Gevoel zegt, ik zou graag 3 kindjes willen als het gegund is!
Verstand zegt, en hoe moet dat praktisch allemaal?
Mijn huis, is nu niet geschikt voor 4 slaapkamers. Er zou ooit een vaste trap kunnen komen. Maar nu niet.. Auto? Nee, nu geen station en die we nu hebben passen geen 3 in en alle inboedel die we telkens meeslepen.. Werk? Ik werk op invalbasis en bepaal zelf welke dagen ik kan gaan werken en wil werken.. Ik kan thuis blijven voor zieke kiddies en zelf alle afspraken bij langs.. Dit verdient kindje 3 dan ook! Dit onderdeel (werk oppas) voorspel ik geen problemen..
Hoe heb jij je keuze gemaakt en waarom?
Ik twijfel nu.. Is twijfel in dit geval een No Go of is twijfel in dit geval Daar ga je later spijt van krijgen als je het niet doet!
ik heb 2 kids en een bonus dochter. naast de ouder slaapkamen een kleine zolder waar bonus dochter slaapt en 2 mini slaapkamers waar elke een kind slaapt. mini huis maar wel een onwijs grote tuin. 5 pers auto bla bla. altijd gezegt wij willen nooit geen kids meer daar dochter veel probleem had en het gezin in compleet. daar zat ik dan een 4 weken terug bij de huisarts en ja hoor al 12 weken zwanger. dit kindje gaat er ook gewoon komen. bedden op elkaar gestapeld dus 1 mini kamer over voor de beeb. bonus dochter is aant rijlessen dus die kan zich straks zelf verplaatsen. er valt overal wel iets op te verzinnen.
Bij ons was het het laatste...bij twijfel toch gedaan ;-) Beste keuze ooit :-) En wat ik vooral heel fijn vind is dat de innerlijke onrust weg is...de constante twijfel. ik voel nu dat we compleet zijn en dat is een rustig gevoel. Ik denk wel dat bepaalde praktische 'voorwaarden' op orde moeten kunnen komen...zoals een auto waar er wel 3 op de achterbank passen en een plekje in huis voor de baby (mijn inziens is extra kamer niet perse nodig in het begin) Succes met beslissen. Erg lastig he....die twijfel heeft bij ons 1.5jaar gespeeld...maar toch er voor gegaan en heel erg blij ermee :-)
Ja poeh, word echt gek van mezelf, terwijl ons mannetje nog maar 11 maandjes is!! Gewoon die onrust idd.. En we hebben het beide.. Als nou 1 zei nee dit was t.. Dan dikke prima.. Maar beide twijfelen we, beide onrust.. Onze auto is nu niet super klein maar ook niet voor 3 zitjes (seat leon) als ik naar de buren kijk met hun clio en 3 kiddies haha, dat lukt ook allemaal! En we hebben hetzelfde huis.. Als zij t kunnen, kan ik t ook.. Ik heb ook t gevoel dat ik aan t beslissen met over een leventje.. Mag jij wel of niet leven.. Heel naar.. En als de derde baby er dan ooit is, hoe kun je daar dan over hebben getwijfeld..
Ik weet niet hoe oud je oudste is maar bij ons zit het als volgt: zoon van 6,5 zonder zitje in het midden, dochter van bijna 5 in een verhoger met rug en zoon van 8,5 maand in maxicosi. Zo is onze grote zoon alsnog beschermd door de zitjes van broer en zus. Dit mag, lees de ANWB site. Overigens bij twijfel altijd doen Wij hebben 2 jaar getwijfeld en nu doen we nummer 3 er zo even bij. Financieel valt het alles mee, moet ook zeggen dat ik niet zo manisch met de baby bezig ben (en al mijn geld investeer in zijn kleding) als bij nummer 1. Je wordt wijzer per kind haha
Haha ja dat geloof ik meteen.. Heb t met nr 2 ook al! Baby speelgoed genoeg, babyspullen genoeg alleen nieuwe kleding etc :-p .. Alle babyspullen verdwijnen toch weer naar zolder.. De oudste is net een weekje 3! Wel hele lange meid (102cm) maar ik geloof dat een verhoger tot 135 is? Nu zit ze nog in zown ding.. Wanneer mag je eigenlijk naar een verhoger?
Hier ook gewikt en gewogen. Uiteindelijk met het verstand gekozen, want als ik mijn gevoel had gevolgd.... Wij hebben besloten om het bij twee te laten. Redenen: twee zwangerschappen met veel complicaties en zorgen, vier miskramen, mijn leeftijd etc. Over de praktische kant heb ik niet eens nagedacht...daar was wel een mouw aan te passen. Ik heb me tijdens de tweede keizersnee laten steriliseren en echt....het voelt als rouw, wat Charlotte hieronder ook schrijft. Verstandelijk weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt, maar ik voel wel verdriet dat het een afgesloten iets is. In mijn hart was ruimte voor meer... Persoonlijk zou ik zeggen, volg je gevoel in deze...
