Ik heb hetzelfde. Wij hebben een meisje van 4 en een jongen van 17 maand. Al vanaf hij geboren is twijfel ik over een derde. Ik ben er nog steeds niet uit. Voor mijn man is het goed zo met twee en voor mij eigenlijk ook wel. Ik denk dat het altijd wel zal blijven kriebelen voor nog zo'n kleintje, maar praktisch gezien, is het nu wel makkelijk. De kamers zijn ook vol, maar in mijn hart zal altijd een plaatsje blijven.
Wij hadden hetzelfde. Maar toch de verlangen naar 3e kindje was enorm groot. En toen besloten om er dan ook voor te gaan. Ik ben nu 34.4 weken zwanger. En dan voelen we ons ook echt wel compleet.
Praat erover met elkaar weet opties af.. waarom wel of waarom niet. Mijn oidste is nu 4.5 jongste is nu 3 en hun zijn redelijk zelfstandig dus vandaar ook voor het moment gekozen.
Mijn zwangerschappen zijn zwaar maar einde is nu in zicht kan niet wachten tot nummer 3 er zal zijn!
Hier drie dames van 6.2, 4.8 en 3.0 jaar. Ik heb de eerste 1,5-2 jaar als enorm druk ervaren. Nu begint het eindelijk wat rustiger te worden. Ik heb wel eens medelijden met m'n jongste, die moet overal maar mee naartoe: zwemles, school halen en brengen etc. Wereld van verschil met m'n oudste. Ik moet voor haar echt tijd maken, anders schiet ze er bij in. Overigens geldt dat voor de andere twee ook, m'n middelste heb ik bijv nooit alleen. Sinds kort alleenstaand, mijn man kon een gezin met drie kinderen niet handelen. Te druk, teveel prikkels etc. Je weet van te voren niet hoe het zal zijn met drie en de jongste kwam bij ons nogal onverwacht. (15wk zwanger kwam ik er achter). Dus nee, niet alleen maar rozengeur en maneschijn, al zou ik niet anders willen... Het zijn ook drie zonnestraaltjes!
Haha! Wat lijkt jullie verhaal op de onze. Hier tot een paar maanden geleden bedacht dat het echt bij 2 zou blijven. Nul kriebels. Tot ineens... kriebels. We hebben twee dochters van 6 en 3. Nu 16 weken in verwachting van onze zoon. En helemaal blij!
Hier hadden we na de 2e heel af en toe een gesprek over heel misschien een derde.. en toen bleek ik zwanger. Ze zijn nu 4,5 2,5 en bijna 1 jaar. De derde draait zeker mee in het gezin, vind nog steeds de overgang van geen naar 1 kind het grootst. Wel merk ik dat het slaaptekort van de afgelopen 4 jaar me begint op te breken. En ga toch minder makkelijk de deur uit als met 2 kids.. maar dat ligt niet aan de jongste maar aan m'n kleuter en peuter puber. De jongste slaapt wel beduidend minder in bed overdag ivm heen- en weer naar school, laat namelijk nooit 1 van m'n kids alleen thuis. Heb er geen dag spijt van gehad dat we een derde kindje mochten verwelkomen!
Ik vond de overgang van 2 naar 3 echt het grootste van allemaal. Van 0 naar 1 geen probleem, van 1 naar 2 ook nog goed te doen. Maar nu 1 op school en zwemles, 1 op psz en een baby. Anderen zeggen wel eens oh nr 3 gaat gewoon mee in het ritme. Maar dat vind ik niet. Juist omdat hij altijd mee moet in de tijden van de andere twee komt hij niet goed in een ritme, slaapt heel weinig overdag. Ook de middelste vind het wel eens moeilijk, hij is een peuter en als hij iets wil moet het nu meteen. En ik heb het idee dat ik naast voeden en heen en weer lopen naar school en psz echt weinig tijd overhoud voor het huishouden enz. Maar er zijn natuurlijk ook genoeg leuke dingen te bedenken aan 3 kinderen en qua ruimte in huis en financieel vind ik het dan wel weer goed te doen.
Bedankt voor je reactie. wij wonen wel in België dus vanaf 2,5jaar naar school, dus hier zouden het zowiezo 2 kindjes op zelfde school zijn, scheelt natuurlijk al weer qua rijden ruimte in huis heb ik toch wel beetje schrik voor. Slaapkamer zou wel lukken. Maar benedenverdieping is ook niet bepaald groot en ook geen aparte speelkamer, dus spelen is allemaal in de woonkamer dan bedenk ik me wel dat 3 toch wel druk is op zo'n kleine ruimte
Wij genieten elke dag van onze derde!!! Wat heerlijk dat ze er is. Ze is echt een waardevolle toevoeging aan ons gezin! En de oudsten zijn dol op haar!
