb laten doen, nu heeft hij er waarschijnlijk veel meer last van gehad :( Het schijnt dat ze niet alleen met spreken last kunnen krijgen, maar dat ook het gehemelte anders vormt en dat je problemen kunt krijgen met het gebit, slaapapneu, idd zoenen, ijsjes likken, je tong uitsteken en zelfs zoiets simpels als je bovenlip aflikken zijn dan allemaal dingen die niet kunnen. Daarom ben ik toch blij dat ik het heb laten doen, alleen flink balen dat het nou net bij mijn zoontje zo'n heftige nabloeding gaf =(
Jeetje, dat klinkt wel heftig :( Mijn zoontje is inmiddels bijna 10 maanden en het gaat gelukkig allemaal erg goed. Drinkt goed en zegt ook al mama. Tot nu toe ben ik blij dat ik het niet heb laten doen.
Bij mijn zoontje was in de kraamweek ook een kort tongriempje geconstateerd. De verloskundige zei dat we het maar aan moesten kijken omdat hij wel goed leek te drinken. Er was ook een kans dat het vanzelf in zou scheuren. Na 2 maanden ben ik gestopt met borstvoeding geven omdat hij erg lang dronk en erg vaak kwam, dit zorgde voor veel frustratie bij mijzelf maar ook bij mijn zoontje. Ik had de link met zn tongriempje niet meteen gelegd, ik dacht gewoon dat het normaal was dat hij zo vaak om voeding vroeg en dat ik het gewoon niet aankon. Dus ben ik overgestapt naar flesvoeding, dit gaf in eerste instantie weinig problemen, hij sliep langere stukken en was erg tevreden. Rond 3,5 maand lukte het drinken uit de fles ook ineens niet goed meer. Erg veel klakken met zijn tong en hij kreeg veel lucht binnen. Het tongriempje stond ik dus helemaal niet meer bij stil, maar na wat zoeken op internet ben ik me toch gaan afvragen of het toch daarmee te maken kon hebben. De huisarts wilde niet knippen, het CB ook niet en de verloskundige durfde het niet meer aan omdat hij al 15/16 weken oud was. Gelukkig kon ik wel snel terecht bij de KNO-arts en die pakte meteen de schaar erbij. Zonder verdoving!, het eerste knipje ging prima, geen bloed en meneer gaf geen kik! maar het was niet ver genoeg geknipt dus moest er nog een keer geknipt worden. De arts heeft toen een bloedvat geraakt en mijn zoontje begon echt enorm hard te huilen/krijsen! Na 10 minuten was het nog steeds niet gestopt met bloeden en werd er een andere arts bijgeroepen. Met zn 3 stonden ze mijn zoontje vast te houden, die natuurlijk helemaal overstuur was. Het wondje moest worden dichtgebrand! Gelukkig stopte het na 2x branden eindelijk met bloeden, maar het was dus niet zomaar even een ingreep. Dit komt overigens bijna nooit voor, maar ik ben er enorm van geschrokken en mn zoontje was heel erg overstuur. Gelukkig dronk hij wel zijn fles leeg (nog steeds een beetje lucht erbij, maar al wel veel rustiger, en het zal nu ook nog wel even gevoelig zijn) Ik baal er vooral van dat ik het niet meteen in de kraamweek heb laten doen, nu heeft hij er waarschijnlijk veel meer last van gehad :( Het schijnt dat ze niet alleen met spreken last kunnen krijgen, maar dat ook het gehemelte anders vormt en dat je problemen kunt krijgen met het gebit, slaapapneu, idd zoenen, ijsjes likken, je tong uitsteken en zelfs zoiets simpels als je bovenlip aflikken zijn dan allemaal dingen die niet kunnen. Daarom ben ik toch blij dat ik het heb laten doen, alleen flink balen dat het nou net bij mijn zoontje zo'n heftige nabloeding gaf =(
Ben zo blij met jullie reacties. Afgelopen woensdag is de huisarts langs geweest, hij vond het niet nodig en sprak over een trend. We kijken het aan en anders mogen we het alsnog doen. Voor nu laten we het zo :)
Onze dochter was 10 dagen en werd doorgestuurd naar de kno arts! Eenmaal daar zei hij dat het de grootste onzin was dat dit later invloed kon hebben op haar spraak! Zolang ze goed kon drinken vond hij het niet nodig! Wij zijn weer weg gegaan en nu ze bijna 3.5 is.... nergens last van! Ja haar tongriem is kort... Maar het geeft haar geen belemmering! Succes!
Wij hebben het wel laten doen om bovengenoemde redenen.... last met spreken.... hij was nog geen week oud en mijn man en ik vonden het zo erg! Ik zelf moest huilen.... en mijn zoon? Die merkte niets en sliep er gewoon doorheen! Schijnbaar zit er nog geen gevoel of zo in dat tong riempje als ze zo klein zijn, terwijl als ze ouder zijn het een echte operatie wordt... mijn zoontje had zo'm kort tongriempje dat het puntje van z'n tong een hartje was, heel schattig maar niet handig ;-) Wat ik eigenlijk wilde zeggen was dat wij als ouders er meer last van hadden van het knippen dan mijn zoon zelf haha!