Oh jeetje, ik word beetje verdrietig van je berichtje met je laatste zinnetje.. Lijkt me idd als een soort rouwen als ik er aan denk! Of als ik er aan denk dat het niet meer kan.. Ik ben ook beetje bang dat dat rouwgevoel blijft.. En dan ga ik me idd afvragen wat is dat dan.. Waarom denk ik zo.. Ik ben vaak een verstandmens en zou echt logisch zijn voor mij om ook verstand te kiezen.. Maar nu ik alles lees.. Oei.. Dank voor jou berichtje!
Ja, dat is ook wel verdrietig, maar bovenaan staat altijd nog de dankbaarheid voor de twee jongens die we hebben gekregen... Het moet even zijn plekje krijgen. Jongste is nu 10 maanden.
Oh jeetje, ik word beetje verdrietig van je berichtje met je laatste zinnetje.. Lijkt me idd als een soort rouwen als ik er aan denk! Of als ik er aan denk dat het niet meer kan.. Ik ben ook beetje bang dat dat rouwgevoel blijft.. En dan ga ik me idd afvragen wat is dat dan.. Waarom denk ik zo.. Ik ben vaak een verstandmens en zou echt logisch zijn voor mij om ook verstand te kiezen.. Maar nu ik alles lees.. Oei.. Dank voor jou berichtje!
Ik heb 2 jaar getwijfeld en iedere keer als we besloten nee doe toch maar niet voelde ik een gevoel van afscheid en rouw. Opeens kon ik er niet meer tegen. Het gevoel was te sterk. Plus voor mij de logica: geen enkel kind is praktisch. De eerste niet, de tweede niet enzovoorts. Je levert tijd in, geld, onafhankelijkheid en je neemt risico's. Wat je wel krijgt is liefde. Alle zaken die belangrijk zijn voor je gevoelsleven. Daarom kan een kind nooit alleen praktische beslissing zijn maar is het vooral luisteren naar je hart.
Je hebt gelijk.. Ik zit nu al in zown praktisch ander leven en i love it!! Waarom dan niet creatief in eigen huis zijn en nog meer liefde.. Deze berichtjes helpen mijn gevoel wel bevestigen..
Je hebt gelijk.. Ik zit nu al in zown praktisch ander leven en i love it!! Waarom dan niet creatief in eigen huis zijn en nog meer liefde.. Deze berichtjes helpen mijn gevoel wel bevestigen..
Maar we zijn zelfs bewust kleiner gaan wonen we wonen in een 3slpkamer huis. 2 meiden slapen bij elkaar en ze mogen over 2 jaar met z'n 3en op de grootste kamer. Ze vinden het gezellig en weten niet beter. Het is net waar je je happy bij voelt. We leren onze kids gelukkig zijn met wat ze hebben, ze hebben alles wat ze willen.
Mooier kun je ze niet meegeven vinden we 😊
Ik ben wel van mening dat het financieel haalbaar moet zijn. Nog beter is dat het goed voelt en dat je bewust een keuze maakt voor het volgende wonder. Twijfel hoeft geen no go te zijn maar je kijkt er eerst goed naar alleen maar verstandig lijkt me. 1 tip laat je niet leiden door de mening van anderen.
maar ik zie op je profiel dat je nog wel de tijd heb om er rustig over na te denken. je jongste is nu ook nog erg jong en je bent 27. dus nog tijd zat om er een kindje bij te krijgen.
ik ben onverwachts zwanger van ons 3e kindje en loop tegen de zelfde zaken aan als die jij nu beschrijft. wij gaan wel een vaste trap plaatsen. en de auto laten we voorlopig voor wat het is. daar wil ik nog geen afstand van doen. uiteindelijk lossen al deze praktische bezwaren zich wel op. mits je er iets voor doet. en mits je financieel genoeg ruimte heb voor een 3e kindje maar ook om te sparen voor dingen als verbouwing en een nieuwe auto.
Wij wonen in een appartement met maar 2 slaapkamertjes en ik ben in verwachting van de 3e. Verstandelijk hadden wij nee moeten zeggen tegen de 3e en eerst moeten verhuizen maar ik ben net 35 geworden en wilde (als het ons nogmaals gegund) was tóch een 3e. Ik ben zo blij dat we het gedaan hebben en kijk uit naar ons 3e kindje. Het eerste jaar zal het naast mij slapen ivm de borstvoeding en vóór dat ons kindje 1 jaar wordt willen we verhuisd zijn. Onze andere 2 liggen op 1 kamer in een stapelbed maar moeten ook nodig binnenkort een eigen slaapkamer ivm leeftijd & meisje/jongen. Qua vervoer hebben we een Opel Corsatje maar vanaf januari kan mijn man weer fietsend naar zijn werk en krijg ik de auto mee. Wij hebben ons verstand dus genegeerd!
