even kort: wij hebben een zoon van bijna 7 die autist is en een zoon van bijna 6 met hyperactief gedrag.
Het valt me al een tijdje op dat onze jongste zoon zijn broer graag opzettelijk ergert (hij vertoont verder ook nogal veel 'symptomen' van ODD en/of ADHD, maar dat is naar eigen gevoel). De laatste tijd gebruikt hij echolalisch gedrag,.. hij maakt z'n broer boos, die reageert met "James, je pest me!" en dat zegt hij dan precies na (ook andere zinnen). Omdat z'n broer vaak voorspelbaar reageert zegt hij vaak z'n broer na terwijl hij de zin zegt, dus dan horen we "James, ik wil met die auto spelen" maar dubbel (bijna exact op het zelfde moment)
is dit gedrag die vaker voorkomt? ik kan het moeilijk terugvinden op het internet omdat het over 'echolalie' gaat maar als pest gedrag =/
Mijn zoontje is 7 en heeft op 5 jarige leeftijd de diagnose ODD gekregen. Ik herken dit wel heel erg. Hij doet dit ook heel veel.
zegt ook regelmatig wanneer het niet naar zijn zin gaat dat hij diegene haat. Geeft een ieder voornamelijk broertje en zus namen als dikzak, stommerd, lomperd en zelfs het k woord is hier al regelmatig gevallen.
Hij pakt alles af. Wil alles hebben wat een ander ook heeft. Mijn andere 2 kids zijn echt de dupe hiervan omdat hij degene is die bepaald hoe de dag verloopt. Je merkt dat zodra hij weg is ( hij woont bij zijn vader en kom om de week het weekend bij mij, andere 2 kids hebben een co regeling dit omdat het voor mijn zoon beter was/is om regelmaat te hebben in 1 stabiele omgeving ) dat de rust in huis dusdanig terug keert dat het bijna eng stil is in huis met 2 kids.
Hij slaat bijt gooit met stoelen enz enz enz. Zit sinds dit schooljaar op een school gespecialiseerd is zijn gedragsstoornis en er is absoluut verbetering. Ook volgt hij een EMDR traject omdat ze denken dat hij door de scheiding een trauma heeft opgelopen.
Ik hoop dat jou dit alles bespaard blijft lieve mama...
James is thuis (niet op school) vaak driftig, prikkelbaar, rebels tegen volwassenen, ergert ons opzettelijk en is zelf ook zeer snel geërgerd, zal nooit schuld op zich nemen (en er ook overtuigd van zijn dat hij niets gedaan heeft),..
hier (nog) geen vuile woorden, echt dingen afpakken doet hij niet maar wil vaak wel deelnemen aan een spel/speelgoed waar z'n broer mee bezig is.. als ik dan zeg dat iedereen graag eens alleen wil spelen dan gebruikt hij altijd "samen spelen, samen delen" (iets wat we vroeger ooit eens gezegd hadden) speelgoed waar jaren niets mee is gaat vaak ook kapot wanneer hij er mee speelt. James doet z'n broer ook soms pijn (en ontkent dit dan), zou soms ook slaan naar ons maar over het algemeen 'snapt' hij het wel dat dit niet kan
en sinds vorige week doet hij terug in zijn broek (stoelgang) op school, en natuurlijk snappen ze er niets van op school want daar is hij zo'n lieve voorbeeldige jongen..
nu zeg ik niet dat hij thuis voortdurend dit gedrag vertoont want hij kan echt zeer lief en knuffelig zijn, maar we hebben dagelijks toch wel enkele van deze voorbeelden waardoor we toch vermoeden dat er 'iets' is (+ ook gedrag van toen hij nog kleiner was)
miin jongste broertje werd ook vroeger gekliert door een oudere broer. Deze had ook vergelijkbare gedragsproblemen. Dit kwam mede voort doordat hij het gevoel had macht te hebben over zijn jongere broertje. Soms ging het tot slaan aan toe. Naar mate hij ouder werden ging het ook beter, daarnaast werd dit broertje ook gecorrigeerd door de andere oudere broers. Het is een moeilijke periode hoor. Maar laat vooral wel merken dat het gedrag niet wenselijk is, ook al heb je het gevoel dat het nu niets uitricht. Blijf dit wel doen. Sterkte hoor!
