Mijn dochter is enorm verlegen en heeft echt de tijd nodig om uit haar schulp te komen. Ze zegt dan niets en blijft op de achtergrond. Op zich is het niet een groot probleem maar ze belemmert zichzelf wel enorm. Maar dit gedrag speelt ook bij andere momenten bijv. als ze iets krijgt. Zo waren we op een verjaardag en iemand geeft haar iets te drinken maar ze durft dan geen dankjewel te zeggen. Hoe ik het ook probeer vaak krijg ik er niets uit en na een poging of twee zeggen de gevers meestal iets als is niet erg etc. En mijn dochter hoeft niet meer te bedanken. Ondanks dat ik dat wel belangrijk vind. Hoe gaan anderen mama's met verlegen kinderen hier mee om en hebben jullie nog tips hoe ik mijn dochter kan helpen?
Mijn dochtertje is 5,5 jaar. Ze vertoonde altijd het zelfde gedrag als wat jj brschrijft. Enorm verlegen. P feestjes of wanneer we op visite gingen of visite kregen altijd bij ons blijven zitten. Nauwelijks een woord durven zeggen. Iemand feliciteren of dank je wel zeggen vond ze erg moeilijk. Sinds dat ze naar de basisschool gaat gaat dit echt veel beter. Ze blijft de kat uit de boom kijken en blijft in eerste instantie het liefst bij ons. Maar als we haar even rustig laten wennen en dan na 10 minuten haar hand pakken en samen bij de andere kindjes gaan kijken speelt ze al snel mee. Ze komt wel regelmatig nog even bij ons staan maar durft dan wel alleen weer terug naar de andere kinderen te lopen. Bedanken,feliciteren etc doen we samen met haar. We geven haar daar ook de tijd voir. We vertellen wat we van haar verwachten en gaan dan samen naar de jarige. Ze blijft het spannend vinden maar als wij vriendelijl en rustig tegen haar blijven praten dan lukt het wel. Onze dochter is hooggevoelig , we hebben de laatste jaren onze opvoeding regelmatig aan moeten passen zodat deze beter bij haar past. We hebben bij haar net wat meer tijd en geduld nodig. Boos of ongeduldig worden zorgt ervoor dat ze direct in haar schulp kruipt. Geen idee of dit ook bij jou dochtertje een reden voor haar verlegenheid zou kunnen zijn. Bij onze dochter zijn er veel meer aanwijzingen. Maar misschien heb je wel iets aan de tips die daarover op internet te vinden zijn.
Mijn zoon is ook altijd erg verlegen vooral als hij ergens komt waar het druk is of als hij de mensen niet goed kent oid, het duurt altijd minstens een half uur voordat hij iets verder van mij vandaan durft en vaal binnen een uur dan begint hij los te komen , als zijn zussen erbij zijn gaat het iets sneller. Maar als hij eenmaal los komt dan is hij echt een boef haha.
Ik laat hem altijd en vaak gaat hij dan uit zichzelf wel rond kijken oid , dingen van hem verwachten op zo moment heeft geen zin want ik kan lullen als brugman dan maar hij doet of zegt toch niks dan.
Hij is nu 3 en hij word steeds makkelijker Hoe ouder hij word, dus hopelijk vind hij alles minder spannend tegen de tijd dat hij naar school moet.
Doe in haar bijzijn alsof de verlegenheid er niet is, schenk er geen aandacht aan en zeg helemaal niet in haar bijzijn tegen iemand dat ze verlegen is. Je bevestigd haar gevoel van verlegenheid dan en dan is het voor haar nog moeilijker om wel mee te doen Je kunt in situaties waarvan jij weet dat ze het moeilijk heeft voor haar reageren. Als ze drinken krijgt bijvoorbeeld zeggen; oh kijk eens heeft (naam) drinken voor jou, lekker dankjewel! Verwacht geen reactie van haar. Ze zal zich optrekken aan jou en omdat jij het goede voorbeeld geeft zal ze vanzelf een keer uit zichzelf reageren.
Als ze aan jou vastgeplakt zit in een ruimte met andere mensen omdat ze niet durft te spelen/meedoen, laat haar dan vanaf het begin gewoon bij je zitten. Niet vragen of ze mee wil doen of ergens mee wil spelen. Ze zal dan nee zeggen en dan is het voor haar heel moeilijk om alsnog de stap te zetten en wel mee te doen. Er gewoon niks over zeggen en als ze op schoot wil zitten prima. Als ze ervaart dat dit goed is en ze niet hóeft zal ze vanzelf een keer wel meedoen en dan is het de kunst er zo gewoon mogelijk over te doen en niet te prijzen oid zodat ze alsnog de volle lading aandacht krijgt. Eenmaal thuis zou je dan wel kunnen zeggen dat ze lekker gespeeld heeft oid.
In haar bekende/vertrouwde omgeving / thuis kun je haar extra complimenteren op het sociale vlak. Bijvoorbeeld als ze iets verteld over de dag een compliment geven dat ze mooi kan vertellen of met boekjes lezen dat ze jou verleest en dan benoemen dat ze heel mooi voor kan lezen. Als ze met een ander kindje heeft gespeeld benoemen dat je vond dat ze heel lief was voor dat kindje en noem maar op.
Mijn dochter is ook verlegen. ik zie dat niet als een probleem maar iets waar ze vanzelf wel in groeit. ik probeer voor haar het goeie voorbeeld te geven en stimuleer het een beetje maar probeer er vooral geen druk op te leggen. als ze geen dank je wel zegt doe ik dat wel namens haar
Mijn oudste is ook zo verlegen. Nu ze wat ouder is, is het wel een stuk minder. Ik heb zelf weinig druk gelegt op haar. Ze is ook hoog sensitief dus dwingen werkt averechts. Probeer het leuk te houden voor haar anders gaat ze tegen verjaardagen enzo opzien. Van te voren bespreken waar je heen gaat. Wij vermeden de ergste drukte en gingen naar huis als het te druk werd. Ik zou me er niet te druk om maken en vooral je kind respecteren en steunen. Bij ons heeft dat beter geholpen dan druk zetten :-) succes
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen