Mijn moeder en ik kunnen het goed met elkaar vinden. Mijn moeder heeft een druk eigen leven. Ze heeft een eigen bedrijf en daarnaast heeft ze nog een paar andere dingen waar ze veel werk aan heeft. Maar bijna elke vrije ochtend of middag dat ze vrij is wil ze leuke dingen doen met mij en de kinderen. Ik vind dat super leuk. We winkelen vaak of gaan naar speeltuinen. Toen ik nog paardreed wilde ze altijd mee. En elke dag appen we Hoe de dag was enzovoort. Maar nu heeft mijn man vakantie en merk ik dat ze mij echt mist. Ze beschouwd onze vakantie ook als haar vakantie en ze vraagt elke dag; wanneer gaan we winkelen? Wanneer gaan we mossels eten? Wanneer komen jullie gourmetten? Wanneer zullen we naar het strand gaan? Of stuurt ze stille hinten dat het mooi strand weer word volgende week enzovoort. Dat doet mij nadenken dat ze best wel veel dingen met ons doet. Alleen nu mijn man vakantie heeft wil ik ook wat met ons eigen gezin doen. We nemen mijn ouders altijd al mee als we naar de dierentuin of andere uitstapjes gaan. Maar nu wil ik dat even niet. Dat zeg ik ook gewoon hoor. Maar ik ben nu benieuwd hoe veel contact jullie met je moeder hebben! Ik ben nogmaals blij met hoe het nu gaat. (al wil ze soms iets teveel.)
Verschild enorm. Soms spreek ik haar iedere dag en zie ik er een aantal keer per week en soms is het even een weekje rustig. Me moeder wil ook veel met ons doen en vraagt altijd of ze mee mag als wij ergens heen gaan. Soms vinden we dat gezellig en soms geef ik ook aan met mijn gezin te willen zijn.
ik spreek mijn moeder veel, bijna dagelijks. Soms lang soms kort. Ook zien we elkaar meerdere keren in de weeek. Hoe vaak verschilt. Maar minimaal 1 keer in de week. Maar eerder gemiddeld 3 keer.
We hebben dagelijks contact en onze band is heel goed. Maar ze is niet afhankelijk van mij. Ik bedoel dat ze begrijpt dat wij ook dingen met ons gezin doen.
Ik heb een hele goede band met mijn moeder en spreken elkaar dagelijks. Als mijn vriend werkt en ik ben die dag vrij dan gaan we vaak samen winkelen etc. Ze past ook vast op onze kinderen als wij beide moeten werken.
mijn moeder heeft weinig behoefde aan contact met haar kinderen en kleinkinderen.. ze denkt liever aan haar zelf en vind het maar een last om er voor ons te "moeten" zijn. ik kan dan ook op geen enkele manier op haar bouwen. ze komt alleen wanneer zij daar zin in heeft en dat is hooguit 1x per maand.
dat was vroeger trouwens ook al zo.. ze heeft mij uit huis laten platen omdat ze vond dat ze teveel zorg voor mij droeg.. ze wil liever haar eigen ding kunnen doen dan rekening houden met andere.. oh ja en iedereen om haar heen is gek ;)
ondanks dat alles hou ik wel van haar. en zijn de keren waarop ik haar wel zie altijd leuk en gezellig. we hebben nooit ruzie.. maar ja ze komt ook alleen maar voor de leuke dingen.. zodra het te serieus word is ze pleite..
We hebben wekelijks contact met zowel ouders als schoonouders. Dit doordat ze oppassen maar ook dat we samen spontane leuke doen of elkaar helpen. Ik vind het mooi om te lezen dat je wekelijks iets leuks doet met je moeder, maar het zou mij eerlijk gezegd ook benauwen. Ik vind het belangrijk dat kinderen ook een goed contact kunnen opbouwen met opa's en oma's.
Jij vind het vooral nu lastig dat je op vakantie bent en je moeder contact blijft zoeken om leuke dingen te doen. Fijn dat ze jou en je gezin mist, alleen moet je moeder denk ik ook accepteren dat je ook met eigen gezin iets leuks wilt doen. Misschien moet je dat eens met je moeder bespreken.
Wat leuk om te lezen dat er over het algemeen gewoon goed contact is tussen moeder/dochter.! Ook ik heb een goed contact met min moeder. Appen of bellen regelmatig, ga vaak met de kinderen bij haar en mijn vader op de koffie. Zij vinden de 2 kleinzoontjes één van de mooiste dingen wat hun is overkomen en dat laten ze ook blijken! Ik ben er nu eigenlijk standaard op woensdag en vrijdag en soms een gedeelte in het weekend met de kids. Vaak gaan we dan eropuit naar een speeltuin, wandelpad, lunchen oid.. Helaas is mijn moeder alleen ongeneeslijk ziek waardoor we weten dat ze eigenlijk nu in haar "reservetijd" zit.. Dit hangt natuurlijk als een donkere wolk boven ons hoofd waardoor het échte enthousiasme toch enigzins wat getemperd is de laatste maanden.. Maarrrr we zorgen dus dat we nog zoveel mogelijk mooie momenten hebben met haar zo vaak maar kan!!
Ben dus sowieso zuinig op je dierbaren! Voor je het weet loopt het anders dan verwacht.. Hoe dan ook!
Ik heb een goede band met mijn moeder ook al hebben we soms ruzie, maar we weten wat we aan elkaar hebben en dat is het belangrijkste. Ik zie haar 2-3x per week en we bellen vaak met elkaar. Ook gaan we bijna elke week samen boodschappen doen enz.
Mijn moeder woont op 1,5 uur rijden dus we zien elkaar niet zo vaak. Gemiddeld van eens per maand maar dan is dat meestal ook gelijk een weekend. We hebben ook geen dagelijks contact. Is ook niet nodig, onze band is prima en heeft geen dagelijks contact nodig.
Mijn moeder werkt 32 uur per week (4 dagen) bij haar werkgever. Daarnaast heeft ze samen met mijn stiefvader een eigen bedrijf, waar ze ook veel tijd aan kwijt is. Ik stuur haar elke week een appje; omdat ik anders niks hoor. Zij zit op de dag dat ze vrij is, bij mijn zusje. Mijn moeder woont op 10 minuten rijden van ons, maar ze hebben geen tijd om een kop thee te drinken...
Ik zie m'n moeder in principe elke dag haha. Af en toe een dagje niet (meestal dan de zondag) maar gebeurt niet vaak. We FaceTime zeker ook elke dag en appen de hele dag hahaha aan mij heb je dus niet veel. Maar ze zou zich nooit opdringen en nodigt zichzelf nooit uit. We doen gewoon veel samen en wonen dicht bij elkaar.
Geen. Mijn moeder heeft borderline/narcistische persoonlijkheidsstoornis en is een vreselijk mens. Jarenlang heb ik mezelf in allerlei bochten gewrongen om het contact enigszins positief te laten verlopen. Alle leugens genegeerd, de achterbakse spelletjes ontweken, mijn mond gehouden bij de doorlopende nep drama taferelen en manipulerende puberale reacties. Aardig doen, praten, boos worden, het hielp allemaal niets. Ze bleef me pesten, provoceren, buitensluiten, achter m'n rug om hatelijk over me praten en leugens over mij verspreiden. In haar waan ziet mijn moeder mij als een bedreiging die ze koste wat kost onschadelijk moet maken. "Ja maar, het is een ziekte, ze kan er niets aan doen," hield ik mezelf voor. Dus hield ik het vol, al koste me dat enorm veel. Op een dag was de koek gewoon op. Ik heb het contact verbroken en sindsdien ben ik tot rust gekomen en geniet ik voluit van het leven. Heerlijk!
Nu niet meer zo heftig als toen ik jonger was. Maar ik ben dan ook al bijna 40. In mijn twintiger jaren (en begin 30) heb ik er wel heel erg mee geworsteld. Nu zijn het de sporadische dingen die pijn doen. Voor de rest gaat het gelukkig prima met me!
ik zag mijn moeder wekelijks gingen we winkelen of dergelijke.. tot ik me vader ook wel eens wilde zien bij ons en er wat van zei, nu heb ik ruzie met ze .. geen idee waar schip strand nog in de toekomst.
Mijn moeder werkte eerst niet en toen zag ik ze af en toe eens. `Ze kwamen af en toe eens langs voor bij de kleinkinderen te zijn. Nu ze werkt zie ik ze nog minder. Mijn kindjes zijn daar nog maar 1x gaan slapen. Ze vragen er nooit achter of een uitstap ofzo hebben ze ook nog nooit gevraagd. Dus uiteindelijk mag je je beide handjes kussen met zo een moeder. Ik wou dat ik ook vaker wat "hulp" had van mijn ouders ipv dat ik altijd babysitten moet betalen of alleen iets gaan doen.. :-(
Owja en ze woont in hetzelfde dorp. Toen ze altijd thuis was, heb ik gevraagd of ze onze jongste mss op vrijdag wou bijhouden omdat de onthaalmoeder die dag net niet werkt. Nee hoor. Ik heb 2 onthaalmoeders moeten gaan zoeken want dat was haar "kuisdag" en "kapperdag".
Ze komen hier eigenlijk ook enkel maar op bezoek als ze iets nodig hebben als ik er zo over nadenk.. Nooit GEWOON. Ze komen dan iets brengen of hebben iets nodig..
Ik zie mij moeder dagelijks doordat mijn zaak zich in hun huis bevind,de dinsdag en de zondag ben ik vrij maar de dinsdag middag gaan Mn zoontje en ik daar gaan eten omdat Mn zoontje daar in school zit in hun gemeente,de zondag ga ik dan weer langs om Mn zoontje in bad te steken omdat wij enkel een douche hebben en Mn zoontje vind dit niet leuk,shoppen doen we samen. En ik mag ook met Mn hand op het hart zeggen dat ik niks zou zijn zonder mijn moeder,doordat ik daar werk mogen Mn zoontje en ik daar elke dag warm eten zodat ik tijdens de week nooit moet koken,als het vakantie is zorgt zij elke dag voor hem als ik werk,ze koopt regelmatig nieuwe kleren voor Mn zoontje en doordat ik hem daar elke dag klaar maak wast ze ook elke week zijn kleren en handdoeken. Moet wel zeggen dat mijn ouders totaal niet overeen komen met Mn vriend dus zij zien elkaar niet meer omdat er nogal veel gebeurd is tussen Mn vriend en mij..ze zien er dan vanaf als ze dan zien dat ik alles alleen moet doen thuis en de opvoeding van Mn zoontje alleen doe,daarom dat ze me dan beetje extra willen helpen.omgekeerd poets ik dan eens hun huis of doe ik boodschappen voor heb of geef hen een geschenkje voor alles dat ze voor ons doen. Ik denk ook wel dat wij zo een band hebben door dat ik daar werk,moesten we heel ver van elkaar wonen/werken zou dit waarschijnlijk ook wel minder zijn
Ik heb een goede band met mijn moeder. Ik zie haar elke week wel 1x, soms vaker. Ze past elke dinsdag op onze dochter, maar nu heb ik 6 weken vakantie. Als er een keer extra oppas om wat voor reden dan ook nodig is, past mijn moeder/vader/zusje ook op. Ik wil hun ook eigen tijd geven, dus nu zo in de vakantie merk ik dat ik er zelf om moet denken er niet te veel naartoe te gaan, haha. Al zou ik wel gewoon welkom zijn, hoor! Mijn ouders waaien zelf ook soms wel ff een uurtje langs als ze vinden dat ze ons al een tijdje niet gezien hebben. Mijn vader vind bijvoorbeeld dat maximaal 10 dagen genoeg is en dan wil hij ons alweer zien, haha. Ik heb super lieve ouders die alles voor ons doen, maar winkelen o.i.d. doen we niet maandelijks. Ik shop misschien 1x per half jaar met mijn moeder, want we zijn geen 'vriendinnen', maar we gaan dan wel bijvoorbeeld bijna elk jaar met elkaar weg. Soms een weekend, soms een week. En dat kan ook prima in het zelfde huisje zonder dat we ons aan elkaar storen. Mijn vriend heeft ook een echte 'ouders' band met mijn ouders, terwijl hij dat niet met zijn eigen heeft. Of eigenlijk anders, met problemen en hulpvragen zal hij altijd naar mijn ouders stappen. Hij gaat wel eens met z'n vader de kroeg in en per seizoen verschillend hebben we ook prima contact met z'n vader. Moeder (gescheiden) woont een uur verderop, maar is nu wel verbeterd sinds onze dochter geboren is. Prima vrouw, maar erg temperamentvol, dus fijn dat we haar 1 a 2 keer per maand zien.
