Mijn (net) 2-jarige zoon is een schatje en een mini-boefje. Hij is vlijtig aan het experimenteren hoe ver hij kan gaan en ja, dat hoort er natuurlijk bij. Als ik hem met mijn stem en houding laat merken dat ik boos ben (nadat ik eerst een paar keer rustig de grens heb aangegeven), dan lacht en kraait hij van plezier. Hij lijkt te denken dat het een heel leuk spelletje is als mama boos wordt. Hij wordt dan vaak nog extra stout, omdat hij het zo leuk vindt als ik boos doe.
Ja, daar schiet ik dus lekker mee op... :) Hij is natuurlijk ook nog erg klein. Hoe maken (maakten) jullie aan je kleintjes duidelijk dat de maat vol is en dat iets echt niet mag?
vanaf die leeftijd heb ik eigelijk nooit gestraft want ze beseffen het toch helemaal niet ,ik reageerde dus 0,0 niet op dat gedrag ,en ging over tot wat anders bijvoorbeeld zei dan okayyy we gaan even poetsen ga fik poeste doekje ,aan me dochtertje ja vond zij wel leuk en ging gelijk haar stoute gedrag weg , bij me jongentje zie oohhh maar ga jij is een hele mooie toren bouwen dat kan jij toch heel goed pakte ik zijn blokjes en duplo en zo gingen die weer aan de slag je kan proberen dus af te leiden naar wat anders
Haha, zo herkenbaar! Hier ook soms zo een spookje in huis. Eventjes apart zetten of diep in de ogen kijken een 'nee' zeggen lukt ook niet al te best, weinig effect. Ik vrees dat het gedrag negeren inderdaad de enige oplossing is, maar dat is oh zo moeilijk als je zelf boos bent
Ooit geleerd toen ik een kleuter met Syndroom van Down in de klas kreeg. Alles kan je zo'n beetje met een spelletje afleiden. En dat werkte ook bij de andere kinderen in de klas haha! Het is alleen wel heel moeilijk om vol te houden want het kost enorm veel energie. Bij mijn dochter van nu 20 maanden werkt het ook prima. Zodra zij iets wil doen wat niet mag, een spelletje ervan maken. Zoals, niet op de bank staan veranderen in: ik kan zo goed zitten op de bank, kan jij dat ook? En ik kan op de grond zitten, en ik kan op de hocker zitten. Vanzelf doen ze mee en dan gaan ze ook zitten. Zo positief benaderen. Nu als ze zit op de bank, geef ik een compliment en voelt ze zich trots. Maar toegegeven komt mijn duiveltje nu ik zwanger ben van de tweede ook af en toe naar boven en tja... Boze mama's zien er leuk uit ofzo? Iedereen moet uiteraard zijn of haar eigen manier van disciplineren uitvoeren. Een time-out werkte voor mij net zo goed als een spelletje ervan maken. Je moet uiteraard wel weten hoe, want als je het spelletje niet goed uitvoert of er niet achter staat, dan werkt het juist tegen! Bij een time-out reageerde ik trouwens zelden boos, maar probeerde ik na 2/3 waarschuwingen zo emotie loos mogelijk het kind naar de time-out plek te begeleiden. Heeft het kind tijd om te verwerken maar jij ook om af te koelen en dan rustig erover praten en weer iets anders doen. Het advies 'negeren' kan soms ook helpen, maar dat ligt aan de situatie of dat kan. Als een mes op tafel ligt en uitdagend kijken ze of je wel kijkt wanneer ze het willen pakken is bijvoorbeeld niet een moment om te negeren.
Oh herkenbaar hoor. Niet altijd zo, maar af en toe is onze zoon ook totaal niet onder de indruk als ik boos ben. Gewoon consequent blijven rustig blijven en uitleggen , meer kun je niet doen. Boeven 🙈😉
Lastig! Bij mijn oudste was het ook onmacht, de jongste doet dit (nog) niet. Ik zet hem max 2 minuten op de gang en ik doe voor welk gedrag wel goed is. Het valt tot nu toe mee gelukkig. Wat ik ook wel eens doe is hem negeren en zijn zus voorlezen. Dan krijgt zij positieve aandacht en hij niets.
Volhouden is een fase :) onze zoon is 2 ook en die fase hebben we ook gehad .. ik legde altijd uit dat ik echt boos was en dat ik het niet om te lachen vond .. was na een maand over :)
Hij heeft die maand na elke x 1 waarschuwing vaak op de gang gestaan .. dan verging hem het lachen wel
Kan het zijn dat je boeffie zich geen houding weet te geven? Hier ook gehad een paar jaar terug en uitgelegd welke reactie er meer past. Alternatief (aan)leren.
Onze zoon is wat ouder, maar hij lachte vaak als wij boos waren omdat hij zich geen houding wist te geven... De verkeerde emotie kwam dan boven... Dat heeft hij nu nog als iemand zich pijn doet... Dan gaat hij lachen. Lijkt pesterig maar inmiddels weten we dat het onmacht is....
Ala de maat vol is en ze blijven lachen deed ik mn dochter in de stoute hoek hetzelfde als na 2x waarschuwen en nog niet luisteren. O ze vond het verschrikkelijk maar nu zeg ik het 1x en ze luisterd want ze wil niet meer in de hoek.
Maak een plek (trap, hoek, stoel) en zet hem daar als die niet luisterd, geef hem dan ook een minuut of 2 minuten ook totaal geen aandacht. Komt hij van zn plek zonder wat te zeggen terug zetten. Nou dat vinden ze echt niet leuk hoor maar het komt goed het is even doorzetten en moeilijk maar uiteindelijk leren ze er echt van. Succes
Kind naar je laten kijken (kin of wangen vastpakken) en duidelijk en met (rustige) boze stem 'nee, niet doen' zeggen. Ook dat moet je een keer of 100.000 herhalen maar het vasthouden en in boze ogen kijken vinden ze hier niet leuk. Al is het maar een halve minuut, meestal laten ze het daarna wel. En anders herhalen.
Herkenbaar en dat doet mijn dochter van net 3 nog steeds. Niet altijd maar gebeurt nog wel. Ze steekt nog net de middelvinger niet naar me op, niet lerterlijk maar bij wijze van.
Ik waarschuw haar bij de volgende waarschuwing komt ze op de hocker te zitten voor 2 a 3 minuutjes en loop dan ook weg van haar. Zo nodig herhaal ik dit. En soms doet dit haar niks en de andere keer wel. Ik trek het me verder niet aan. Hoort bij de leeftijd en dit gaat vanzelf wel een keer over. Ze weten donders goed dat het niet kan en mag. Dit haal ik wel uit haar spel en gesprekken die ze heeft met de poppen dan zie ik hetzelfde gebeuren hahahah dus maak me geen zorgen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen