Hulp gevraagd
- Manhatten
-
3 1380 08/09/2015
Zoals de titel het al zegt ben ik op zoek naar hulp. Ik zit een situatie die ik niet prettig vind en mogelijk word ik een alleenstaande ouder!
In 2011 ben ik zwanger geraakt. Ik was op dat moment al geruime tijd samen met mijn vriend, maar hij zag het na een aantal weken zwangerschap niet meer zitten en heeft de relatie beeindigd. Ik was kapot, de liefde van mijn leven heeft mijn hart gebroken en juist op het moment dat ik hem het meest nodig had. De man waarvan ik dacht dat hij me nooit zou kwetsen zoals door voorgaande mannen was gebeurd, kwetste me op de meest erge manier.Hij kon me niet geven wat ik op dat moment nodig had. Hij zag de zwangerschap ook niet zitten en heeft daar hele nare uitspraken over gedaan. Omdat ik heel graag wou dat het weer goed zou komen heb ik erg mijn best gedaan om contact te houden en hem te betrekken door hem mee te vragen naar alle bezoekjes naar echo's en de verloskundige. Hij ging niet altijd mee, vaak geen zin in denk ik. Ik heb ook nog steeds het idee dat hij in die tijd er verschillende scharrels op na heeft gehouden, hij heeft immers ook gezegd dat het nu tijd voor 'hem' was. Een aantal maanden later had ik een huisje gevonden en we hadden afgesproken dat hij me zou helpen de eerste maanden, dus hij trok bij me in. Ons kindje was geboren en oh wat was ik blij. Ik heb nog nooit eerder zoiets gevoeld en dat zal voor elke moeder gelden. De maanden dat hij me zou helpen werd een jaar en inmiddels zijn we 2 jaar verder, maar....ik kan de liefde niet meer opbrengen. Wat hij heeft gedaan blijft maar aan me knagen en ik kan het niet vergeten. Ik heb zoveel afstand van hem genomen en ik wil ook niet meer denk ik. Hij heeft me zo gekwetst met zijn woorden en zeker zijn daden. Hij doet nu enorm zijn best en is heel gelukkig nu met mij en ons kindje, maar ik gewoon niet. Nu probeer ik uit te zoeken of dit ligt aan het feit dat ik een muur om me heen heb gebouwd en daarom hem op afstand hou en niet gekwetst wil worden of dat gewoon echt de koek op is. Ik denk het laatste, maar ik ben zo bang. En dan? Ik kan hem niet kwetsen, omdat ik zo verschrikkelijk vind! Ik kan dat niet, maar ik weet dat het waarschijnlijk wel moet, want zo kan ik niet de rest van mijn leven doorbrengen. Kan iemand me helpen? Heeft iemand tips? Kan iemand me moed inpraten?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Alleenstaande ouders
reacties (3) Verversen