Onze zoon is 4,5 jaar. Hij zit sinds januari op school en nu hebben we net gesprek gehad dat het niet goed gaat op school. Hij is sociaal en emotioneel niet zo sterk, hij speelt niet samen, vind stoppen met spelen erg lastig met gevolg een driftbui. Doet veel dingen wat niet mag en als hij dan gecorrigeerd word dan gaat hij gillen, schoppen, slaan, hij is nog niet zindelijk. Maar met andere dingen is hij erg ver zoals, tellen, herkennen van cijfers, kleuren, hij zit eigenlijk in groep 0 maar doet alle werkjes van groep 1 en soms groep 2 al zit in een combiklas, dus zijn sociale/emotionele ontwikkeling en zijn cognitieve ontwikkeling liggen ver uit elkaar en is niet in belang. Nu vermoeden ze op school hoogbegaafdheid. Iemand hier ervaring mee? We hebben nu al een plan van aanpak gemaakt, hij krijgt nu meer 1 op 1 begeleiding van stagiaire en onderwijsassistent zodat ze hem beter kunnen voorbereiden. En we lopen al in het ziekenhuis voor zijn ontlasting en krijgt daar ook psychologisch onderzoek.
Hoogbegaafdheid en hooggevoeligheid zijn echt twee andere dingen. Wel is het zo dat hoogintelligente kinderen die ook hooggevoelig zijn (die combinatie komt vrij veel voor) vaak snel overprikkeld en angstig zijn. Ze krijgen alles binnen, denken veel na en worden daardoor overweldigd. Daar zijn cognitieve gedragstrainingen voor.
Hoogbegaafde kinderen lopen tegen allerlei 'hobbels'aan ( zie ook de link van masr). Maar dat zijn soms ook hobbels die horen bij een andere diagnose. Dat maakt het erg lastig.
Ik denk dat er voorlopig weinig anders opzit dan tot 24 juni wachten...
Ja, ik ben zelf hoogbegaafd en hoogsensitief. Met de hoogbegaafdheid, heb ik niets mee gedaan, dus niet verder gaan leren, omdat ik te hooggevoelig ben. En wat is er mis met alleen spelen? Misschien vind hij dat veel fijner, is toch niet zo erg? Mijn oudste doet dat ook, en de juf viel hier ook over van de psz. We zijn allemaal verschillend, en hebben allemaal verschillende manieren van doen en laten. Die driftbuien komen voort uit alles wat ze van hem "moeten". Hij word daar zoals ik het eigenlijk lees, en voel en ervaar, doodnerveus van... Laat hem toch in zijn eigen bubbel, het komt vanzelf wel, zolang ze er maar niet teveel boven op zitten, en daar kan je ook het niet zindelijk opgooien... Het puschen, het moeten, het geeft allemaal stress, en een voorbeeld daarvan is, het plassen in de broek, dat voelt voor hem veilig aan. Misschien wat minder prikkels, want en een stagiaire, en nog een onderwijsassistent, en dan nog al die psychologische onderzoeken.. Mijn hoofd staat zelfs op knappen, als ik dit zo lees... Geef hem de ruimte, om zichzelf te ontwikkelen... Laat hem worden en zijn wie hij wil zijn, en niet wat de omgeving van hem wilt.
Lastig zeg! Wat vervelend voor jullie zoontje, ervaart hij zelf ook moeilijkheden op school? Fijn dat er al testen lopen, wie weet wat daar uitkomt. Moeilijk wel op deze leeftijd (en met deze kenmerken, die bij verschillende diagnoses/persoonlijkheidskenmerken kunnen passen) is het vaststellen van wat is nou wat, de ontwikkeling van kleuters die sterk in sprongen verloopt en de kans dat bijv overprikkeling een rookgordijn opwerpt. Dat maakt dat er liever niet verwezen wordt voor psychologisch onderzoek en IQ onderzoek voor 6a7 jaar. (Hoewel er valide iq-testen bestaan voor deze leeftijd). Tegelijkertijd is de behoefte aan meer duidelijkheid er wel, maar het gebeurt dus regelmatig dat diagnoses later bijgesteld / ingetrokken worden en de begeleiding/ behandeling moet worden bijgesteld. Gelukkig is er ook een deels overlappend handelingsadvies bij verschillende diagnoses. Maar HB vraagt weer wel een andere aanpak, en NLD ook, hsp is geen diagnose en er bestaat geen reguliere aanpak voor. Ik hoop voor hem en jullie dat er in ieder geval een en ander als diagnose uitgesloten kan worden en school en jullie adviezen krijgen die werken voor je zoontje.
Herkenbaar, op de driftbuien na. Voor zover bekend hier geen hoogbegaafdheid of iets dergelijks, maar gewoon onevenredig ontwikkeld doordat de intresses daar lagen. Zelfs groep 1 2x gedaan nu ivm sociaal emotionele ontwikkeling. En nu speelt hij wel samen bijv. Hij is afgelopen jaar daar erg in gegroeid. Maar rekenen kan hij nog steeds als beste van zijn klas. School biedt hem extra werk aan op dat gebied om hem gemotiveerd te houden.
Zoals je dit zegt is niet mijn eerste gedachte gelijk hoogbegaafdheid. Misschien wel een hoge intelligentie maar hoogbegaafdheid is veel meer dan alleen dat. Een spreiding tussen emotionele ontwikkeling en cognitieve ontwikkeling kan ook voor erg veel spanning of strijd binnen in het kind komen. Ik denk eerder dat je daar beter naar kan kijken en misschien iets uit het autisme spectrum stoornis. Dit omdat dat vaak gepaard gaat met 'andere' sociale ontwikkeling.
We weten dat er iets is met hem maar hij is nog jong, we hebben nu allerlei psychologisch onderzoeken gehad in ziekenhuis en krijgen daar 24 juni uitslag van. Ik denk zelf ook meer aan autisme met hyperactievieit, hij ziet alles, reageerd op alles, zit nooit stil, ziet elk detai, maarr omdat school en psz hoogbegaafdheid hebben genoemd wil ik daar graag wat meer over weten vandaar mijn vraag.
hoogbegaafdheid word vaak beschreven als een combinatie van hoge intelligentie, creativiteit en motivatie. Maar aan de andere kant blijft het ook wel weer lastig omdat er tussen wetenschappers nog niet echt consensus is over wat intelligentie echt is. Maar meestal word voor intelligentie een uitslag gebruikt van de WISC WPPSI of WAIS. Of een andere intelligentie test
Ik vindt wel belangrijk met die leeftijd dat hij zinderlijk wordt. Ik denk dat hij dat misschien wel wilt maar niet lukt hem.daarin steunen lijkt mij beste zodat hij zelfvertrouwen krijgt en zelfverzekerd is! Ik denk dat dat hem dwars zit! Vandaar dat die niet zo gehoorzaamd maar misschirn gebeurt er meer wordt die ermee gepest of dergelijkr of welleens in de klas ongelukje gehad dat die daarom zo boos is. Ik Zou meer tijd doorbrengen om hem te leren zinderlijk te zijn zo zit hij meer in zn vel. Want dat werkt ook psychisch gezien bij kinderen! Ene kant vindt ik het best zielig ook :(
Ik was me niet bij jou aan het afreageren hoor. Misschien dat het zo overkwam. Geschreven taal is altijd lastiger dan gesproken taal om te zeggen wat je bedoelt. Daarom had ik er ook een knipoog bij gezet. Het eerste deel van je verhaal snap ik best wel hoor. Maar op een gegeven moment staat er de zin: "Ik zou meer tijd doorbrengen om hem te leren zindelijk te zijn." Ik weet niet hoe het bij de vraagstelster is, maar aangezien ze al aangeeft dat ze hiervoor bij het ziekenhuis lopen ga ik ervan uit dat zij (net als wij) er al veel tijd en energie in heeft gestopt. Ik betrek het nu even op mezelf. Als ik nog meer tijd met onze zoon zou moeten doorbrengen om hem zindelijk te krijgen, zou dat betekenen dat hij niet naar school kan, niet naar vriendjes kan, etc. EN dat hij nog gefrustreerder raakt dan dat hij al is, omdat het niet lukt om zindelijk te worden en alle dagen alleen maar in het teken staan van plassen en poepen en niks anders. Mijn zoon voelt het echt niet. Het signaaltje dat zegt dat je naar de wc moet is bij hem uitgeschakeld/verstoord. Al hoeveel tijd je daar als moeder in steekt, dat helpt niet. Het heeft letterlijk tijd nodig om dat gevoel terug te krijgen en dat duurt sowieso maanden. Om je kind dan de rest maar te ontzeggen, dat is pas echt zielig. En ja, het is ook zielig als je kind met de basisschoolleeftijd nog niet zindelijk is. Dat ben ik echt wel met je eens. Overigens zijn de klasgenootjes van mijn zoon het wel gewend. Hij is er nog nooit mee gepest, ondanks dat hij meerdere keren in de week op school een ongelukje heeft en juf hem op bepaalde tijden naar de wc moet sturen. Hij is zelfs een allemansvriendje. Dat had ik vorig jaar niet verwacht van mijn kleuter die toen met niemand langer dan 10 minuten samen kon/wou spelen. Anyway... ik reageerde op jou niet om af te reageren, maar simpelweg om te zeggen dat jouw reactie kwetsend aan kan komen. En natuurlijk helpt het niet zindelijk zijn niet mee aan de sociale contacten en aan het zelfvertrouwen van je kind. Dat deel ben ik met je eens, maar helaas kun je je kind niet zindelijk maken. Dus beginnen bij het begin (namelijk je kind zindelijk krijgen) is ook niet zo makkelijk als dat het klinkt.
Tjah tis hoe je het bekijkt.. en zoals meerdere hier die reageren voelen zich aangevallen.. je kan alles verwachten als je om.advies vraagt. En ik bedoelde helemaal niet vetkeerd! Maar goed succes verder
Oh help...van deze reactie gaan mijn haren ook overeind staan: zeer kort door de bocht... je vult alles in zonder enige kennis of achtergrond over dit verhaal te hebben!
En het is trouwens niet 'zinderlijk' he'?! ;-)
Sorry hoor...deze antwoorden frustreren we een beetje ;-)
Onze zoon van 5,5 is ook nog niet zindelijk. We lopen ook bij de kinderarts hiervoor. Alles ook geprobeerd. Zo'n opmerking die jij nu maakt komt heel hard aan voor ouders met kinderen die heel laat zindelijk zijn. Ik durf te wedden dat wij 100x meer energie en tijd hierin hebben gestoken dan jij. Zoiets komt echt niet door laksheid van de ouders. Dat moest ik, een gefrustreerde moeder , even kwijt.
Dat zeg ik toch ook niet. Als je niet tegen.kritiek kan vraag dan ook nirt om.advies loop maar bij xe artsen rond! Ik denk datchaar probleem.alleen is dat haar kind hoogbegaafd of hooggevoelig is....bij begin beginnen is makkelijk! Ja daaag ga niet op miij afreageren.omdat ik helrmaal niet slecht bedoel maar meer wil zeggen dat als.jr daar begint ook meeste problemen kan oplossen! Tjonge jonge
Onze zoon was al ruim 3,5 toen hij voor het eerst eens op een wc wou plassen. Daarna heel even zindelijk geweest maar dit ging al gauw mis. Anderhalf jaar lang er zo druk mee geweest.. Plaspoli, belonen, straffen etc etc.. Niks hielp. En zo ineens, een paar maand terug.. Compleet droog en vrijwel nooit meer een ongelukje. Hij is nu ruim 5,5 jaar. Hij was er gewoonweg niet aan toe ofzo..
Tja denk je dat we niet alles geprobeerd hebben om hem zindelijk te maken. Daarom lopen we oom in het ziekenhuis ermee. En waarschijnlijk staat het 1 niet los van het ander vandaar dat het hem meer moeite kost dan andere kinderen.
Voel je aub niet aangevallen. Maar zoiets heeft groot inpact ook op.de kleine en hij zich niet goed kan uiten natuurlijk..ik zeg niet dat je niks doet. Ik heb volgens mij ook gwn normaal geschreven hoe ik erover denk.. tenslotte vraag je om advies!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (26) Verversen