Hier 2 gezonde kids maar door verleden met ex wel extra zorgen en wat gedrags problemen begeleiding enzo veel voor ook. Maar samen met mijn vriend nu 30 weken zwanger van mijn 3e onze 1e na 3 mks samen.. en tcha ik zou zeggen volg je hart.. als ons uk er is zijn minne 5.5 en bijna 4 lijkt me ideaal
Toen mijn jongste geboren werd was mijn oudste 3,10j en mijn middelste 1,7 jaar. Ik vond het wel zwaar de eerste paar maanden, maar daarna begon het ritme te komen bij de jongste en ging het beter. Van 1 naar 2 vond ik zwaarder. Ik ben wel heel blij met mijn drie dochters en ook de meiden hebben alle 3 een hele goede band met elkaar. Ik ben blij dat we ons gevoel hebben gevolgd en voor een derde zijn gegaan. Wat jullie betreft. Wellicht kunnen jullie het nog een paar maanden aankijken en al het gevoel er dan bij beide nog steeds is en het praktisch ook mogelijk is misschien toch voor een derde gaan?
bedankt voor je reactie. Inderdaad zowieso al wel bedoeling om nog paar maanden aan te kijken. Is pas echt tussen ons beide dit weekend ter sprake gekomen, dus zou er zowieso al niet meteen aan beginnen, maar nog even afwachten
Hier dezelfde twijfel gehad. 2 gezonde jongens die net wat zelfstandiger worden (bijna 7 en 3 jaar).. maar ondanks dat was de wens te groot! Nu bijna 39 weken zwanger, en sindsdien voelt het al compleet. We kunnen niet wachten ons 3e wonder te verwelkomen♥️
Ik begrijp je volkomen. Hier hadden we een 2 jaar geleden hetzelfde dilemma! Uiteindelijk er toch voor gegaan en onze dochter is 13 juli geboren. Onze jongens zijn al wat ouder dan jouw kids 8 en bijna 6 maar het gaat super ze zijn zo blij met hun zusje!
Ik vind het niet echt drukker... maar de boys zijn natuurlijk ookal best zelfstandig vooral de oudste. Dat scheelt ook natuurlijk...
ik ben zwanger van de 4de nu, mijn andere kids zijn 13 en 7 en 4. mijn 3de kindje was wel echt mijn zorgenkindje , eerste 2 jaar mee4 in het ziekenhuis gezeten dan thuis , dat is wat het zwaar maakte. en hij was ook een huilbaby d4 eerste maanden en sliep pas door met 2 jaar voor het eerst. maar goed dat heeft ons er niet van weerhouden om voor not een 4de te gaan. maar goed wij hebben altijd een groot gezin gewild. waar ik woon hebben de meeste mensen 3 of 4 kinderen haha.
Dat is ook beetje waar ik wel wat schrik voor heb. beide kindjes nu zijn gezond en wel en nooit echt problemen geweest, de oudste wel vaak oorontstekingen gehad maar meer niet. Maar uiteindelijk is dat niet iets waar je beslissing van mag afhangen vindt ik, ieder kind is anders.
Ik heb twee peuters van 2 en baby van 3 maanden. Ik vind het best pittig, zeker begin periode is pittig. Ik denk dat een 3e kindje pas “meedraait” met het gezin wanneer het echt een ritme heeft ...
Edit:
Ik ben dol op mn zoontjes hoor, begrijp me niet verkeerd ;-)
Wat zegt je gevoel? Voel je je compleet met 2 kids of ga je er spijt van krijgen als je toch zegt we doen het niet? Ik ken je gevoel! 2 gezonde jongens, (4jr en 2.5jr) beide te vroeg geboren maar toch de twijfel voor nog een kindje. Wij hebben uit eindelijk de knoop doorgehakt. Momenteel 24 weken zwanger van onze derde zoon en ons geluk kan niet op. En niet geheel onbelangrijk: onze jongens kunnen ook niet wachten tot hun broertje er is!
Volg je hart! Denk goed erover of je er spijt van krijgt als je het niet doet.
Dat vindt ik dan weer juist het moeilijke 'krijgen we er spijt van als we het toch bij 2 houden' Nu lees ik ook wel vooral op internet: spijt van een kind zal je niet snel hebben, maar spijt dat je er niet voor gaat wel... En de meesten verhalen die ik lees van mensen die ook twijfels hebben, gaan er uiteindelijk wel voor.
Ik bedenk zelf ook: het feit dat het al bij beide in het hoofd spookt, zal ook wel iets betekenen.
Nog maar even wat laten bezinken en nog eens goed over praten denk ik
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (24) Verversen