Zeer weinig. Kan wel eens confronterend zijn om verhalen van vriendinnen te horen over wat hun moeder voor ze doet of betekent. 'Kennis' wat ik hier lees komt nog het meest in de buurt. Het gekke is dat ze wel heel graag wil dat we een band hebben en ze wil dat ik heel erg op dr lijk (echt totaal niet!) maar ze echt niet lijkt te weten hoe ze een moeder moet zijn. Zo was ik pas echt verbaasd dat ze belde hoe het ging (komt echt nooit voor, alle contact over telefoon is sws altijd met mn vader waar ik wel een goede band mee heb). Was ook meer een controletelefoontje vanuit het buitenland op vakantie of er al iets aan het gebeuren was met mij. (Normaal zou dat dus ook helemaal nooit voorkomen) Zo'n telefoontje is dan ook heel awkward van "hoe gaat het?" "Ja, prima" (en ik denk: waarom bel je?). Is nog nooit zelf langsgekomen, laat staan om te helpen in het huishouden dat zou pas bizar zijn! En het frustrerende is ook nog dat het nooit zal veranderen en ze het werkelijk nooit zal begrijpen omdat ze dus echt niet weet hoe het wel hoort en dan in de slachtofferrol kruipt. Met mn schoonmoeder heb ik wel een goede band, maar is toch niet hetzelfde als een eigen moeder. Kan dat best wel jammer vinden.. We zien mn ouders hooguit ongeveer 1x in de 2 weken als wij bij ze langsgaan voor koffie, en dan ga ik vooral om mn vader te zien.
Helaas is er geen moeder-dochter band meer tussen mij en mijn moeder. Vroeger waren we heel close, maar doordat ze een slechte keus van partners heeft en daarbij die partner op nummer 1 zet (en daarbij onderdanig en bang voor hem is)kwetst ze ons enorm. In ieder geval, lang verhaal... Mijn broer heeft helemaal geen contact meer met haar en ik nog oppervlakkig = 1x per 2 weken een bakje koffie bij mij thuis om de kinderen te zien. Voor mij is ze niet meer dan een kennis. Moet wel zeggen dat ik een moeder heel erg mis (en vader is overleden)Dus als ik jouw verhaal zo lees kan ik er bijna jaloers van worden. Logisch dat je je grenzen aangeeft en mooi dat je moeder dat accepteert. Kun je nagaan hoeveel liefde jouw moeder voor jou voelt❤. Om me heen zijn er momenteel veel hoogzwangeren (net als ik zelf) en ik hoor en zie hun moeders helpen met het wassen en strijken van de babyspullen, samen wiegje aankleden etc. Dat soort dingen vind ik erg confronterend, maar wel mijn realiteit.
Ik heb een hele goede band met mijn moeder. Ik zie haar regelmatig. Als het aan mij lag vaker, maar zij werkt en heeft verder een druk leven. We gaan gemiddeld 1 keer per week langs, En bellen en appen regelmatig.
Het is wel eens anders geweest, onze band. Gelukkig is het nu wel goed.
Woon in 't zelfde dorp als mijn moeder. Sowieso 1 keer i.d. week i.v.m. oppassen dat we elkaar zien. Appen bijna iedere dag. Niets negAtiefs: we hoeven elkaar niet elke dag te zien we werken beiden en vind dat al druk zat. En vaak zien we elkaar extra ivm oppas of zo want dan bel ik toch mijn eigen moeder voor 'n extra oppasdag ipv schoonmoeder bijv.
Ik spreek mijn moeder bijna dagelijks, ze komt ook langs dit vind ik altijd prima. Mijn moeder voelt ook altijd goed aan hoe lang een bezoekje moet duren, als ik saggo ben is ze zo weer weg hahaha. Kwa uitstapjes nodigt ze zich nooit uit.
Ik bel bijna elke avond met me moeder of appen! Meestal zie ik haar 1x in de week met de kids? En ze past door se week ook wel eens op! Ik en me moeder kunnen echt goed samen 2handen op 1 buik
Heerlijk! En ideaal je moeder als oppas. Mijn moeder wil alleen oppassen als het echt dringend is. Sowieso niet voor vast. Ze heeft dan ook 17 kleinkinderen en te druk met haar eigen dingen. Groot gelijk hoor. Daar niet van.
Ik woon achter me ouders en zie ze elke dag maar doen bij lang niet zoveel uitjes als jullie samen. Wel regelmatig eten en ze past 1 dag in de week op. Niet alle maar veel uitjes doen wij als eigen gezin en vindt dat zelf ook fijn. Wel werkt me moeder in de zorg en ik 32uur p.w dus veel tijd blijft er dan niet over doordeweeks en/of weekenden
Wow, vanuit mijn situatie kan in alleen maar zeggen had ik maar zo'n moeder. Na een hele slechte jeugd nu al bijna 14 jaar geen contact met mijn moeder.
Ik mis niet mijn moeder maar ik mis wel een moeder. Zeker nu ik zelf een dochter heb begrijp ik bepaalde keuzes van haar niet. Ik kies er ik dit moment zelf voor om geen contact te hebben maar dat maakt het soms wel extra lastig
Ik heb een goede band met mn moeder. We appen bijna dagelijks, ze past 1 dag in de week op. En we zijn er ongeveer 2/3 weekenden per maand. Ze wonen op een uur rijden. Als we er komen logeren gaan we ook wel onze eigen gang. Mn moeder zou zich overigens niet opdringen/hinten/ vragen wanneer we weer komen :)
Ik spreek mijn moeder 1 a 2 keer per week via de telefoon en tussendoor appen we... Ze woont verweg. Als we dichtbij zouden wonen weet ik niet hoe het zou lopen, maar merk dat ik het prettig vind om zelfstandig te leven en niet mijn moeders sociale netwerk te hoeven zijn/vervangen... Als ik jouw verhaal lees, vraag ik me af: heeft ze buiten jouw om verder geen contacten/vriendinnen?
Mijn moeder heeft zeker vriendinnen. Meer als mij zelfs. Ze heeft ooit een soort clubje opgericht voor vrouwen. Inmiddels uitgebreid en hangem er zo'n 30 vrouwen aan mijn moeder omdat ze zo positief is en iedereen wil helpen. Veel willen bevriend worden maar Mijn moeder houd een beetje de boot af als ze vragen of ze langs mogen komen want ze heeft het gewoon te druk om nog meer vrienden te hebben. Zeker Elke zaterdag komen er wel vrienden en ik ben zeker geen vervanging voor een vriendin. Ze wil gewoon elke minuut leuk benutten. Ik heb haar nog nooit zittend gezien zeg ik altijd. Ze is altijd bezig.
Beetje hyperactief dus Ik kan me voorstellen dat niet iedereen in dat tempo meekan... Maar je ziet het zelf niet als probleem toch? We hebben allemaal wel wat, hè... Als je je eigen keuzes maar kan maken en geen voortdurende claim voelt, kunnen jullie gewoon fijn van en met elkaar genieten!
Ja hyperactief is een goed woord. Mijn zussen en ik zeggen altijd dat ze adhd heeft. Mijn zussen geven wat meer grenzen aan en daar komt mijn moeder ook nooit zomaar aanwaaien. Ik zeg altijd dat de deur voor haar open staat want ik kan haar makkelijk om mij heen hebben.
Ik spreek en zie mijn moeder zo een 3 a 4 keer per week. Mijn dochter is gek op haar opa en oma en ik kan het heel goed met mijn moeder vinden. Ze zal zich nooit opdringen dus als ik haar uitnodig dan is het prima maar ze zal nietuit zichzelf heel de tijd voor de deur staan.
had ik maar zo'n moeder! ik zie me moeder 1 x in de 3 a 4 weken en dan moet ik erg me best doen dat het lukt... ik vind het altijd maar apart als of ze het niet wilt. en als ik geen contact zoek via de app zou ik haar gewoon biet spreken. en als je der dan appt is het is er wat aan de hand... daar in tegen heb ik een hele goede band met me oma haar moeder... en een hele sterke we zijn bijna 1 samen.. met me schoonmoeder.
ik zie mij moeder meer als kennis en als ik er dan ben zijn er altijd discussies of menings verschillen
Goed contact met mijn ouders, mijn moeder is onze oppas, dus ze komt sowieso 3x in de week. Ook appen we bijna iedere dag. Mn moeder is echt van het huishouden en van het alles op orde hebben, dus daar is ze altijd heel druk mee bezig als ze bij ons is. Soms voelt het voor haar ook wel of ze teveel met ons bemoeit, maar als ik iets niet wil is het ook prima. Ze neemt ook wel eens een wasje mee, naait wel eens wat en zegt altijd ja als ik vraag op te passen. Dus ik probeer daar ook wel om te denken. Veel vaker zijn we dan ook niet bij elkaar, ik denk een goede balans..
Leuk dat ze gelijk een handje mee helpt. Zolang ze het zelf wilt is het goed toch? En jij kan dan goed het huishouden uit handen geven. Ik weet van mijn zus bijvoorbeeld dat er niemand aan haar was mag zitten. Had haar schoonmoeder een keer gedaan. Vond ze niet fijn. Haha
Ik zou juist wat meer ongedwongen contact willen hebben. Mijn ouders komen nooit langs en zien de kinderen dus alleen als wij daarheen gaan. Daarnaast hebben ze nog nooit opgepast, is allemaal te veel. Dus als jij gewoon tegen je mams kan zeggen dat je iets zonder haar wil doen dan zou ik er lekker van genieten (zoals uit je verhaal blijkt)
ik heb weinig contact met mijn moeder , ik kan niet goed met haar overweg en ze loopt altijd alleen maar te klagen etc. alles is leuk en aardig zolang het maar op haar manier gaat anders is ze beledigd. ik heb lang naar haar pijpen gedanst maar ik doe het niet meer. ik laat me leven niet door haar meer bepalen. als ik haar niet bel of app dan spreek ik haar nooit want ze zal nooit uit der zelf mij appe of bellen. maar ik heb het wel gedaan want ik laat niks van me horen. nu ben ik al een week niks aan het appe of war dan ook omdat ik benieuwd ben hoe lang het gaat duren voordat zei iets zegt. we zullen het zien.
Maar ik heb de liefste en leukste schoonmoeder waar ik heel.blij mee ben en die ik elke dag spreek of zie en ook leuke dingen mee doet. en daar geniet ik van.
Jouw verhaal is precies hoe het bij ons ook gaat. Bij ons alleen nog bijkomend probleem dat mijn man mijn moeder echt niet kan luchten of zien. Beland daardoor vaak tussen twee vuren om de boel te sussen.
oh dat heb ik er niet bij geschreven maar mijn moeder en man zien elkaar ook liever niet dan wel, hangt altijd een spanning als we samen zijn. gebeurt geluklig niet vaak dat we samen zijn.
Achja wat mijn moeder betreft kan ik mij er niet meer druk om maken, er is zoveel gebeurde de afgelopen jaren dat het me allemaal niet meer intreseert.
en mijn schoonfamilie zie ik gewoon ook als mijn ouders, ik kan alles zeggen daar wat ik wil, goed of slecht maakt niet uit, ik voel me 100% thuis daar.
jaa dat zal hier ook wel gebeuren denk ik, 2 jaar terug heb ik een jaar geen contact gehad , toen is dat goed gekomen en nu gaat het weer die kant op. maar 1 deze dagen trek ik se stekker eruit voor altijd want ik word echt moe van dit gedoe steeds.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (66) Verversen