Hoi lieve dames, hopelijk vinden jullie het ok dat ik me meteen weer hier meld. Ik zal me even voorstellen. Zo'n drie jaar geleden hing ik hier ook vaak rond. Na lang proberen in verwachting te raken, bleek mijn man ernstig verminderd vruchtbaar te zijn. Godzijdank hebben we desondanks bijna twee jaar geleden onze zoon mogen verwelkomen, ons lieve mooie ICSI-wonder.
Bij mij is de wens voor een tweede nooit helemaal weggeweest, maar mijn man heeft destijds duidelijk gemaakt dat hij dit gebeuren niet nog eens wilde. De laatste tijd is mijn gevoel sterker, dus heb ik het toch nog een keer aangekaart. Hij denkt er nu over na en ik heb sterk het gevoel dat we toch nog eens het traject ingaan.
Ik hoop hier weer wat steun (en waarschijnlijk troost) te vinden en te kunnen bieden. En hopelijk zien we natuurlijk heel wat dames zwanger worden! :)
Wij hebben na 14 maanden onze dochter gekregen en nu al ruim 21 maanden bezig voor een 2e, bijna melden voor een traject omdat het zelf dus niet lukt en alle onderzoeken wel goed zijn. Mijn vriend vind het erg moeilijk.. juist omdat we al een dochten hebben en moeten we dit dan allemaal aan de hand halen.. ik ben er erg zenuwachtig voor maar kijk er ook naar uit. 2 totaal verschillende ideeën dus maar wel sterk de wens voor een 2e.
Wij gaan er tot nu toe denk ik heel rustig aan beginnen en zien dan wel Joe ver we gaan..
Ik hoop voor jullie dat het ondanks alle onzekerheid wel een 2e wondertje mag brengen
Lief, dank je wel! Ik hoop voor jullie dat er ineens een klein wondertje gebeurt waardoor het traject jullie bespaard blijft. Ik vond het zelf best te doen, maar het blijft evengoed behoorlijk heftig wat je je lijf aandoet, om over de emotionele kant nog niet eens te spreken. Maar de beloning is natuurlijk ook wel enorm groot als het wel lukt! :)
Goed. De kogel is door de kerk. We gaan ervoor! Maandag meteen de huisarts bellen als ze weer terug zijn van vakantie en vragen om een verwijzing. Hoe is het bij jullie?
Welkom terug! Tijd heelt aardig wat wonden/zere plekken, en nu jullie één kindje hebben mogen krijgen, zou de druk op een nieuw traject misschien iets minder groot zijn? Maar misschien is dit meer hoe ik het zie... Wij zitten middenin de ICSI-behandelingen voor een tweede kindje en ik tel regelmatig mijn zegeningen en besef me hoe groot het geluk is wat al hand in hand met mij loopt. Anyhow; welkom terug hier. Groet!
In mijn beleving ook. De wens is er, maar ook de wetenschap dat we al een prachtig mannetje hebben mogen krijgen, dus nooit met lege handen achter zullen blijven. Leuk om hier een lotgenootje te treffen. Hopelijk wordt jullie dame snel de grote zus die ze zich al voelt. :)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Proberen ronde 16 plus
reacties (7) Verversen