Ik vraag het me oprecht af. Vanmiddag was ik in de speeltuin. Mijn zoontje van 2,5 zag een bal liggen en begon daar mee te spelen. De eigenaresse van de bal, een iets jonger meisje schat ik, wil op een gegeven moment ook weer met de bal en pakt de bal als hij op de grond ligt, mijn zoontje grijpt dus mis en staat erbij en kijkt er naar. De moeder zegt tegen haar dochter dat ze de bal aan mijn zoontje moet geven. Waarop ik 'ingrijp' en zeg, van mij hoeft het niet hoor. Het is haar bal. Ze keek me wat verbaasd aan en zegt me dat ze wil leren 'samen spelen, samen delen'. Ik begrijp het, maar ze zijn absoluut niet samen aan het spelen, en dus is er mijn inziens van samen spelen geen sprake. Ik denk dan 'als ik naar het strand ga en mijn boek mee neem, leen ik die ook niet uit aan de mensen naast me op het strand, zodat ik zelf niets meer heb...'. In dir geval, als we die moeder hadden gevolgd, zou de eigenaresse van de bal dus zonder bal hebben gestaan en mijn zoontje met de bal hebben gespeeld. Ik ben het daar niet mee eens persoonlijk, jammer voor mijn zoontje.
Ik ben het eens met samen spelen, sanen delen. Maar dan moet er ook wel samen gespeeld worden. Als ik speelgoed mee neem naar het zwembad vind ik het prima als andere kinderen er mee spelen. Maar als dan mijn kids het willen en die besluiten dat ze alleen willen spelen, mogen ze datvan mij. Ze moeten het dan wel netjes terugvragen, maar dan ga ik er ook gewoon vanuit dat ze het krijgen.
Ik vond het dus ergens wel bijzonder dat deze moeder wilde dat haar kind het teruggaf en haar dochter dus zelf niets zou hebben. Hoe denken jullie over deze kwestie ?
Wat jij beschrijft, maak ik enorm vaak mee. Het is hier heel gewoon dat kinderen gepusht worden om hun speelgoed aan mijn dochter uit te lenen, vooral als mijn dochter kleiner is dan hun kind. Zo wordt mijn kind stelselmatig ingezet om een ander kind het concept van speelgoed delen (dus niet zozeer samen spelen maar wel samen delen) bij te brengen.
Dat vind ik eigenlijk niet zo verkeerd. Dingen voor zichzelf houden hoef je ze niet te leren, dat kunnen ze van zichzelf al. Delen echter is een ander verhaal... dat moeten ze dus wel leren. Vandaar.
Pas op dat je de dingen niet door elkaar haalt!
Samen spelen is iets anders dan samen delen. Kinderen die nog niet samen kunnen spelen, kunnen al wel beginnen aan samen delen (of uitlenen en weer terugkrijgen).
Een boek is iets anders dan een stuk speelgoed - een boek is gemaakt voor sologebruik, een bal en veel ander speelgoed niet. Kantoorartikelen zijn gemaakt voor hele andere situaties dan speelgoed. (Meestal dan.)
Zelf probeer ik mijn peuter vooral te leren dat als ze iets wil (bvb het speeltje van een ander), dat ze het moet vragen en als dat kindje nee zegt, dan helaas pindakaas. Maar als ze zelf nee zegt dan ga ik zeuren van waarom niet, want jij mag ook altijd met speelgoed van een ander kindje spelen.
Hier weet mijn zoon dat als hij speelgoed meeneemt naar een plek waar andere kids zijn, er ook andere kids mee kunnen spelen. Dit in samenspel, maar wanneer hij er niks mee doet kan een ander kindje in overleg er ook gewoon mee spelen. Als hij niet wilt delen, moet hij het ook niet naar een plek waar hij samen gaat spelen meenemen. Probeer ook het gunnen te stimuleren door bijvoorbeeld op het strand iets uit te lenen aan een kindje wat niks mee heeft, wanneer hij zelf genoeg heeft. Dit omdat hij hier zelf ook blij van zou worden, goed om te beseffen dat je dan iemand anders ook blij kan maken.
Precies als ze samen spelen dan is delen wel gepast. Maar individueel niet. Nee hoor deel jij alles met je collega's? Sommige dingen zijn gewoon van jou. Zie dat ook soms om mij heen bij broertjes en zusjes. Soms is het ook goed om te leren dat er dingen van zichzelf zijn en niet alles gedeeld hoeft te worden.
Als er een kindje bij ons thuis komt spelen dan wordt er uiteraard wel gedeeld.
Ik deel zelf mijn eten altijd met mijn dochter dat doet zij ook bij mij. Maar mijn spullen worden ook niet met haar gedeeld (ligt er wel aan wat)
Dit meisje was nog erg jong, dus overziet het allemaal nog niet denk ik. Maar bij mijn oudere zoon (4) zou ik het gerust zo doen. Niet vanuit het 'samen spelen samen delen' (want ze speelden niet samen), maar meer vanuit het idee dat je een ander ook iets kunt gunnen. Jouw zoontje was ermee aan het spelen en dat mag gerust! Om hem dan te pakken als hij valt, vind ik niet ok. Ik zou wel zeggen dat hij het kan vragen als hij er zelf weer mee wil spelen; maar hem vooral stimuleren om samen een spelletje te doen met de bal.