Nergens voor nodig als hij gewoon kan drinken e.d. Ik heb zelf een korte tongriem en nooit ergens last van gehad. Kan alleen het puntje van mijn tong uitsteken. En zoenen gaat prima
Ik denk dat dat er ook aan ligt hoe kort je tongriempje dan daadwerkelijk is. Mijn zoon kon z'n tong helemaal noet uitsteken, had een hartje als tong puntje. Ondanks dat hij goed kon drinken was het bij hem toch noodzakelijk en heeft hij er doorheen geslapen toen het riempje daadwerkelijk ingeknipt werd
KNippen heeft hij echt geen last van. Knipje, hechting, klaar, dat idee
Maar als hij nu voldoende kan eten/drinken zou ik het er even bij laten. Wellicht moet hij later voor amandelen/buisjes (niet perse met een reden, maar nogal veel kinderen moeten dat, vandaar dit voorbeeld) en kunnen ze het dan gelijk doen. Of wachten tot hij echt klachten krijgt, dan kan knippen altijd nog
Enig puntje: tot een bepaalde leeftijd kan het soms zonder narcose, en als hij iets ouder is zal hij er narcose voor moeten krijgen
mijn zoontje heeft het ook gehad. de eerste weken had hij er geen hinder van. maar met 5,6 weken zat hij de hele tijd raar te doen met zijn tongetje. de bv lukte al niet echt en ik had constant bobbels. geen idee of dat daar door kwam hoor. met 7 weken hebben we het laten knippen. De dokter zei dat ik maar buiten moest wachten want het was geen leuk gezicht. Hij moest wel huilen natuurlijk maar verder geen last er van gehad.
waarschijnlijk is het erfelijk. mijn man heeft het en al zijn broers en zussen ook. Allemaal niet laten knippen. Ik merk zeker wel dat hij een kort tongriempje heb met zoenen enzovoort. Hij kan ook amper zijn tong uitsteken.
Ik heb het gedaan met oog op de toekomst, ijsje eten en spraak. Riempje is geknipt met 11 dagen en stond zo weer buiten.. Ook mijn dochter had geen last met drinken oid
2 van mijn 3 kids hebben het gehad. Mijn oudste was al 2 geweest en moest daarvoor onder narcose. Mijn jongste was in de kraamweek en dat ging bij de kaakchirurg, we lagen in het ziekenhuis namelijk. Er zit geen gevoel in dus het stelt niet zoveel voor.
Bedankt voor jullie reacties. Ik wilde het eerst echt niet maar neig nu toch naar wel doen... Als ik het zo lees is het maar een kleine ingreep.. hope so
Mijn nichtje had het. Na de geboorte kon ze niet goed drinken, dus werd er in het mondje gekeken. Is direct geknipt, ze was een uur oud. Mijn zusje zegt dat het amper bloedde en ze huilde ook niet. Zoveel moet het dus niet voorstellen. Heb er zelf geen ervaring mee, maar als ik de andere reacties lees, zou ik het toch laten knippen. Beter nu dan later.
Hoi mijn zoontje had het ook, een tongetje in hartvormpje. Het is bij ons pas na 2 maanden gezien terwijl hij het duidelijk had ( beetje slordig van de verloskundige). Mijn zoontje kon er niet heel goed door drinken en had veel last van verborgen reflux ( weet niet zeker of dat met het korte tongriempje te maken had) Anyway met 10 weken oud het laten knippen in het ziekenhuis. Hij moest wel even huilen ( een minuutje) en het heeftcook wel eventjes gebloed. Arts zei hoe eerder je het doet, hoe minder pijnlijk voor het kindje ( dan is het nog minder doorbloed ook) Dus mijn advies ; laat het snel doorknippen, dan heb je het gehad. Goed kunnen praten en zoenen is niet onbelangrijk ;)
Ps. Ik vond het ook een heel naar idee en moest zijn hoofdje vasthouden, maar het nare duurde maar heel kort.
Ik heb het bij beide dochtertjes laten doen in de kraamweek. Omdat ze het heel erg hadden, en je echt een m-vormpje zag in de tong. Voor je moederhart niet leuk, maar ze hebben er beide geen of bijna geen last van gehad, was een klein knipje en meteen dicht.
Hier geklieft toen m'n meisje een week was... Ik vond het eng en was zo zenuwachtig, maar het stelt écht niks voor! Ze was alleen boos omdat d'r hoofdje vastgehouden werd, maar van het knipje heeft ze geen kik gegeven... 1 minidrupje bloed, meer niet!
Ik zou het zeker doen nu, op latere leeftijd is het een hele operatie...
Van laseren geen ervaring. Maar ons zoontje is na twee maand geknipt door de verloskundige maar die zei al dat ze het normaal in de kraamweek deed en twijfelde of het haar ging lukken. Het was uiteindelijk niet ver genoeg gedaan en zijn we toen hij 4maand was in ziekenhuis geweest en heeft d ekinderarts het gedaan. Eerste keer sliep hij gewoon door. (Ingebakerd) tweede keer was hij heel erg boos en bloedde het maar ze mogen daarna gelijk drinken om bloedden te stoppen en toen was het zo over. Ik ben blij dat we het gedaan hebben. Hier dronk hij slecht en na tijdje verbeterde dat hij dat moest opnieuw leren drinken.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (23) Verversen