hoi hoi hier precies hetzelfde gehad. praktische zaken hoef je het niet op te baseren. Iemand gaf bij mijn topic de reactie. Wat klinkt aannemelijker: 'Ik heb spijt omdat ik nooit voor een derde kindje ben gegaan'' OF 'ik heb spijt omdat ik een derde kind heb gekregen' Dat vond ik zeer treffend, praktisch en materieel is allemaal betrekkelijk, ik zou zeggen als de wens er is, je kunt het aan. doen!
mijn gevoel zou het altijd winnen van mijn verstand als het om een kindje zou gaan. Je zou er denk ik spijt van krijgen als je niet naar je gevoel luistert.
Ik denk dat belangrijkste is: hebben we in ons hart en qua energie ruimte voor een kindje erbij. Huizen en auto's zijn van voorbijgaande aard... Daar zou ik me niet op blindstaren....
Ik was onverwacht zwanger van de derde. Hiervoor hadden we twijfels wel of niet. Nu was de keuze (iets te snel) voor ons gemaakt. Geen moment spijt van gehad. Andere auto moeten regelen, 2 kids op 1 kamer aangezien de zolder nog verbouwd moest worden. Ze gaan naar een gastouder dus dat was geen probleem. Al met al is alles goed gekomen, zijn ‘slechts’ praktische problemen. We zijn dolgelukkig met hem en heb er absoluut geen spijt van.
Ik ben zwanger van de derde. Heb wel een tijdje getwijfeld, maar meer of ik het nog wel een keer aan kon. De zwangerschap, de gebroken nachten. Onze tweede was een ernstig slechte slaper maar uiteindelijk is het het wel waard. Hier puur met het gevoel de keuze gemaakt. Wij hebben we 4 slaapkamers, maar geen zolder. Dus ik moet m’n laatste kamer welke ik nu gebruik voor de was en zolder dingetjes ‘opofferen’ denk ik. Hoe we het gaan doen zijn we eigenlijk nog niet uit, maar komt tijd komt raad. De auto zal ook op te lossen zijn. Heel vaak ben je toch alleen mrt de kinderen voor de doordeweekse dagen. Misschien kun je voor uitjes auto ruilen of lenen? Mijn schoonzusje geeft bijv geen auto en huurt de auto van de buren als ze deze nodig heeft.
Hier ook lang getwijfeld maar ik vertik het om in 'problemen' te denken. Denk liever in oplossingen. En vooral niet te moeilijk denken. Het loopt zoals het loopt. Echter moet ik wel bekennen dat wij pas een vaste trap naar zolder hebben, toch wel fijn maar anders had het derde kindje eerst bij ons op de kamer gekomen.
Succes, en ik wens je veel wijsheid toe. Keuze maken is lastig
Jaa precies.. Bij de andere 2 heel kort op de kamer gehad.. Ik kon niet lekker slapen.. En kindjes ook niet trouwens.. Dat kamertje is wel een dingetje.. Wel verstandig om misschien die trap te bouwen als we toch de wens doorzetten! Maar die anderen zijn dan ook nog niet super oud.. Tegen die tijd misschien 6? En 4? Hoe oud is t kindje dat bij jullie op zolder slaapt? Of jullie zelf?
Jaa precies.. Bij de andere 2 heel kort op de kamer gehad.. Ik kon niet lekker slapen.. En kindjes ook niet trouwens.. Dat kamertje is wel een dingetje.. Wel verstandig om misschien die trap te bouwen als we toch de wens doorzetten! Maar die anderen zijn dan ook nog niet super oud.. Tegen die tijd misschien 6? En 4? Hoe oud is t kindje dat bij jullie op zolder slaapt? Of jullie zelf?
Mijn zoon was 3,5 en ging naar zolder. Kwam zijn kamer niet uit en had een potje op zijn kamer. Ik heb ook drie kinderen. 5,3 en 10 maanden. Auto een Opel Zafira 7 zits, kamers heb er vier, en het is zo gezellig druk hahaha
Onze zoon slaapt sinds hij 6,5 is op zolder. Hij was toen allang 's nachts zindelijk, dus geen probleem. Goeie rookmelder en co2 melder op de overloop. En de deur open, zodat we hem kunnen horen...
Wij gaan zelf straks naar zolder, liever niet als ik eerlijk ben maar vind mijn kids daar nog te jong voor. De oudste wordt 4 jaar net week (is meervoudig gehandicapt dus kan niet naar zolder) en onze tweede is bijna 2,5 jaar. Als mijn zwangerschap goed verloopt ben ik augustus uitgerekend. Dus we hebben nog wel even
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (33) Verversen