Pff even mijn ei kwijt! Ik had zo gehoopt dat mijn opa de geboorte van mijn zoontje mee zou maken! Hij is zo'n sterke man en heeft zoveel levens wil en lust.ondanks dat vorig jaar alvleesklierkanker bij hem was vastgesteld bleef hij door vechten en houdt hij het al langer vol dan ze hem hadden gegeven . Sinds een maand zit hij in een hospice maar nu in 1x gaat hij hard achteruit. Er is niks meer van hem over alleen maar vel en bot , het is niet meer de man die we kenden en deze week zal hij hoogstwaarschijnlijk overlijden. Wij verwachten dat hij eind deze week niet eens haalt. Ik ben in mij laatste trimester aangekomen en zag het nog voor me dat hij zijn achter kleinkind zou zien maar helaas zit dat er niet meer in. Het is zo moeilijk om iemand te verliezen waar je zoveel om geeft. Maar hoe ga je met deze stress Om terwijl je zwanger bent. Stress die je eigenlijk totaal niet kan gebruiken. Ik hyperventileer snel als ik huil. Ik krijg wel snel mijn ademhaling weer in controle maar fijn is anders. Mijn buik voelt vandaag strak getrokken en blauw aan. Morgen en overmorgen weer waken bij mijn opa. En het is voor ons allemaal moeilijk om hem zo te zien liggen en hem steeds meer verward te zien en dat hij gewoon allemaal niet meer weet. Gelukkig heeft hij zij humor nog wel en is hij nog steeds heerlijk eigenwijs. Wat is dit toch een rot situatie 😢

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (7)    Verversen


  • jenniferri

    Veel sterkte toen ik 5 maanden zwanger was van mijn 1 ste kindje is mijn schoonvader gestorven het was echt emotioneel omdat het voor hem een eerste kleinkind zou zijn via zijn zoon. Ik had toen ook een benauwd gevoel en heb niet echt meer kunnen genieten van zwangerschap. Veel sterkte

  • china-dad

    Een jaar geleden verloor ik mijn moeder aan kanker. Ik ben er nog lang niet overheen, maar het heeft weinig zin om te blijven stilstaan bij alles wat niet kan. Wat in de weinige tijd die nog rest nog wel kan, is nu belangrijker denk ik.
    Misschien is je buik genoeg voor hem om als trotse overgrootvader te mogen gaan.
    Mijn moeder had in haar laatste week een enorm acceptatievermogen. Veel groter dan dat van alle achterblijvers bij elkaar. Misschien heeft je opa dat ook, en helpt dat jou...

  • me-joyce

    Ik ben mijn oma verloren met 28 weken.. Zou haar eerste kleinkind worden.. 4 generaties, 4 meiden..
    Maar helaas ook door kanker heeft het niet zo mogen zijn.
    Ik denk dat ik het onbewust heb weggedrukt na de begrafenis.. Toch om mezelf te beschermen denk ik. Soms héb ik daar nu weleens last van zoals nu met dit verhaaltje typen naar jou.. Maar probeer het een plekje te geven en toch vooral op de baby te focussen want die komt hoe dan ook.. Veel sterkte!!

  • Carmen31

    Pijnlijke moment is het...... begrijp je heel goed. Bij mijn eerste zwangerschap wisten we toen ik 7 weken zwanger was dat mijn vader ongeneeslijk ziek was. Was de vraag of hij het haalde om zijn eerste kleinkind te zien. Artsen gaven het al op maar hij vocht ervoor. Helaas heeft hij nooit zijn kleindochter mogen ontmoeten. Hij stierf toen ik 34 weken zwanger was. Stress van begin tot einde maar gelukkig is alles goed afgelopen. Ik had het elke dag druk met het verzorgen van me vader. Meerdere keren per dag in ziekenhuis te vinden en elke nacht mezelf in slaap gehuild..... maar met 38 weken een kerngezonde dochter op de wereld gezet. Je bent sterker dan je denkt. Het is een hele rotte situatie.... de stress zal ook niet zomaar verdwijnen wat je ook doet. Maar vertrouw op jezelf. Je kunt meer hebben dan je denkt. Ze zeggen veel stress in zwangerschap is niet gezond maar het hoef niet perse zo te zijn. Hopelijk stelt dit je wat gerust. Heel veel sterkte en kracht toegewenst in deze zware periode 💪🙏🍀

  • lolarosa

    Gelukkig hoef ik alleen morgen te werken en kan ik voor de rest zoveel mogelijk rust pakken. De pijn in mijn buik komt nu denk ik ook vooral omdat de kleine ertegen aan zit en ik een groeispurt heb. Lig nu lekker op de bank met een smoothie en voelde hem net lekker actief zijn . Vanavond weer even langs mijn opa , en heb donderdag controle bij vk dus kan het dan gelijk even vragen! En dankjewel iedereen 😊 deze situaties zijn nooit fijn voor niemand niet. Heel rot dat jullie dat ook hebben mee moeten maken tijdens jullie zwangerschappen! Ik ga er zeker opletten allemaal en zoveel mogelijk rust nemen!

  • gewoonmoeders

    Mijn opa is ook overleden toen ik hoogzwanger was. en eigenlijk had ik daar wel vrede mee. er waren zoveel dingen waaraan hij kon overlijden, dat de manier waarop hij overleden is eigenlijk een hele mooie en zachte manier is geweest. ik wist van te voren dan wel al dat het een keertje kon gaan gebeuren. en buiten alle verwachtingen in heeft hij nog veel langer geleefd dan de dokters hadden verwacht. Ik heb hem tenniste nog kunnen vertellen dat we een kindje verwachte en dat het toen een meisje werd. die kans heb ik bij deze zwangerschap niet meer gekregen. Mijn opa was een hele lieve man en ik koester de herinneringen die ik aan hem heb. ik ben dan ook blij voor hem dat hij op een goeie manier overleden is en niet aan 1 van de andere dingen waaraan hij had kunnen overlijden. want dat zou voor hem heel naar geweest zijn..

    probeer het een plekje te geven en koester de momenten die je nog met hem heb. meer dan dat kun je er niet mee doen.

  • Dromer87

    Heel veel sterkte!
    Misschien kan je vk je wat vaker op controle laten komen voor je eigen gemoedsrust.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50