Half oktober hebben wij na een zwangerschap van 12,5 week ons vierde kindje verloren. Erg heftig, voor het hele gezin. Het verlangen opnieuw zwanger te raken is ondanks het verlies erg groot. Dinsdag nacontrole gehad bij de gynaecoloog en inwendig ziet alles er weer goed uit, al heb ik nog steeds wat bloedverlies. Toch zei de gynaecoloog, dat we in principe gewoon groen licht hebben om het weer te gaan proberen, mits we daar emotioneel ook weer aan toe zijn. Ik ben benieuwd of er meer dames zijn die net een miskraam achter de rug hebben en toch graag weer opnieuw zwanger willen worden. Wachten jullie een paar cyclussen, er meteen weer tegen aan...en hoe gaat het verder met jullie na de hele ervaring? Groetjes, Roos
Wat frustrerend lijkt me...jullie geduld wordt flink op de proef gesteld...heeft de gynaecoloog al gecheckt of alles er goed uitziet vanbinnen? Ik heb twee weken geleden nacontrole gehad en weer groen licht gekregen om het opnieuw te proberen. 46 dagen na miskraam eisprong gehad en nu op het wachtbankje...spannender dan ooit. ..maar moet er maar van uit gaan dat het hier ook nog even kan duren.... succes jullie...dat 2018 jullie jaar mag worden!
Wat frustrerend lijkt me...jullie geduld wordt flink op de proef gesteld...heeft de gynaecoloog al gecheckt of alles er goed uitziet vanbinnen? Ik heb twee weken geleden nacontrole gehad en weer groen licht gekregen om het opnieuw te proberen. 46 dagen na miskraam eisprong gehad en nu op het wachtbankje...spannender dan ooit. ..maar moet er maar van uit gaan dat het hier ook nog even kan duren.... succes jullie...dat 2018 jullie jaar mag worden!
Wat frustrerend lijkt me...jullie geduld wordt flink op de proef gesteld...heeft de gynaecoloog al gecheckt of alles er goed uitziet vanbinnen? Ik heb twee weken geleden nacontrole gehad en weer groen licht gekregen om het opnieuw te proberen. 46 dagen na miskraam eisprong gehad en nu op het wachtbankje...spannender dan ooit. ..maar moet er maar van uit gaan dat het hier ook nog even kan duren.... succes jullie...dat 2018 jullie jaar mag worden!
Bedankt Roos! Voor jullie hoop ik dat ook!! :-) Een week na de miskraam ben ik bij de verloskundige langsgeweest voor inwendige echo. Alles zag er keurig uit en mocht gelijk door! De zwangerschap was bij ons niet gepland maar zeer gewenst. Je gaat er dan toch onbewust soort van uit dat het daarna ook weer gauw gelukt is maar helaas Je leest het wel veel dat mensen na miskraam gelijk weer zwanger zijn, dat hoop ik ook voor jou! Hou ons op de hoogte! X
Ik heb vorig jaar 2 miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Dit had waarschijnlijk een oorzaak ik had een niche (holte in litteken van keizersnee). Hier ben ik in maart aan geopereerd. In augustus zwanger wat in oktober een miskraam is geworden. Dit heeft waarschijnlijk niets met de niche te maken. Tussen mijn 2 kinderen ook een miskraam gehad en toen na 1 menstruatie gelijk weer zwanger. Nu in totaal al 2 jaar bezig. De moed zinkt me soms in de schoenen, maar de wens is zo groot. Dus we gaan gewoon weer verder.
Jeetje, wat ongelofelijk heftig...en wat dapper om toch te blijven proberen, maar ik snap het verlangen goed...wens jullie heel veel geluk, hoop dat het snel goed mag gaan...
Ik was zwanger van een tweeling. Met 7 weken had ik bloedverlies en met de spoedecho zagen ze dus dat het er 2 waren. De een is al heel vroeg mis gegaan, de vruchtholte was alleen nog te zien. Ik heb het er in het begin wel moeilijk mee gehad maar ik ben nog zwanger van het andere kindje en dat heeft mij wel geholpen.
Kan me voorstellen dat dat in zekere zin wel troost biedt...al knaagt misschien toch de gedachte van "wat als..." Wens je een hele goede zwangerschap verr en een wolk van een baby over een paar maandjes!
Kan me voorstellen dat dat in zekere zin wel troost biedt...al knaagt misschien toch de gedachte van "wat als..." Wens je een hele goede zwangerschap verr en een wolk van een baby over een paar maandjes!
Na mijn eerste, bewust even gewacht. Moest het even verwerken. Bij de andere keren direct weer geprobeerd. Derde miskraam werd een curettage, toen was de cyclus even in de war. Dat gooide iets roet in eten. Maar even goed telkens snel zwanger. 1x direct weer en verder na 2-3 maanden weer...
Jeetje anna...zoveel miskramen...is er ooit een oorzaak gevonden? Wat moet het ongelofelijk overweldigend geweest zijn om na zoveel teleurstelling en verdriet toch twee kindjes in je armen te mogen sluiten....
Ja het zijn onze grote wonders❤️💕 Het enige wat uit de onderzoeken kwam is dat ik waarschijnlijk tijdens mijn zwangerschap stoffen aanmaak die trombose kunnen geven. Maar die uitkomst was niet heel duidelijk. Uit voorzorg heb ik tijdens de zwangerschappen van de jongens fraxiparine gespoten en acetylsalicylzuur geslikt. Die zwangerschappen heb ik uit kunnen dragen tot 37 en 38 weken
Ik heb voor mijn laatste zoontje 2 miskramen gehad. Bij de eerste was ik 6 weken, ik was wel teleurgesteld maar vond het niet heel heftig. Daarna ben ik een keer ongesteld geworden en toen weer zwanger. De tweede keer ging ik voor een termijnecho met 11 weken en toen zagen we dat het hartje al gestopt was met 7 weken. Die miskraam vond ik wel heftiger, lichamelijk en geestelijk. Ik had heel veel bloedverlies en uiteindelijk hebben ze in het ziekenhuis het vruchtje met een scapel (denk ik) losgemaakt en moest ik een nachtje blijven. Toen ben ik weer een keer ongesteld geworden en daarna was ik weer zwanger. Nu is mijn zoontje alweer 5 maanden. Ik heb niet gewacht om weer zwanger te worden. Ik vond mijn laatste zwangerschap en vooral de eerste 12 weken veel spannender. Maar nu gaat het heel goed! De komst van mijn zoontje heeft veel goed gemaakt!
Poe, zeker na twee miskramen achter elkaar zullen de eerst twaalf weken van de zwangeschap die daarna volgde inderdaad erg spannend geweest zijn...je tweede miskraam lijkt qua verhaal een beetje op de mijne. Met 12,5 week kwam de miskraam vanzelf, maar er bleef een rst achter waardoor ik bleef bloeden, dus met spoed naar de ok...meer dan twee liter verloren, en ook nog moeten blijven in het ziekenhuis. Naast het pittige emotionele aspect was het hier dus ook fysiek heftig. We hebben het kindje samen met ons gezin begraven, die ervaringen hakken er wel in. Maar alleen de gedachte aan opnieuw zwanger worden biedt gek genoeg wel wat troost. Dus kan me voorstellen dat je het zo ervaart dat de komst van je zoontje het verlies toch wat verzacht heeft... Bedankt voor het delen van je verhaal...x
Wat heftig he, aller eerst sterkte met jullie verlies. Ik heb in augustus ook met 5 weken een miskraam gehad... ook van de gynaecoloog groen licht gehad om weer verder te proberen na controle. De eerste keer ongesteld duurde bijna 6.5 week. 4 weken later ging ik een test doen omdat ik zo moe werd van alle "klachten" die ik nog steeds had na mijn miskraam en wilde bij een negatieve test (waar ik helemaal van uit ging) de dokter gaan bellen. Alleen bleek de test knal maar dan ook knal positief.. al een teststreep voor dat hij bij de controle streep was (ik roep eerst dat de test kapot was). Nu inmiddels bijna 11 weken zwanger en 2 prachtige echo's gehad. Ik was wel ook ontzettend onzeker, ieder toilet bezoek zo bang om weer bloedverlies te zien.. maar toch voelde deze zwangerschap anders en had in echt wel een sterk gevoel dat het deze keer goed zat (denk mede door de hele knallende testen, heb er meerdere gedaan).
Ik hoop voor jou dat je je verdriet een plekje kan geven en snel weer een mooi wonder in je buik mag hebben groeien. Ik merk dat deze zwangerschap mijn miskraam verdriet een hoop verzacht heeft.
Wat een "leuk" topic. Ik lees en praat graag mee met lotgenoten.
Ik heb op vrijdag 13 oktober een miskraam gehad. (toepasselijk hè, op vrijdag de 13e). Ik was 5 weken zwanger. Dus heel pril nog. Maar dat maakt het niet minder erg.
Nu hopen op een nieuwe zwangerschap en dan een gezonde baby.
Wij hoorden ook op vrijdag de 13e dat het hartje gestopt was (12,5 week)...15 oktober kwam de miskraam spontaan met weeen en al...maar er bleef een vlies vastzitten waardoor het bloeden niet stopte...na 2 liter moest ik met spoed naar de ok...gecurreteerd. Kwam het bij jou spontaan? En is je cyclus weer hersteld al? Hoop ook voor jou dat het snel weer raak is en dat alles goed zal verlopen...
ik heb in februari een miskraam gehad dit jaar. Bij de nacontrole 2 weken later was alles goed en was er al een eisprong voelbaar en duidelijk zichtbaar op de echo. Ik was binnen 7 weken opnieuw zwanger na de miskraam, dit keer ook van een tweeling.. Helaas ben ik 1 kindje hiervan verloren en nu bijna uitgerekend van het andere kindje. Aan de ene kant was ik heel blij dat ik weer zo snel zwanger was geworden, aan de andere kant zat de angst en onzekerheid er ook nog behoorlijk diep dat het toch weer fout kon gaan. Wij mochten eigenlijk direct na de miskraam weer verder en was het niet nodig om te wachten. Het hangt er ook vanaf wat je zelf graag wilt en ook aankunt.
Wat een rollercoaster....en wat verdrietig dat het tweelingbroertje of zusje het niet gered heeft. Heel veel succes met de laatste loodjes! Hier hebben we ook groen licht gehad, maar ik vind het zlf nietzo realistisch, omdat ik nog steeds wat bloedverlies heb, dan weer bruin, dan bijna niks, dan weer rood....nu al 6 weken...alles ziet er goed uit vanbinnen, maar ik kan me niet voorstellen dat er nu een ukje kan blijven plakken...maargoed we volgen ons gevoel en hopen er het beste van! Hel veel geluk jullie met jullie wonder binnenkort!
dank je wel hoor! Wij zijn ook weer verder gegaan nadat het bloedverlies helemaal was gestopt. Dat was bij ons heel snel. Misschien dat jou lichaam net even meer tijd nodig heeft voor een goed herstel. Ik had na de eerste eisprong na de miskraam 3 dagen erna ook weer een bloeding van ruim 5 dagen. De eisprong daarna ben ik weer zwanger geworden. Ik vond het wel een beetje rommelig na de miskraam hoe ik weer moest tellen. Neem wel je tijd voor een goed herstel, ik denk dat dat al het halve werk is!
Ja, in augustus heb ik een miskraam gehad na 10 weken. Toen uiteindelijk gecurreteerd. Gelijk er weer voor gegaan. Nu de 3e ronde en hopelijk over 1,5 a 2 weken een positieve test!
Absoluut. Direct na mijn miskraam in januari wilde ik terug zwanger worden maar van de gynaecoloog diende ik 1 menstruatie af te wachten na de curretage. 4 lange periodes later was het terug raak. Superblij maar met een klein hartje hoor!
Watvkan de tijd kruipen he...maar gefeliciteerd! Je bent al aardig op weg zie ik op je profiel. Voel je de kleine al goed? Miscchien dat dat vertrouwen geeft?
Ja op dat moment kruipt de tijd enorm traag. Nu goed op weg, voel de baby goed en dat is enorm fijn! Maar net zoals bij mijn zoontje ben ik pas gerust als het geboren is. De idee dat er nog vanalles mis kan gaan... ook al kan eenmaal uit de buik natuurlijk ook altijd vanalles misgaan maar toch... een gerust hart heb ik nooit. Ik snap jouw gevoel ook heel erg. En hoop voor je dat het allemaal op zijn pootjes komt en je snel weer van het geluk mag proeven.
Ik heb in maart een mk gehad met 17 weken. Cyclus leek goed maar na 2 maanden geen menstruatie meer. Kuur gehad en va augustus weer normaal. Inmiddels 7 weken zwanger maar zo ontzettend onzeker. Je moet emotioneel wel sterk zijn. Ik dacht dit wel te kunnen maar het is moeilijk......
Poe, 17 weken, wat heftig ook. Hebben ze een oorzaak kunnen achterhalen? kan me voorstellen dat de tijd soms kruipt, of ervaar je dat niet zo? Dat je wil dat de tijd sneller gaat om maar voorbij een veiligere mijlpaal te zijn.... Het lijkt mij in elk geval ook erg moeilijk, confronterend, maar vooral erg onzeker...de angst dat het weer mis kan gaan... Hoe heb je het ervaren dat je zo lang hebt moeten wachten tot je opnieuw zwanger werd? Of was je er eerder ook nog niet echt aan toe? Hoewel het hier nog redelijk vers is (bijna 6 weken geleden) lijkt het me moeilijk te verkroppen als er nog zoveel tijd zit tussen de mk en de nieuwe zwangerschap... Wens je heel veel geluk, en hoop dat je snel wat meer vrtrouwen mag krijgen in deze zwangerschap en ervan kunt gaan genieten. X
17 weken is idd al een eindje. Er is niets uit gekomen. Dikke vette pech zeggen we maar. Het is voor ons goed geweest dat er even tussen heeft gezeten. Het was wel een tegenvaller dat mijn cyclus helemaal weg was maar ik ben er van overtuigd dat dat goed is geweest. Mijn lichaam heeft even rust gehad.
Vertrouwen is iets wat terug moet komen. Zoals mijn gynaecoloog zegt we gaan voor geruststelling en het vertrouwen moet weer groeien. Ik heb inmiddels 2x een echo gehad en alles is tot nu toe goed. Maar je wilt zo graag garantie alleen krijg je die nergens😔
Idd heel spannend, we laten het gewoon op ons afkomen, als er iets gebeurd kunnen we er toch niks aan veranderen. Nog geen echo gehad heb deze pas op 5 dec aan 9 weken. Kon ook een weekje vroeger, maar daar was het de vorige keer bij 7w en 5 dagen misgelopen en we wilde niet dezelfde periode terug gaan. Dan liefst een weekje later en een hartje zien. Maar we hopen natuurlijk dat ons wondertje mag komen in juli. Iedere zwangerschap is anders en een nieuwe kans. We zijn positief!
Kan me voorstellen dat je de echo dan liever later hebt, confronterend... En een vroege echo is soms alleen maar aanleiding tot (meer) onzekerheid. Vertrouwen hebben en geloven in een positieve uitkomst, en genieten van elk moment dat je dit wondertje bij je mag dragen, wat de uitkomst ook zal zijn...hopelijk inderdaad een wondertje in juli, ik hoop het met jullie mee! X
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Proberen ronde 1-5
reacties (41) Verversen