Ergens vind ik het juist vreemd als je in een speeltuin ofzo bent en je hebt speelgoed mee, dat een ander er niet mee mag spelen als je eigen kind er niets mee doet. Logisch toch, dat kinderen daar graag mee spelen?
mijn zoontje moest wel samen spelen en leren te delen met zijn eigen speelgoed. Wij proberen ook aan te leren om te vragen of de bal bijvoorbeeld weer mee terug mag. Nu is het ook geen strijd meer dat een ander kind ook met zijn meegebracht speelgoed speelt in het zwembad. Mijn kinderen moeten ook leren dat als ze hun speelgoed laten slingeren er ook anderen mee kunnen gaan spelen, dan moeten ze maar even wachten. Ach weet je, overal is wel wat positiefs over te zeggen. Wat ik dan bijvoorbeeld ook fijn vind is dat jij dan zegt geef de bal maar terug want eigenlijk is deze niet van jou.. Ik heb ook wel eens anders gehad..
nu ik dit lees denk ik je hebt helemaal gelijk... deze "fout" heb ik ook weleens gemaakt dat mijn dochter het dan gewoon moest delen...maar jr hebt gelijk..... het is van haar , volgende keer zal ik gewoon mijn dochter ermee laten. goed van jou , mijn ogen zijn weer geopend :)
Als ze samen ergens mee aan het spelen zijn moeten ze deken of om de beurt doen. Als de een echter zit te spelen met iets en de ander wil datzelfde speelgoedje ineens ook hebben is het anders. Ze mogen vragen of ze het ook mogen maar moeten ook nee leren accepteren als de ander het niet wil. Dan moeten ze wachten tot de ander klaar is.
Nee in openbare gelegenheden vind ik niet dat je altijd maar alles moet delen. Laat jou toch ook niet even in mijn tas rommelen of je nog wat kan gebruiken haha
ik ben het met jou eens. en zelf leer ik mijn kinderen ook dat ze niet zomaar met speelgoed van vreemde kinderen mogen gaan spelen. ze mogen van mij met alle speeltoestellen spelen die er in de speeltuin staan. die staan daar namelijk zodat alle kinderen ermee kunnen spelen. maar als een ander kind speelgoed meeneemt en eventjes laat liggen mogen zij daar van mij niet zonder te vragen aankomen. je mag nou eenmaal niet zomaar aan andermans spullen zitten..
anders is het als kinderen hier komen spelen. dan moet ze wel samen delen. en als ze ergens niet mee wil delen is dat ook prima maar dan mag ze er op het moment dat het kindje er is zelf ook eventjes niet mee spelen. en leggen we het eventueel weg.
Ik zou het zelfde als de moeder reageren of het moment doet het er niet toe van wie die bal is maar wie er mee speelt, aangezien ze nog geeneertijds heeft om het terug te vragen snap ik de opmerking samen spelen samen delen ze willen beide de bal dus dan kan er toch samen gespeelt worden zo leer je een kind ook gelijk zelf vriendjes te maken
Mijn zoontje wilde alleen met mij overgooien, dat meisje wilde niet overgooien maar zelf met de bal. ik vind dat haar goed recht. ik weet niet hoe oud ze was, jinger dan mijn zoontje wel. ik weet niet of ze het al zelf kon terug vragen, daar zou ik dan als moeder in begeleidt hebben. zodat ze dat leert en het niet terug pakt. kinderen op die leeftijd zijn volgens mij met iedereen vriendjes
Nou sommige kinderen zoals mijn nichtje is heel schutterig en alleen papa en mama en heeft dan net dat extra steuntje nodig dus ben het er niet mee eens dat kinderen met iedereen vriendjes zijn . Maar goed dat was je vraag niet, antwoord hoe ik het had gedaan heb je gehad
Ik denk er eigenlijk wel hetzelfde als jou over.net wat je zegt wanneer je zelf een boek meeneemt deel je die ook niet.ben ook zeker een voorstander van samen spelen samen delen maar net wat je zegt dan moeten ze wel SAMEN spelen.
ik heb drie jonge kids en ik vind samen delen op zich belangrijk, maar merk dat hier al heel snel ruzie komt wanneer eentje met iets speelt, dan wil de ander precies dat. Ik heb de regel nu ingesteld dat wanneer het kind dat het heeft er klaar mee is, het dan pas naar het andere kind gaat.
geen idee wat haar gedachte verder was. Maar mijn kind stond wat beduusd te kijken, meer 'wat overkomt mij'. hij was ook niet verdrietig, maar dan nog... dan moeten we zelf een bal meenemen. dit keer had hij voor zijn fiets gekozen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (31) Verversen