Eigenlijk vind ik er op internet weinig over terug, ook weinig ervaringsverhalen, vandaar hier mijn vraag dan maar... Zwanger van een tweeling, eerst een shock en daarna dat magische bijzondere gevoel, wauw, onwijs gelukkig met het nieuws... hoe speciaal en warm... twee kloppende hartjes. De ideeën om praktisch invulling te geven aan de komst van 2 kleintjes borrelde op en ook in huis zouden aanpassingen moeten worden doorgevoerd. En dan komt daar de volgende echo, 1 vruchtje is gestopt met groeien en het hartje klopt ook niet meer, maar het ander is goed gegroeid. *slik* Ben ik nou blij, blij om een gezond kindje (na een miskraam gehad te hebben voor deze zwangerschap) of ben ik nou verdrietig, het voelt toch als een verlies... alle plannen en fantasieën liggen even in duigen. Nee, ik voel me er totaal niet gelukkig mee... he wat naar nou, ben je daar zwanger van een gezond kindje en voel je je er toch niet zo happy mee... Na een paar weken zakt dat gevoel wel weer weg, en als je dan je jumpende kindje door het beeld bij de echo ziet dan voel je jezelf weer helemaal warm worden van binnen. maar toch.......het blijft wel knagen. kom op marktplaats bij mijn zoektocht naar een kinderwagen spullen en wagens voor tweelingen tegen, in de wachtkamer bij de gynaecoloog liggen meerlingtijdschriften, het voelt gewoon niet meer compleet, ondanks dat dit ene wondertje natuurlijk ooh zo welkom is...
Wie heeft deze ervaring ook en heeft dit ook zo gevoeld ? Gaat dit pas echt over bij het voelen van de schopjes, na de bevalling of misschien blijft het altijd wel? Ik hoop het niet, hormonen zullen ook niet altijd handig zijn erbij misschien. Hoor het graag van iemand :)
Ach meiden wat verdrietig. Ik heb geen ervaringen met tweelingen maar het lijkt me verschrikkelijk. Of je nou 1 of 2 kindjes draagt je kijkt uit naar hun komst. Als dit anders loopt dan ben je even van slag en verdrietig. Dat mag gewoon! Heel veel sterkte en ik leef met jullie mee.
Heel herkenbaar alleen zijn bij ons allebei de hartjes gestopt met kloppen. Dit nieuws kregen we vorige week maandag te horen en afgelopen vrijdag ben ik gecurreteerd. Dit is nu mijn 2e miskraam dit jaar en het hakt er flink in. Ik kan me voorstellen dat het voor jou ook als een schok is gekomen maar wees dankbaar dat er nog 1 is over gebleven. Veel sterkte met het verwerken en geniet van je zwangerschap. Ik hoop dat het ons ook nog eens gegund is.
Ik lees even mee. Heel herkenbaar verhaal. Bij ons nog heel pril. Nu 11.2weken zwanger en vanmorgen de echo gehad. 1 hele levendige baby te zien en een levenloos babytje. Bij 7 een 8.5 week waren het nog 2 sterk kloppende hartjes een hielden juist mijn man en ik een slag om de arm omdat je wel vaker hoort dat er eentje niet doorgroeit. Maar beide gyneacologen waren heel positief en vonden de groei en de hartjes erg sterk. Nu blijkt dus toch dat er eentje is overleden. Voel me ook een beetje boos dat ze zo stellig waren en verdrietig uiteraard. Ik vind het vooral rot om de echo te zien met een levenloos kindje erbij.
Ik hoop dat het gevoel snel beter wordt. Maar nu voel ik me net zoals jij.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Tweelingen
reacties (4) Verversen