hier is het de oudste die het meest gepest wordt... James is maar 15 maanden jonger dan z'n broer en dat valt wel op, hij is zeker mee met z'n leeftijd terwijl z'n oudere broer door z'n autisme sociaal-emotioneel wat achter staat we doen ons best! ;)
Ik heb je reactie van hierboven ook gelezen. Ik ken een volwassene die precies dit gedrag vertoont zoals jij het omschrijft bij je zoon. Deze man is een narcist en moeilijk in de omgang. Ik schrok eigenlijk hoe precies je omschrijving klopt bij deze man. Ik bedoel daar niet mee te zeggen dat je zoon dit heeft..
Alle vormen van autisme en gedragsproblematiek zijn moeilijk en doe het maar eens goed. Ik weet hoe moeilijk het kan zijn en hoe verdrietig en onzeker het je soms kan maken. Ik wens je alle kracht en wijsheid toe. En voor je zoon is het heel erg fijn om een mama als jij te hebben!
Ik heb een zoontje van 5, die zn zusje ook zo kan plagen. En vooral testen hoe ver hij kan gaan (bij iedereen). Kost veel energie de laatste tijd weer... Ik heb mn zoontje ook nog nooit laten testen, maar zit er dik in dat hij adhd heeft. Ik ken er redelijk wat en het zit ook in de familie helaas. Omdat wij liever geen medicatie zouden gebruiken tenzij het echt niet meer zou gaan, zijn we nooit voor voor de test geggaan.
Ik heb overigens op een school gewerkt in een klas met autistische kindjes. Dus weet wel hoe lastig dat kan zijn voor de ouders. Heb er erg veel respect voor
Fijn dat het op school zo goed gaat :) Ik kreeg wel te horen dat mn zoontje erg beweeglijk is, constant op staat en rond loopt tijdens het eten bijv. Maar het is nog goed te doen. Gelukkig kon zn juf er vorig jaar ook nog wel om lachen. Ben benieuwd wat zn nieuwe juf dit jaar zal zeggen, zit nu in een klas met ongeveer 20 jongetjes, dus zal best pittig zijn.
Gebruiken jullie voor je andere zoontje ook geen medicatie?
Knap hoor , als jullie dat zo kunnen zonder medicatie :)
Hier hadden ze een hele grote groep, daardoor dit jaar in tweeen gesplitst. Een meisjes groep en een jongens groep. 20 jongens bij elkaar lijkt me echt een drama op deze leeftijd... Mn zoontje is ook al een paar keer thuis gekomen en verteld dat de andere kinderen niet naar de juf luisteren en hij zo moe was van dat ze zo n herrie maken.
Iedere dag schrijft zn juf in een soort dagboekje wat ze die dag hebben gedaan op school en als haar iets opvalt laat ze dat zo ook weten. Gisteren stond er in zn boekje dat hij zo erg gevoelig is en snel overstuur raakt, met de vraag of ons dat thuis ook is opgevallen... Vorig jaar ging het best goed op school, maar heeft er dit jaar duidelijk meer moeite mee... :(
Vind hem nu ook thuis steeds zo onrustig. Veel klieren bij zn zusje en totaal niet luisteren. Hij reageert meestal niet eens als we hem roepen of met hem praten. Totaal geen concentratie meer...
Ben er zelf ook zo moe van met nu de laatste maand van de zwangerschap er nog eens bij.
Is af en toe nog niet gemakkelijk he, een kindje groot brengen hihi.
Ik dacht dat echolalie was als ze de laatste klank van hun eigen woorden herhalen, maar dat ter zijde... Op zich is dit idd wel de leeftijd dat ze het leuk vinden om te echoën .... En grenzen opzoeken past ook bij de leeftijd...
misschien ligt het een beetje aan de leeftijd ? mijn zoon word 5 en doet momenteel ook erg vervelend door alles en iedereen na re praten, en omdat hij weet dat je andere zoon daar weer op reageert dan blijft het misschien leuk voor se jongste ? althans dat merk ik hier zodra zijn zussen er wat van zeggen dan gaat hij het nog erger doen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen